Krajnik Dolny
Krajnik Dolny – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Chojna.
wieś | |
Krajnik Dolny (po lewej) i Schwedt (po prawej) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
200[2] |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
74-506[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZGR |
SIMC |
0773759 |
Położenie na mapie gminy Chojna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego | |
53°01′54″N 14°18′51″E/53,031667 14,314167[1] |
Bardzo stara osada kultury łużyckiej, w 1337 osadnicy z zachodu wypędzili ludność słowiańską z Krajnika Górnego do Dolnego, na tereny określane jako błotniste i niezdrowe[4]. Po 1945 miejscowość przejściowo nosiła nazwę Bimbrowo[5].
We wsi ruiny kościoła ryglowego z przełomu XVIII i XIX wieku, świątynia przetrwała wojnę, została opuszczona i całkowicie zdewastowana[6], w otoczeniu kilkusetletnie płyty nagrobne[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Przejście graniczne
edytujWe wsi ulokowane było przejście graniczne z Niemcami. Zostało zlikwidowane 21 grudnia 2007 roku po przystąpieniu Polski do układu z Schengen.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 61152
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 536 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 168, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
- ↑ „Słownik współczesnych nazw geograficznych Pomorza Zachodniego z nazwami przejściowymi z lat 1945–1948” już wydany.
- ↑ Krajnik Dolny, ruiny kościoła ryglowego. Polska Niezwykła.
- ↑ Piotr Skurzyński „Pomorze” Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2007 ISBN 978-83-7495-133-3, s. 45.