Google Street View

 

Ten artykuł należy dopracować:

od 2013-04 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2013-04 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Funkcja ta jest dostępna od dnia 25 maja 2007 i początkowo obejmowała tylko pięć amerykańskich miast: San Francisco, Las Vegas, Denver, Miami, Nowy Jork, do których w kolejnych miesiącach dołączyły kolejne.

Z okazji odbywającego się w lipcu 2008 roku wyścigu Tour de France w usłudze Street View znalazły się poszczególne etapy wyścigu. Od sierpnia 2008 roku dostępne są również zdjęcia Japonii i Australii oraz w późniejszym okresie Nowej Zelandii. Od października 2008 są dostępne cztery miasta hiszpańskie i cztery miasta włoskie. 18 marca 2009 roku zostały w usłudze udostępnione większe miasta w Wielkiej Brytanii i Holandii^[3]. 18 sierpnia 2009 udostępniono widoki ze Szwajcarii i kilku miast w Portugalii. Od 7 października 2009 można oglądać widoki z ośmiu miast w Czechach.

Do grudnia 2009 dołączyły zdjęcia wielu miejsc w następujących krajach: Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Czechy, Francja, Włochy, Meksyk, Holandia, Portugalia, Hiszpania, Szwajcaria, Kanada, Japonia, Tajwan, Singapur, Australia i Nowa Zelandia.

Na początku działania usługi zdjęcia do Google Street View zostały zrobione z poziomu ulicy przez kamery zamontowane na samochodach. Później wprowadzono także inne pojazdy: trójkołowy rower, wózek pchany przez operatora, skuter śnieżny, czy zwierzę - wielbłąda^[4] a także urządzenie noszone przez człowieka na plecach, dzięki czemu dostępne są panoramy z budynków, gór, parków i innych miejsc, do których nie ma dostępu zwykłym samochodem^[5]. Do poruszania się używa się klawiszy strzałek na klawiaturze i myszy, aby zmienić kierunek i kąt. Wzdłuż ulic wyświetlane są linie pomocnicze wskazujące możliwy kierunek dalszego poruszania.

Grupa dziennikarzy, profesorów i prawników zwróciła się do japońskiego oddziału Google z żądaniem usunięcia usługi Street View. Uważają oni, że łamie ona w sposób zasadniczy prawo ludzi do prywatności. Władze Tokio i Osaki jednocześnie zwróciły się do władz państwa o podjęcie prawnych kroków, żeby ustrzec się przed Google Street View i innych tego typu usług w przyszłości. Obecnie stosowane metody uniemożliwiające identyfikację osób nie znalazły uznania u Japończyków, których prawo w tej kwestii jest o wiele surowsze niż amerykańskie^[6]. Google podporządkowało się żądaniom.

Brytyjska organizacja Privacy International skierowała oficjalną skargę do komisarza ds. informacji (Information Commissioner). Skargę oparto na 200 zgłoszeniach od osób, które zidentyfikowały się na zdjęciach widocznych w sieci. Privacy International domaga się zamknięcia brytyjskiej wersji Street View do czasu, aż sytuacja zostanie ostatecznie wyjaśniona^[7].

Miasto North Oaks w stanie Minnesota jest prywatną własnością, łącznie z drogami, po których nie można się poruszać bez pozwolenia, chociaż nie ma tam żadnych bram. Władze miasta zażądały usunięcia wszystkich obrazów miasta dostępnych w ramach usługi Street View, w przeciwnym razie zagroziły konsekwencjami za wtargnięcie na teren prywatny. Google podporządkowało się żądaniom^[8].

Wysoka rozdzielczość zdjęć (można było rozpoznać na nich twarze sfotografowanych osób) wywołała zarzuty o pogwałcenie prywatności przez Google. Na obecnie publikowanych zdjęciach twarze przechodniów są rozmyte.

W 2010 poinformowano o zbieraniu danych z otwartych sieci Wi-Fi przez samochody Street View^[9]. Google było w posiadaniu 300 GB informacji, jakie te sieci wysyłały oraz pobierały, pochodzące z ponad trzydziestu krajów. Firma tłumaczyła się błędem w kodzie.