Gene Deitch

Deitch urodził się w 1924 r. w Chicago. Pod koniec lat 40. i na początku lat 50. dwukrotnie został nagrodzony Złotym Medalem Art Directors Club of New York za najlepsze animacje reklamowe. Prace te znalazły się następnie w nowojorskim Museum of Modern Art^[1]. Począwszy od 1955 r. pracował w studio Terrytoons należącym do 20th Century Fox (m.in. seria Tom Terrific)^[1][2].

W 1959 r. przyjechał do Pragi z zamiarem pozostania na 10 dni. Poznawszy jednak swoją przyszłą żonę, Zdeňkę Najmanovą osiadł w Czechosłowacji na stałe. Para pobrała się w 1964 roku^[1][2].

W latach 1968–1993 tworzył dla wytwórni Weston Woods. Ponadto reżyserował 12 odcinków Toma i Jerry’ego dla Metro-Goldwyn-Mayer czy kilka odcinków Popeye’a^[1][2]. Za krótkometrażowy film animowany Munro został w 1961 r. nagrodzony Oscarem. Do tej samej nagrody nominowany był także w roku 1964 – za dwie odrębne animacje: Here’s Nudnik (Nudnik #2) oraz How to Avoid Friendship. Współprodukował także film Sidney’s Family Tree nominowany w roku 1958^[2].

Choć jak sam wspominał, czechosłowacka cenzura nigdy nie ingerowała w jego twórczość, to jednak animacja Obří (Olbrzymi) z 1969 r. postrzegana jako krytyka inwazji wojsk Układu Warszawskiego podczas Praskiej Wiosny przez 20 lat nie była w kraju wyświetlana^[1]. Swoje wspomnienia z komunistycznej Czechosłowacji, a następnie z czasów po aksamitnej rewolucji Deitch zebrał w książce pt. „Z lásky k Praze” (Z miłości do Pragi)^[2].

Zmarł 16 kwietnia 2020 r. w wieku 95 lat we własnym mieszkaniu na praskiej Malej Stranie^[1][2]. Pozostawił żonę i trzech synów z pierwszego małżeństwa, spośród których wszyscy byli rysownikami i ilustratorami^[2].

Animowane filmy krótkometrażowe, animowane seriale TV, seriale dokumentalne oraz inne filmy, których reżyserem bądź współreżyserem był Gene Deitch^[3]:

• 1997: Nagroda specjalna na festiwalu Biennale Animacji Bratysława (BAB): Prix Klingsor^[4]
• 2003: Annie Awards: Nagroda Winsora McCaya^[5][2]

• Gene Deitch w bazie IMDb (ang.)