Jacco Eltingh
Jacco Folkert Eltingh (ur. 29 sierpnia 1970 w Heerde) – holenderski tenisista, lider rankingu deblowego, zwycięzca 6 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1970 |
Wzrost |
188 cm |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
1988 |
Zakończenie kariery |
1998 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
4 |
Najwyżej w rankingu |
19 (6 lutego 1995) |
Australian Open |
QF (1995) |
Roland Garros |
4R (1994) |
Wimbledon |
QF (1995) |
US Open |
2R (1993, 1995) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
44 |
Najwyżej w rankingu |
1 (16 stycznia 1995) |
Australian Open |
W (1994, 1998) |
Roland Garros |
W (1995, 1998) |
Wimbledon |
W (1998) |
US Open |
W (1994) |
Kariera tenisowa
edytujWystępy w gronie profesjonalistów rozpoczął w roku 1988, a zakończył w 1998 roku[1].
W grze pojedynczej wygrał cztery turnieje kategorii ATP World Tour. W zawodach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł na Wimbledonie 1995, osiągając ćwierćfinał, w którym przegrał z Andre Agassim.
W grze podwójnej doszedł do 60 finałów rozgrywek ATP World Tour, z czego 44 wygrał. Triumfował we wszystkich turniejach wielkoszlemowych, dwukrotnie w Australian Open i French Open i raz na Wimbledonie i US Open. Dwa razy był również najlepszy w zawodach Tennis Masters Cup. Swoje największe sukcesy odnosił głównie w parze z Paulem Haarhuisem.
Eltingh startował także w grze mieszanej, zostając finalistą Wimbledonu 1992 razem z Miriam Oremans.
W latach 1992–1998 Eltingh występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Grał w kadrze głównie jako deblista, ale zaliczył również sześć pojedynków singlowych. Łączny bilans występów Holendra w Pucharze Davisa wynosi 10 zwycięstw i 6 porażek.
Eltingh, razem z Haarhuisem, uczestniczył również w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Holendrzy przegrali w półfinale z parą Todd Woodbridge–Mark Woodforde, a w meczu o trzecie miejsce nie sprostali Niemcom Davidowi Prinosilowi i Marcowi-Kevinowi Goellnerowi[2].
W rankingu gry pojedynczej Eltingh najwyżej był na 19. miejscu (6 lutego 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (16 stycznia 1995). Łącznie na szczycie listy deblowej znajdował się przez 63 tygodnie.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–0)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 21 czerwca 1992 | Manchester | Trawiasta | MaliVai Washington | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 2 maja 1993 | Atlanta | Ceglana | Bryan Shelton | 7:6(1), 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 28 sierpnia 1994 | Schenectady | Twarda | Chuck Adams | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | 7:6(1), 2:6, 6:4 |
Gra mieszana (0–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 5 lipca 1992 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Miriam Oremans | Łarysa Sawczenko-Neiland Cyril Suk |
6:7(2), 2:6 |
Gra podwójna (44–16)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 29 września 1991 | Palermo | Ceglana | Tom Kempers | Emilio Sánchez Javier Sánchez |
3:6, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 6 października 1991 | Ateny | Ceglana | Mark Koevermans | Menno Oosting Olli Rahnasto |
5:7, 7:6, 7:5 |
Zwycięzca | 3. | 27 października 1991 | Guarujá | Twarda | Paul Haarhuis | Bret Garnett Todd Nelson |
6:3, 7:5 |
Zwycięzca | 4. | 10 listopada 1991 | Birmingham | Dywanowa (hala) | Paul Wekesa | Ronnie Båthman Rikard Bergh |
7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 5. | 30 sierpnia 1992 | Schenectady | Twarda | Paul Haarhuis | Sergio Casal Emilio Sánchez |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 10 stycznia 1993 | Kuala Lumpur | Twarda | Paul Haarhuis | Henrik Holm Bent-Ove Pedersen |
7:5, 6:3 |
Finalista | 1. | 17 stycznia 1993 | Dżakarta | Twarda | Paul Haarhuis | Diego Nargiso Guillaume Raoux |
6:7, 7:6, 3:6 |
Zwycięzca | 7. | 7 lutego 1993 | San Francisco | Twarda (hala) | Scott Davis | Patrick McEnroe Jonathan Stark |
6:1, 4:6, 7:5 |
Finalista | 2. | 14 lutego 1993 | Memphis | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 8. | 16 maja 1993 | Rzym | Ceglana | Paul Haarhuis | Wayne Ferreira Mark Kratzmann |
6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 9. | 1 sierpnia 1993 | Hilversum | Ceglana | Paul Haarhuis | Hendrik Jan Davids Libor Pimek |
4:6, 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 10. | 3 października 1993 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Jonas Björkman Lars-Anders Wahlgren |
7:5, 4:6, 7:6 |
Finalista | 3. | 24 października 1993 | Pekin | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Paul Annacone Doug Flach |
6:7, 3:6 |
Zwycięzca | 11. | 14 listopada 1993 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jan Apell Jonas Björkman |
6:1, krecz |
Zwycięzca | 12. | 28 listopada 1993 | Johannesburg | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
7:6, 7:6, 6:4 |
Zwycięzca | 13. | 29 stycznia 1994 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Paul Haarhuis | Byron Black Jonathan Stark |
6:7, 6:3, 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 14. | 20 lutego 1994 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jim Grabb Jared Palmer |
6:3, 6:4 |
Finalista | 4. | 27 lutego 1994 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jeremy Bates Jonas Björkman |
4:6, 1:6 |
Zwycięzca | 15. | 21 marca 1994 | Miami | Twarda | Paul Haarhuis | Mark Knowles Jared Palmer |
7:6, 7:6 |
Finalista | 5. | 24 lipca 1994 | Stuttgart | Ceglana | Paul Haarhuis | Scott Melville Piet Norval |
6:7, 5:7 |
Finalista | 6. | 21 sierpnia 1994 | New Haven | Twarda | Paul Haarhuis | Grant Connell Patrick Galbraith |
4:6, 6:7 |
Finalista | 7. | 28 sierpnia 1994 | Schenectady | Twarda | Paul Haarhuis | Jan Apell Jonas Björkman |
4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 16. | 10 września 1994 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 17. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Nicklas Kulti Lars-Anders Wahlgren |
6:0, 7:5 |
Zwycięzca | 18. | 9 października 1994 | Sydney | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Byron Black Jonathan Stark |
6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 19. | 6 listopada 1994 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Byron Black Jonathan Stark |
3:6, 7:6, 7:5 |
Zwycięzca | 20. | 13 listopada 1994 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | David Adams Andriej Olchowski |
walkower |
Finalista | 8. | 26 lutego 1995 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jim Grabb Jonathan Stark |
6:7, 7:6, 3:6 |
Zwycięzca | 21. | 30 kwietnia 1995 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Luis Lobo Javier Sánchez |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 22. | 10 czerwca 1995 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis | Nicklas Kulti Magnus Larsson |
6:7, 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 23. | 25 czerwca 1995 | Halle | Trawiasta | Paul Haarhuis | Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski |
6:2, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 24. | 15 października 1995 | Tokio | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jakob Hlasek Patrick McEnroe |
7:6, 6:4 |
Zwycięzca | 25. | 29 października 1995 | Essen | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Cyril Suk Daniel Vacek |
7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 26. | 12 listopada 1995 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Grant Connell Patrick Galbraith |
3:6, 6:2, 7:6 |
Finalista | 9. | 27 listopada 1995 | Eindhoven | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Grant Connell Patrick Galbraith |
6:7, 6:7, 6:3, 6:7 |
Finalista | 10. | 7 stycznia 1996 | Doha | Twarda | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:7, 3:6 |
Finalista | 11. | 8 września 1996 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
6:4, 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 27. | 20 października 1996 | Tuluza | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Olivier Delaître Guillaume Raoux |
6:3, 7:5 |
Finalista | 12. | 27 października 1996 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Sébastien Lareau Alex O’Brien |
6:3, 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 28. | 3 listopada 1996 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek |
6:4, 4:6, 7:6 |
Zwycięzca | 29. | 5 stycznia 1997 | Doha | Twarda | Paul Haarhuis | Patrik Fredriksson Magnus Norman |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 30. | 9 marca 1997 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Libor Pimek Byron Talbot |
7:6, 6:4 |
Finalista | 13. | 27 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Donald Johnson Francisco Montana |
6:7, 6:2, 6:7 |
Zwycięzca | 31. | 22 czerwca 1997 | Rosmalen | Trawiasta | Paul Haarhuis | Trevor Kronemann David Macpherson |
6:4, 7:5 |
Finalista | 14. | 5 lipca 1997 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
6:7(4), 6:7(7), 7:5, 3:6 |
Zwycięzca | 32. | 24 sierpnia 1997 | Boston | Twarda | Paul Haarhuis | Dave Randall Jack Waite |
6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 33. | 28 września 1997 | Tuluza | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Jean-Philippe Fleurian Maks Mirny |
6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 34. | 2 listopada 1997 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Rick Leach Jonathan Stark |
6:2, 7:6 |
Finalista | 15. | 18 stycznia 1998 | Sydney | Twarda | Daniel Nestor | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 35. | 31 stycznia 1998 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jonas Björkman | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 36. | 1 marca 1998 | Filadelfia | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | David Macpherson Richey Reneberg |
7:6, 6:7, 6:2 |
Zwycięzca | 37. | 8 marca 1998 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Neil Broad Piet Norval |
7:6, 6:3 |
Zwycięzca | 38. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana | Paul Haarhuis | Ellis Ferreira Rick Leach |
7:5, 6:0 |
Zwycięzca | 39. | 26 kwietnia 1998 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 40. | 6 czerwca 1998 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:3, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 41. | 4 lipca 1998 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
2:6, 6:4, 7:6, 5:7, 10:8 |
Zwycięzca | 42. | 9 sierpnia 1998 | Amsterdam | Ceglana | Paul Haarhuis | Dominik Hrbatý Karol Kučera |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 43. | 30 sierpnia 1998 | Boston | Twarda | Paul Haarhuis | Chris Haggard Jack Waite |
6:3, 6:2 |
Finalista | 16. | 8 listopada 1998 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Mahesh Bhupathi Leander Paes |
4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 44. | 22 listopada 1998 | Hartford | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:4, 6:2, 7:5 |
Przypisy
edytuj- ↑ Jack Cavanaugh , TENNIS; Eltingh Concludes His Career With One More Doubles Title, „The New York Times”, 23 listopada 1998, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-03-01] (ang.).
- ↑ Jacco Eltingh Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-16] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-08-13] (ang.).