Immanuel Waltfried
Immanuel Waltfried (ur. 1802, zm. 23 lutego 1865 w Warszawie) – rabin, w latach 1850–1865 cadyk chasydzkiej dynastii Przedbórz.
Ohel Immanuela Waltfrieda na cmentarzu żydowskim w Warszawie | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce pochówku | |
2. cadyk przedborski | |
Okres sprawowania |
1850–1865 |
Wyznanie |
Był synem Izajasza z Przedborza, założyciela dynastii. Uczeń Isachara Dow Bera z Radoszyc. Ożeniony z wnuczką Jakuba Izaaka Horowica, zwanego Widzącym z Lublina. Od 1850 roku pełnił funkcję cadyka w Przedborzu. Zasłynął jako cudotwórca.
Zmarł w Warszawie. Jest pochowany w ohelu na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 13, rząd 18)[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Grób Immanuela Waltfrieda w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Bibliografia
edytuj- Marcin Wodziński: Groby cadyków w Polsce. O chasydzkiej literaturze nagrobnej i jej kontekstach. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, 1998. ISBN 83-7091-041-6.