Kolekcja wilanowska

Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kolekcja wilanowska – zbiory sztuki zgromadzone w pałacu w Wilanowie, udostępnione publiczności w 1805 roku przez Stanisława Kostkę Potockiego, eksponowane i katalogowane przez jego następców (Aleksandra Potockiego, Augusta Potockiego i jego żonę Aleksandrę) oraz ród Branickich (który w 1892 roku nabył je drogą spadku), nieprzerwanie, po nacjonalizacji w 1945 roku, do dnia dzisiejszego. Dłuższe przerwy w ekspozycji zbiorów miały miejsce jedynie w czasie pierwszej wojny światowej, kiedy częściowo ewakuowano je do Warszawy i w czasie II wojny światowej, kiedy rozgrabili je okupacyjni urzędnicy, Wehrmacht i sprzymierzone z Niemcami wojska węgierskie. Generalnie rewindykacja zbiorów zakończyła się w 1956 roku, chociaż wiele dzieł sztuki figuruje wciąż na liście zaginionych. Obecnie kolekcja wilanowska jest główną częścią zbiorów i własnością powstałego w 1995 roku Muzeum Pałacu w Wilanowie (od 2013 roku Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie) – narodowej instytucji kultury.