Huahine

Huahine – wyspa na Oceanie Spokojnym, w Polinezji Francuskiej, na Wyspach Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa^[2]. Położona jest około 170 km na zachód od Tahiti^[3]. Zajmuje powierzchnię 76 km²^[3] (według innych źródeł 82,1 km²^[4]). Administracyjnie wyspa stanowi gminę o tej samej nazwie^[5]. Wyspę zamieszkuje około 6,2 tys. mieszkańców. Główną miejscowością jest Fare^[3].

Huahine

Zdjęcie satelitarne wyspy
Państwo	Francja
Terytorium zamorskie	Polinezja Francuska
Akwen	Ocean Spokojny
Powierzchnia	76 km²
Populacja (2017) • liczba ludności	6178[1]
Położenie na mapie Polinezji Francuskiej Huahine
16°44′42″S 151°00′00″W/-16,745000 -151,000000
Multimedia w Wikimedia Commons

Nazwa „Huahine” jest odmianą słowa „vahine”, które w języku tahitańskim oznacza „kobietę”. Prawdopodobnie nadano tę nazwę dlatego, że grzbiet górski znajdujący się na wyspie przypomina kształtem ciężarną kobietę^[6].

Wyspa jest pochodzenia wulkanicznego, na jej północnym brzegu znajduje się rafa barierowa. Długość linii brzegowej wynosi 61,5 km^[4]. W czasie przypływu tworzą się dwie wyspy Huahine Nui i Huahine Iti^[6]. Najwyższymi szczytami na wyspie są Mont Turi (669 m n.p.m.) i Mato Ere (580 m n.p.m.) na Huahine Nui oraz Pohue Rahi (464 m n.p.m.) na Huahine Iti^[3]. Na Huahine występuje wilgotny klimat tropikalny^[4].

Huahine była niegdyś zamieszkiwana przez tahitańską rodzinę królewską. Na wyspie znajdują się najstarsze świątynie („marae”) w Polinezji Francuskiej. Uważa się, że niektóre z nich pochodzą z około 700 roku n.e.^[6] Odkryta przez Jamesa Cooka 16 lipca 1769 roku podczas brytyjskiej ekspedycji naukowej na Ocean Spokojny. Obecnie wyspa jest ośrodkiem turystycznym, jak również miejscem przetwórstwa kopry i uprawy wanilii^[3].