[go: up one dir, main page]

Głuszynka (pot. Kamionka lub niewłaściwie Kopla, Kropla) – rzeka, lewy dopływ Kopli, o długości 34 km. Powierzchnia dorzecza 400 km². Średni przepływ 1,0 m/s[1]

Głuszynka
Ilustracja
Głuszynka (Kopel) w pobliżu ul. Ożarowskiej w Poznaniu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 34 km
Powierzchnia zlewni

400 km²

Średni przepływ

1,0 m³/s przy ujściu

Ujście
Recypient Kopel
Miejsce

k. wsi Kamionki

Współrzędne

52°17′32″N 16°59′42″E/52,292222 16,995000

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”

Przebieg

edytuj

Głuszynka wypływa z Jeziora Raczyńskiego dalej przepływa przez ciąg jezior rynnowych (Jezioro Bnińskie, Jezioro Kórnickie, Jezioro Skrzynieckie Duże i Jezioro Skrzynieckie Małe).

Odcinek za Kamionkami

edytuj

Przy północnej części wsi Kamionki łączą się Głuszynka i Kopel. Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych oraz Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW ustaliły, że odcinek ujściowy do Warty nazywany będzie Kopel, a nie Głuszynka – tj. Kopel uchodzi do Warty, a Głuszynka do Kopli[2][3]. Na decyzję tę ma wpływ powierzchnia podzlewni Kopla względem podzlewni Głuszynki. Dla przykładu dawniej uznawało się, że Noteć uchodziła do Odry, a Warta do Noteci. Należy także zwrócić uwagę, że nazwa Głuszynka pochodzi od części Poznania – Głuszyny, przez którą przepływa odcinek ujściowy.

Wcześniej uznawało się, że Głuszynka powstaje poprzez połączenie Kopla i Kamionki koło wsi Kamionki. na wysokości 24 km w Poznaniu do Głuszynki uchodzi Kopel[1] wpływa do Warty w okolicy miejscowości Czapury koło Poznania.

Zagospodarowanie

edytuj

Po rzece, począwszy od Zaniemyśla przy wysokim stanie wody oraz Bnina lub Kórnika przy średnim, odbywają się spływy kajakowe (jest to rzeka zwałkowa).

Rzeka należy do okręgu PZW Poznań.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Wojciech Z. Owsianowski, Szlaki wodne Wielkopolski wyd. I, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1972 s. 66.
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 72, 119, ISBN 83-239-9607-5.
  3. Arkusz M-33-142-B. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2011-09-03].

Linki zewnętrzne

edytuj