Jutta Stöck

Jutta Stöck po mężu Hertel (ur. 29 września 1941 w Münchebergu^[1]) – niemiecka lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna medalistka mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery reprezentowała Republikę Federalną Niemiec.

Jutta Stöck

Data i miejsce urodzenia	29 września 1941 Müncheberg
Wzrost	178 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Mistrzostwa Europy srebro Budapeszt 1966 sztafeta 4 × 100 m srebro Ateny 1969 sztafeta 4 × 100 m

Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie. Sztafeta RFN biegła w składzie: Renate Meyer, Hannelore Trabert, Karin Frisch i Stöck na ostatniej zmianie. Stöck zajęła również 7. miejsce w finale biegu na 100 metrów^[2]. Odpadła w eliminacjach biegu na 50 metrów na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze, a sztafeta 4 × 1 okrążenie z jej udziałem została zdyskwalifikowana^[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku Stöck zajęła 8. miejsce w finale biegu na 200 metrów ustanawiając rekord RFN czasem 23,2 s. Sztafeta 4 × 100 metrów RFN w składzie: Meyer, Stöck, Rita Jahn i Ingrid Becker zajęła w finale 6. miejsce, również z rekordem kraju 43,70 s^[1][4].

Obroniła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach (w składzie: Bärbel Hähnle, Stöck, Rita Wilden i Becker^[5].

Była mistrzynią RFN w sztafecie 4 × 100 metrów w 1966, 1967 i 1968^[6], wicemistrzynią w biegu na 100 metrów w 1966 i brązową medalistką w 1963^[7], wicemistrzynią w biegu na 200 metrów w 1968^[8] oraz brązową medalistką w biegu na 80 metrów przez płotki w 1962 i 1963^[9]. W 1967 była również wicemistrzynią halowych mistrzostw RFN w biegu na 60 metrów^[10] oraz halową mistrzynią w sztafecie^[11], a w 1962 brązową medalistką halowych mistrzostw w biegu na 60 metrów przez płotki^[12].

Jej ojciec Gerhard Stöck był mistrzem igrzysk olimpijskich w 1936 w Berlinie w rzucie oszczepem^[1].