[go: up one dir, main page]

François Philidor

francuski szachista i kompozytor

François-André Danican Philidor (ur. 7 września 1726 w Dreux, zm. 31 sierpnia 1795 w Londynie[1]) – francuski szachista i kompozytor, najwybitniejszy szachista XVIII wieku.

François Philidor
François-André Danican Philidor
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 września 1726
Dreux

Data i miejsce śmierci

31 sierpnia 1795
Londyn

Obywatelstwo

Królestwo Francji

abcdefgh
8
a8 – Czarna wieża
b8 – Czarny skoczek
c8 – Czarny goniec
d8 – Czarny hetman
e8 – Czarny król
f8 – Czarny goniec
g8 – Czarny skoczek
h8 – Czarna wieża
a7 – Czarny pionek
b7 – Czarny pionek
c7 – Czarny pionek
f7 – Czarny pionek
g7 – Czarny pionek
h7 – Czarny pionek
d6 – Czarny pionek
e5 – Czarny pionek
e4 – Biały pionek
f3 – Biały skoczek
a2 – Biały pionek
b2 – Biały pionek
c2 – Biały pionek
d2 – Biały pionek
f2 – Biały pionek
g2 – Biały pionek
h2 – Biały pionek
a1 – Biała wieża
b1 – Biały skoczek
c1 – Biały goniec
d1 – Biały hetman
e1 – Biały król
f1 – Biały goniec
h1 – Biała wieża
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh
Obrona Philidora

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie wybitnych muzyków, którzy od pokoleń grali w królewskim pałacu w Wersalu. Młody Philidor został tam w wieku sześciu lat chórzystą. Wcześnie nauczył się też gry w szachy. Około 1740 roku zaczął grywać w Café de la Regencé, tam zwrócił na niego uwagę najlepszy wówczas szachista Francji Legall de Kermeur, który zajął się jego kształceniem. Philidor czynił szybkie postępy, wkrótce zaczął zachwycać publiczność w kawiarniach i klubach szachowych, grając z dwoma lub trzema przeciwnikami „na ślepo”. Wiele podróżował, rozgrywając partie szachowe w miastach Anglii, Holandii i Prus[2].

Uważany był za cudowne dziecko. W wieku jedenastu lat na dworze Ludwika XV wykonał swój pierwszy utwór muzyczny. Będąc młodzieńcem znany już był jako wybitny szachista. W 1747 roku odwiedził Londyn, gdzie pokonał tamtejszych mistrzów gry szachowej i został obwołany najlepszym szachistą na świecie. Mecz przeciwko Syryjczykowi Phillippowi Stammie odbył się na niezwykłych warunkach. Remisy liczyły się jako porażki Philidora, który wszystkie partie rozegrał czarnymi bierkami. Mecz zakończył się zwycięstwem Philidora 8 – 2[1].

W 1749 roku Philidor wydał swoją najsławniejszą książkę L'analyse du jeu des échecs (Analiza gry w szachy), która zrewolucjonizowała pojmowanie gry szachowej. Książka doczekała się ponad stu wydań, w tym cztery w roku pierwszej publikacji. Philidor krytycznie zanalizował tak zwaną włoską (modeńska) szkołę szachową, wskazał na podstawowe jej słabości i zwrócił uwagę na istotne elementy gry, które do tej pory były niedoceniane. Po raz pierwszy poddał analizie partię szachów jako całość, wyciągając wnioski o charakterze strategicznym. Najbardziej znana jego idea zawiera się w znanym powiedzeniu „piony są duszą gry”, które podkreśla wagę prawidłowej gry pionami we wszystkich fazach partii. Wprowadził takie pojęcia jak blokada i pozycyjne poświęcenie[3][4].

Philidor był również znanym teoretykiem i praktykiem warcabów stupolowych. W 1770 roku wydał Traité sur le jeu de Dames a la Polonaise (Traktat o grze w warcaby polskie), kompendium wiedzy o warcabach stupolowych, ilustrowane analizami ciekawych pozycji i kompozycjami warcabowymi. W Paryżu był stałym bywalcem Café de la Régence, gdzie spotykali się najwybitniejsi szachiści i w Café de Manouri, gdzie zazwyczaj toczyły się boje na stu polach. Przyjaźnił się z Wolterem i Janem Jakubem Rousseau, swoimi stałymi partnerami przy szachownicy.

Na początku 1793 roku Philidor przebywał w Londynie, gdzie dowiedział się, że rewolucyjny rząd Francji zakazał mu powrotu do kraju. Musiał pozostać w Anglii i zarabiać na życie grą w szachy i udzielaniem lekcji gry. Zmarł w Londynie 31 sierpnia 1795 roku tuż przed swoimi 70. urodzinami[5].

Za życia był doceniany jako muzyk i kompozytor, jeden z głównych twórców francuskiej opery komicznej. Pozostawił po sobie dwadzieścia oper, które są jednak rzadko wykonywane, raczej nie przetrwały próby czasu[6].

W teorii debiutów szachowych pamięć Philidora przetrwała w nazwie jednego z otwarć (obrona Philidora, 1.e4 e5 2.Sf3 d6)[7].

Na diagramie przedstawiono jedną z pozycji wymyślonych i przeanalizowanych przez Philidora: białe zaczynają i remisują, mimo tego, iż mają dwa piony mniej.

abcdefgh
8
 
e6 – Czarny pionek 
c5 – Czarny pionek 
f5 – Czarny król 
c4 – Biały pionek 
e4 – Czarny pionek 
g4 – Czarny pionek 
g3 – Biały pionek 
f2 – Biały król 
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh
François Philidor
białe zaczynają i remisują

Rozwiązanie: 1.Ke2! Kf6 2.Kf2 itd.

Przypisy

edytuj
  1. a b W. Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom II, Warszawa 1987, s. 878.
  2. Bill Price: Historia szachów w 50 ruchach. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press 2021, s. 78 nn.
  3. Stanisław Gawlikowski: Szachy. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza RSW „Prasa-Książka-Ruch, 1976, s. 24 n.
  4. W. Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", 1987, s. 879.
  5. Bill Price: Historia szachów w 50 ruchach, s. 82.
  6. Bill Price: Historia szachów w 50 ruchach, s. 78.
  7. Philidor Defense Bibliography

Bibliografia

edytuj
  • Stanisław Gawlikowski: Szachy. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza RSW „Prasa-Książka-Ruch, 1976.
  • Bill Price: Historia szachów w 50 ruchach. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press 2021. Tłum. z angielskiego: Jerzy J. Malinowski. Rec. Historia szachów w 50 ruchach (omówienie) | Przegląd Dziennikarski (przegladdziennikarski.pl)[1]

Linki zewnętrzne

edytuj