Iva Majoli
Iva Majoli, zamężna Marić (ur. 12 sierpnia 1977 w Zagrzebiu) – chorwacka tenisistka, występująca na światowych kortach od 1991 do 2004 roku, mistrzyni French Open 1997 w grze pojedynczej, półfinalistka Mistrzostw WTA 1996 w grze pojedynczej, klasyfikowana w rankingu WTA na 4. miejscu w grze pojedynczej (1996) i na 24. miejscu w grze podwójnej (1995), reprezentantka Chorwacji w Pucharze Federacji, Pucharze Hopmana i na letnich igrzyskach olimpijskich (1996, 2000). Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem. Od 2012 kapitan reprezentacji Chorwacji w Pucharze Federacji.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1977 |
| Wzrost |
175cm |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
1991 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
8 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
4 (5 lutego 1996) |
| Australian Open |
QF (1996) |
| Roland Garros |
W (1997) |
| Wimbledon |
QF (1997) |
| US Open |
4R (1994) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 0 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
24 (21 sierpnia 1995) |
| Australian Open |
3R (1998) |
| Roland Garros |
3R (1997, 2002, 2003) |
| Wimbledon |
QF (2001) |
| US Open |
QF (1997) |
Kariera tenisowa
edytujW ciągu kariery zawodowej (1991-2004) wygrała osiem turniejów w grze pojedynczej i jeden w deblu, legitymując się bilansem singlowym 316 wygranych – 225 przegranych meczów. W lutym 1996 osiągnęła pozycję nr 4 na liście rankingowej WTA, w sierpniu 1995 była klasyfikowana na pozycji nr 24 w grze podwójnej. Kilkakrotnie występowała w turnieju Masters, osiągając półfinał w 1996 i ćwierćfinał w 1997.
Jej największym sukcesem była wygrana French Open w 1997. Niepodziewanie pokonała w finale Szwajcarkę Martinę Hingis 6:4, 6:2, dla której była to jedyna porażka w turniejach wielkoszlemowych w sezonie. Miesiąc po sukcesie na kortach Rolanda Garrosa osiągnęła swój jedyny ćwierćfinał na Wimbledonie, w którym uległa Rosjance Annie Kurnikowej. Ćwierćfinały w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła ponadto trzykrotnie na French Open (1995, 1996, 1998) i raz na Australian Open (1996). Na US Open dotarła najwyżej do IV rundy (1/8 finału) w 1994.
W latach 1994, 1997-2000, 2002 i 2004 była członkinią reprezentacji narodowej w Pucharze Federacji. Występowała także na igrzyskach olimpijskich w 1996 i 2000. Zdobyła dwie prestiżowe nagrody przyznawane przez stowarzyszenie tenisistek zawodowych WTA – dla najlepszej młodej zawodniczki sezonu w 1993 oraz za udany powrót do czołówki światowej w 2000.
Krótko po sukcesie wielkoszlemowym przestała osiągać dobre rezultaty. Z powodu kontuzji w 1998 wypadła po raz pierwszy od czterech lat z czołowej dwudziestki rankingu światowego, a rok później nawet z pierwszej setki. Podjęła próbę powrotu do czołówki światowej i rok 2000 zakończyła na miejscu 73, 2001 na miejscu 42, a 2002 na miejscu 32. Wkrótce jednak ponownie utraciła miejsce w czołowej setce i w listopadzie 2004 zakończyła karierę zawodniczą.
9 września 2006 roku została żoną biznesmena Stipe Maricia. 31 października 2006 urodziła swoją pierwszą córkę, Mię.
W 2007 roku wystąpiła w chorwackiej edycji Tańca z gwiazdami, w którym zajęła 6. miejsce. Partnerował jej Marko Herceg.
Pod koniec 2015 roku zdecydowała się powrócić do zawodowego tenisa. Wraz z Anastasiją Buchanko otrzymały dziką kartę do zawodów deblowych podczas turnieju w Moskwie[1].
Finały turniejów WTA
edytuj| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
Gra pojedyncza
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 13 lutego 1994 | Osaka | Dywanowa (hala) | 1:6, 6:4, 5:7 | |
| Finalistka | 2. | 24 kwietnia 1994 | Barcelona | Ceglana | 0:6, 2:6 | |
| Finalistka | 3. | 30 października 1994 | Essen | Dywanowa (hala) | 2:6, 4:6 | |
| Finalistka | 4. | 26 lutego 1995 | Barcelona | Ceglana | 7:5, 0:6, 2:6 | |
| Zwyciężczyni | 1. | 8 października 1995 | Zurych | Dywanowa (hala) | 6:4, 6:4 | |
| Zwyciężczyni | 2. | 15 października 1995 | Filderstadt | Twarda (hala) | 6:4, 7:6 | |
| Zwyciężczyni | 3. | 4 lutego 1996 | Tokio | Dywanowa (hala) | 6:4, 6:1 | |
| Finalistka | 5. | 18 lutego 1996 | Paryż | Dywanowa (hala) | 5:7, 6:7 | |
| Zwyciężczyni | 4. | 25 lutego 1996 | Essen | Dywanowa (hala) | 7:5, 1:6, 7:6 | |
| Finalistka | 6. | 6 października 1996 | Lipsk | Dywanowa (hala) | 7:5, 3:6, 1:6 | |
| Zwyciężczyni | 5. | 23 lutego 1997 | Hanower | Dywanowa (hala) | 4:6, 7:6, 6:4 | |
| Zwyciężczyni | 6. | 4 maja 1997 | Hamburg | Ceglana | 6:3, 6:2 | |
| Zwyciężczyni | 7. | 8 czerwca 1997 | Paryż | Ceglana | 6:4, 6:2 | |
| Finalistka | 7. | 12 listopada 2000 | Kuala Lumpur | Twarda | 4:6, 2:6 | |
| Finalistka | 8. | 23 września 2001 | Quebec | Dywanowa (hala) | 1:6, 3:6 | |
| Zwyciężczyni | 8. | 21 kwietnia 2002 | Charleston | Ceglana | 7:6(5), 6:4 | |
| Finalistka | 9. | 5 maja 2002 | Bol | Ceglana | 3:6, 6:4, 1:6 |
Gra podwójna
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 30 kwietnia 1995 | Linz | Dywanowa (hala) | 1:6, 2:6 | ||
| Finalistka | 2. | 26 lutego 1995 | Barcelona | Ceglana | 5:7, 6:4, 5:7 | ||
| Finalistka | 3. | 20 sierpnia 1995 | Toronto | Twarda | 6:4, 0:6, 3:6 | ||
| Finalistka | 4. | 4 maja 1997 | Hamburg | Ceglana | 6:2, 6:7, 2:6 | ||
| Zwyciężczyni | 1. | 11 lutego 2001 | Paryż | Dywanowa (hala) | 6:3, 7:5 |
Przypisy
edytuj- ↑ Bartosz Gębicz: Majoli znów na korcie. Chorwacka mistrzyni Garrosa z 1997 roku zagra w deblu w Moskwie. przegladsportowy.pl, 2015-10-19. [dostęp 2015-10-20]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2016-02-24] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2016-02-24] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2016-02-24] (ang.).