Heterodontozaur

Heterodontozaur cechuje się swoistą budową jak na przedstawiciela ptasiomiednicznych. Jego czaszka jest wydłużona i bocznie spłaszczona, w przybliżeniu trójkątna w widoku bocznym, niewielka – o długości dochodzącej do około 12 cm, jednak masywna jak na swoje rozmiary. Wykazuje ona wiele cech wyspecjalizowanych, takich jak pneumatyzacja, powszechniej występująca u gadziomiednicznych. Jej najbardziej charakterystyczną cechą jest heterodontyczne uzębienie, od którego pochodzi nazwa rodzajowa dinozaura. Zęby cechowały się hipsodontycznymi koronami, występowały też powiększone zęby przypominające kły, mogące służyć do obrony przed drapieżnikami^[1].

Gatunkiem typowym rodzaju Heterodontosaurus jest H. tucki, opisany w 1962 roku przez Alfreda Cromptona i Alana Chariga na podstawie niemal kompletnej czaszki wraz z żuchwą odkrytej rok wcześniej przez Cromptona w dolnojurajskich osadach formacji Clarens w Prowincji Przylądkowej Wschodniej (wówczas warstwy te uznawano za górnotriasowe)^[2]. Autorzy wymienili również szczątki szkieletu pozaczaszkowego, jednak obecnie nie wiadomo, gdzie one się znajdują^[1]. W późniejszych latach opisano kilka innych skamieniałości, w tym niemal kompletny szkielet^[3] i czaszkę osobnika młodocianego^[4]. Obecnie wraz z holotypem znane są cztery okazy Heterodontosaurus, a przynależność do tego rodzaju piątego okazu nie jest pewna^[1].

•  
  Szkielet heterodontozaura (Valley Life Sciences Building of the University of California, Berkeley)
•  
  Czaszka heterodontozaura (Valley Life Sciences Building of the University of California, Berkeley)
•  
  Rekonstrukcja
• Rekonstrukcja 3D