[go: up one dir, main page]

Katarzyna Glinka

polska aktorka

Katarzyna Glinka (ur. 19 kwietnia 1977 w Świdnicy) – polska aktorka filmowa i teatralna oraz prezenterka telewizyjna.

Katarzyna Glinka
Ilustracja
Katarzyna Glinka (2013)
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1977
Świdnica

Zawód

aktorka, prezenterka telewizyjna

Współmałżonek

Przemysław Gołdon (rozwód)

Lata aktywności

od 2001

Zespół artystyczny
Teatr Kwadrat w Warszawie

Życiorys

edytuj

Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące i Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia w rodzinnym Dzierżoniowie, gdzie udzielała się w kółku teatralnym działającym przy Miejskim Ośrodku Kultury[1]. Po oblaniu egzaminów do łódzkiej szkoły filmowej przez rok uczęszczała do prywatnego studium wokalno-aktorskiego w Warszawie[1][2]. W 2001 ukończyła studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Z powodu braku oferty pracy, po studiach wyleciała do San Diego, gdzie przez pięć miesięcy pracowała jako kelnerka i hostessa[1].

Po powrocie do kraju znalazła zatrudnienie w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, w którym zadebiutowała 23 lutego 2002 główną rolą w spektaklu Antygona[2]. Zagrała w spotach reklamowych stacji telewizyjnej Canal+[1]. Następnie została aktorką warszawskich teatrów: Nowego (występowała w sztuce Eros i Drażnięta) i Polskiego (dostała rolę w Śnie nocy letniej)[2].

Od 2007 gra Kasię Górkę, główną bohaterkę serialu Barwy szczęścia, który zapewnił jej ogólnopolską rozpoznawalność. Uczestniczyła w pierwszej edycji programu rozrywkowego TVP2 Gwiazdy tańczą na lodzie (2007), a w 2008 została etatową aktorką Teatru Kwadrat w Warszawie[2]. W latach 2008–2009 współprowadziła program Fort Boyard. W latach 2009–2010 grała Romę w serialu Tancerze. W 2010 w parze ze Stefano Terrazzino została finalistą 11. edycji programu TVN Taniec z gwiazdami[3], a także zajęła 51. miejsce w rankingu 100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu według miesięcznika „Forbes[4].

Za rolę w filmie Och, Karol 2 (2011) była nominowana do zdobycia Złotej Kaczki. Zagrała Martę, główną bohaterkę w polskiej komedii Wkręceni (2014). W 2015 uczestniczyła w czwartej edycji programu Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo[5]; nagrodę za wygraną siódmego odcinka (czek o wartości 10 tys. zł) przekazała Fundacji Spełnionych Marzeń[6]. W latach 2017–2018 grała Matyldę w serialu Polsatu Przyjaciółki.

Jako aktorka dubbingowa podkładała głos m.in. Mgiełce w animowanych filmach o Dzwoneczku.

Życie prywatne

edytuj

Od 2003 mieszka w Warszawie. Była żoną Przemysława Gołdona, z którym ma syna Filipa (ur. 2 lutego 2012)[7]. W latach 2019–2022 była zaręczona z Jarosławem Bienieckim[8], z którym ma syna Leo (ur. 5 maja 2020)[9].

Filmografia

edytuj
 
Katarzyna Glinka (2005)

Polski dubbing

edytuj

Nagrody i wyróżnienia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  2. a b c d Katarzyna Glinka: Jak kocham, to całą sobą - Kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  3. Rusza jedenasta edycja „Tańca z gwiazdami”. [w:] Wirtualne Media [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2010-03-05. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
  4. 100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu. forbes.pl. [dostęp 2011-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).
  5. Krzysztof Respondek i Zofia Zborowska wystąpią w „Twoja twarz brzmi znajomo 4”. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2015-08-28]. (pol.).
  6. „Twoja twarz brzmi znajomo”: Wzruszający występ Kasi Glinki. „Kawał dobrej sztuki”. plejada.pl. [dostęp 2015-10-18]. (pol.).
  7. Katarzyna Glinka urodziła syna. teletydzien.interia.pl. [dostęp 2015-08-28]. (pol.).
  8. Adriana Słowik, Katarzyna Glinka rozstała się z partnerem [online], telemagazyn.pl, 23 lipca 2022.
  9. Milena Majek, Luiza Nowak: Katarzyna Glinka jest w ciąży. "Najbliższy czas będzie dla mnie szczególny". [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2020-01-03. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  10. Katarzyna Glinka w mundurze w serialu "Komisarz Mama" [online], film.interia.pl [dostęp 2021-10-04] (pol.).

Bibliografia

edytuj