Języki Filipin

Języki Filipin – silnie zróżnicowane języki używane na terytorium Filipin. Szacuje się, że w tym zróżnicowanym etnolingwistycznie kraju występuje 90–150 języków, często wzajemnie niezrozumiałych. Trudności w ustaleniu dokładnej liczby języków wynikają z nieostrej różnicy między dialektem a odrębnym językiem^[1].

Języki Filipin

Występowanie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Funkcję języka urzędowego kraju pełni tagalski, oficjalnie zwany filipińskim^[2], ze standardem literackim na bazie alfabetu łacińskiego^[3]. Szacuje się, że językiem tym włada ponad 90% mieszkańców Filipin, przy czym służy on zarówno jako język ojczysty, jak i język drugi^[4]. W stosunkowo powszechnym użyciu jest także język angielski, który funkcjonuje jako drugi język urzędowy^[5].

Prawie wszystkie języki archipelagu należą do wielkiej rodziny austronezyjskiej^[6], która swoim zasięgiem obejmuje dużą część wysp Oceanii i Azji Południowo-Wschodniej^[7]. Większość z nich ma charakter ściśle lokalny, a 80% społeczeństwa jako językiem ojczystym posługuje się jednym z jedenastu najbardziej rozprzestrzenionych języków archipelagu – tagalskim, cebuańskim, ilokano, hiligaynon, bikolskim, waray-waray, kapampangan, pangasinan, maguindanao, maranao, tausug. Dodatkowo języki te pełnią funkcję lingua franca, aczkolwiek w różnym zakresie^[6]. Najbardziej znaczące spośród języków Filipin mają rozwinięte piśmiennictwo i są wykorzystywane w środkach masowego przekazu^[8].

Do nieaustronezyjskich języków Filipin należą: angielski, chiński (w tym kantoński) oraz hiszpański (dawny język urzędowy) i chavacano^[6].