Grań Soliska

W grani wyróżniają się (w kierunku od Bystrego Przechodu)^[2][3]:

• Bystre Czuby:
  • Zadnia Bystra Czuba (Zadni Bystry Garb, Zadný bystrý hrb),
  • Zadnia Bystra Szczerbina (Zadná bystrá štrbina),
  • Pośrednia Bystra Czuba (Pośredni Bystry Garb, Prostredný bystrý hrb),
  • Bystra Szczerbina (Bystrá štrbina),
  • Skrajna Bystra Czuba (Skrajny Bystry Garb, Predný bystrý hrb) – najciekawsza w kształtach turniczka z grupy Bystrych Czub,
• Bystra Ławka (Bystrá lávka) – wąska przełączka, przez którą prowadzi żółto znakowany szlak turystyczny,
• Bystre Turniczki:
  • Wielka Bystra Turniczka (Veľká bystrá vežička) – najbardziej rozłożysta z czterech Bystrych Turniczek,
  • Mała Bystra Szczerbina (Malá bystrá štrbina) – płytka przełączka, nie opada z niej do Doliny Furkotnej żaden żleb (ścianki Wielkiej i Zadniej Bystrej Turniczki stanowią jedną całość),
  • Zadnia Bystra Turniczka (Zadná bystrá vežička),
  • Pośrednia Bystra Szczerbina (Prostredná bystrá štrbina),
  • Pośrednia Bystra Turniczka (Prostredná bystrá vežička),
  • Skrajna Bystra Szczerbina (Predná bystrá štrbina) – wyraźnie wgłębiona przełączka, zwłaszcza widziana z Doliny Furkotnej,
  • Skrajna Bystra Turniczka (Predná bystrá vežička),
• Zadnia Soliskowa Szczerbina (Zadná Solisková štrbina) – przełęcz oddzielająca Bystre Turniczki od względnie długiej północnej grani Wielkiego Soliska,
• Bystra Kopa^[a],
• Soliskowe Kopy:
  • Zadnia Soliskowa Kopa (Zadná solisková kopa),
  • Zadni Soliskowy Karb (Zadný soliskový zárez),
  • Pośrednia Soliskowa Kopa (Prostredná solisková kopa),
  • Pośredni Soliskowy Karb (Prostredný soliskový zárez),
  • Mała Soliskowa Kopa^[b],
  • Skrajna Soliskowa Kopa (Wielka Soliskowa Kopa, Predná solisková kopa),
  • Skrajny Soliskowy Karb (Predný soliskový zárez),
• Wielkie Solisko (Veľké Solisko, 2412 m n.p.m.) – najwyższy punkt grani,
• Wyżnia Soliskowa Ławka (Solisková lávka),
• Pośrednie Solisko (Prostredné Solisko, ok. 2400 m), pierwsze odnotowane przejście – Karol Englisch, Paul Spitzkopf senior – 19 lipca 1903 r., podczas wejścia na Wielkie Solisko,
• Leskowska Przełączka (Vyšná Solisková štrbina), pierwsze odnotowane przejście – Karol Englisch, Paul Spitzkopf senior – 19 lipca 1903 r.,
• Soliskowe Czuby (Soliskové hrby) – cztery występy skalne (Zadnia, Pośrednia, Skrajna i Mała Soliskowa Czuba) górujące nad trawiastym stokiem schodzącym w kierunku Doliny Furkotnej, pierwsze odnotowane przejście – Karol Englisch, Paul Spitzkopf senior – 19 lipca 1903 r.,
• Pośrednia Soliskowa Ławka (Prostredná Solisková štrbina), pierwsze odnotowane wejście – Karol Englisch, Paul Spitzkopf senior – 19 lipca 1903 r.
• Zadnia Soliskowa Turnia (Zadná Solisková veža, ok. 2350 m), od strony Doliny Młynickiej zbocza Soliskowych Turni i Małego Soliska przecina rozległy, pokryty złomowiskiem skalnym taras nazwany Soliskowym Ogrodem. Pierwsze odnotowane wejście na Zadnią Soliskową Turnię – podczas przejścia grani – Günter Oskar Dyhrenfurth, Hermann Rumpelt – 10 czerwca 1906 r.,
• Niżnia Soliskowa Ławka (Nižná Solisková štrbina, ok. 2325 m), ostro wcięta przełęcz pomiędzy Soliskowymi Turniami, dawniej nazywana była Przełączką w Soliskowych Turniach, pierwsze odnotowane wejście – Ernő Kaczander, István Laufer, 4 września 1909 r.,
• Skrajna Soliskowa Turnia (Predná Solisková veža, ok. 2342 m), nazywana bywa także Przednią Soliskową Turnią,
• Soliskowa Przełęcz (Solisková štrbina, ok. 2285 m), szeroka, mocno obniżona przełęcz, łatwo dostępna z położonych poniżej dolin,
• Małe Solisko (Malé Solisko, 2334 m), dawniej uważane za dwuwierzchołkowy szczyt, obecnie niższy, południowo-wschodni wierzchołek uznawany jest za odrębny szczyt,
• Wysoka Ławka (Vysoká lávka, ok. 2305 m),
• Furkotne Solisko (Furkotské Solisko, ok. 2320 m), szczyt dawniej uważany za niższy wierzchołek Małego Soliska,
• Szara Ławka (Šedá lávka, ok. 2290 m),
• Szczyrbskie Solisko (Štrbské Solisko, 2302 m),
• Niska Ławka (Nízka lávka), niewielka przełęcz rozdzielająca Szczyrbskie Solisko od Młynickiego Soliska, dawniej te dwa wierzchołki uważane były za jeden, dwuwierzchołkowy szczyt – Szczyrbskie Solisko,
• Młynickie Solisko (Mlynické Solisko, ok. 2301 m),
• Smrekowicka Przełęcz (Soliskové sedlo), szeroka przełęcz podzielona na dwa siodła:
  • Wyżnia Smrekowicka Przełęcz (Zadné Soliskové sedlo, 2099 m),
  • Smrekowicka Czuba (Soliskový hrb),
  • Niżnia Smrekowicka Przełęcz (Predné Soliskové sedlo, ok. 2080 m),
• Skrajne Solisko (Predné Solisko, 2093 m), jedyny szczyt dostępny dla turystów w Grani Soliska, na jego południowo-wschodnim zboczu znajdują się wyciągi i trasy narciarskie (dolna stacja zlokalizowana jest w pobliżu Szczyrbskiego Jeziora, a górna na zboczu, na wysokości ok. 1850 m).

Wejścia na poszczególne szczyty i przełęcze Grani Soliska nie należą do trudnych. Zbocza grani były miejscem znanym przez koziarzy urządzających tu polowania na kozice. Pierwsze odnotowane przejścia całej grani

• latem – Günter Oskar Dyhrenfurth, Hermann Rumpelt – w dwóch odcinkach, w dniach 3 czerwca i 10 czerwca 1906 r.
• zimą:
  • od Szczyrbskiego Soliska do Zadniej Soliskowej Turni – Gyula Hefty, Lajos Rokfalusy – 25 marca 1913 r.
  • od Bystrego Przechodu do Soliskowej Przełęczy – Adam Karpiński, Stefan Osiecki 12 kwietnia 1925 r.

  – żółty szlak ze Szczyrbskiego Jeziora dnem Doliny Młynickiej obok wodospadu Skok i dalej na Bystrą Ławkę, stamtąd dalej do Doliny Furkotnej. Przejście szlakiem przez przełęcz jest dozwolone w obie strony, jednak zalecany jest kierunek z Doliny Młynickiej do Furkotnej w celu uniknięcia zatorów na łańcuchach^[4].

• Czas przejścia ze Szczyrbskiego Jeziora na Bystrą Ławkę: 3:30 h, ↓ 2:35 h
• Czas przejścia z Bystrej Ławki do rozstaju ze szlakiem niebieskim w Dolinie Furkotnej: 1:30 h, ↑ 2 h

  – czerwony szlak rozpoczynający się przy Schronisku na Solisku i prowadzący wzdłuż grani na Skrajne Solisko. Czas przejścia: 1 h, ↓ 30 min^[5]

• Arno Puškáš: Vysoké Tatry, horolezecký sprievodca monografia, diel IX. Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, 1988. Brak numerów stron w książce