Krajobraz kulturowy
Krajobraz kulturowy – przestrzeń historycznie ukształtowana w wyniku działalności człowieka, zawierająca wytwory cywilizacji oraz elementy przyrodnicze[1][2].
Krajobraz kulturowy jest wynikiem przekształcania krajobrazu naturalnego przez grupę lub kilka grup kulturowych i nakładania elementów kulturowych różnego wieku. Krajobraz kulturowy to przestrzeń przyrodnicza, która znajduje się w sferze oddziaływań człowieka przyjmuje formę kulturową, wyrażoną w postaci krajobrazu kulturowego. Krajobraz ten można rozumieć jako antropogenicznie ukształtowany fragment przestrzeni geograficznej, powstały w wyniku zespolenia oddziaływań środowiskowych i kulturowych, tworzących specyficzną strukturę, objawiającą się regionalną odrębnością, postrzeganą jako swoistą fizjonomię.
Krajobraz kulturowy w badaniach geograficznych
edytujPodstawowym aspektem badawczym w ramach krajobrazu kulturowego są analizy ewolucji krajobrazu w ujęciu systemowym, strukturalno-dynamicznym i funkcjonalnym oraz historyczno-genetycznym, a także zagadnienia prognozowania zmian w krajobrazie zachodzących pod wpływem działalności człowieka. Dotyczy to m.in. problematyki kulturowych przeobrażeń przestrzeni, ewolucji krajobrazu w ujęciu regionalnym, kulturowych podstaw geografii turyzmu, problematyki waloryzacji oraz metod ochrony krajobrazów poprzemysłowych i poeksploatacyjnych i wiele innych. Krajobraz kulturowy jest ważnym polem badawczych w obrębie teoretycznych podstaw turystyki i ochrony środowiska naturalnego.
Przypisy
edytuj- ↑ Rafał Janowicz: Komunikacja marketingowa w architekturze. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2012, s. 151.
- ↑ Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2022 r. poz. 840).