Harald II Szara Opończa

Harald II Szara Opończa (norw. Harald II Eriksson Gråfell; ?–976) – król Norwegii, panował ok. 961–976.

Harald II Szara Opończa

Matka Haralda II z synami
król Norwegii
Okres	od ok. 961 do ok. 976
Poprzednik	Haakon Dobry
Następca	Harald Sinozęby
Dane biograficzne
Dynastia	Ynglingowie
Data śmierci	ok. 976
Ojciec	Eryk Krwawy Topór
Matka	Gunhilda Matka Królów

Syn Eryka Krwawego Topora i Gunhildy^[1], wnuk Haralda I Pięknowłosego. Po śmierci ojca wraz ze swymi braćmi przebywał w Danii, skąd organizował wyprawy na Norwegię walcząc przeciwko władzy króla Haakona I Dobrego, którego pokonał w bitwie pod Fitje (961). Następnie Harald II wraz z braćmi przejął władzę w kraju. Musiał walczyć z innymi potomkami Haralda Pięknowłosego, z których wielu ogłosiło swoją niezależność od króla Norwegii. Krwawo rozprawił się ze swymi przeciwnikami, jednego ze swych konkurentów – Sigurda – spalił w jego własnym domu. Syn Sigurda, jarl Haakon Sigurdsson, zwabił Haralda II do Danii, gdzie go zamordowano z rozkazu króla duńskiego Haralda Sinozębego.