Filologia polska
filologia języka polskiego
Filologia polska, in. polonistyka (fr. polonistique) – filologia, której przedmiotem jest język polski, literatura polska i kultura polska. Stanowi część slawistyki[1].
Historia filologii polskiej sięga XVI w. Pierwszymi polskimi uczonymi, którzy podjęli studia nad językiem polskim, byli Jan Mączyński i Piotr Stoiński (Statorius)[2].
Filologia polska na uczelniach poza granicami Polski
edytujFilologia polska jest wykładana na kilkunastu uczelniach poza granicami Polski[3]:
- Azja
- Ameryka Południowa
- Ameryka Północna
- Europa
- Austria
- Belgia
- Czechy
- Francja
- Université Blaise-Pascal, Clermont-Ferrand
- Université de Bourgogne, Dijon
- Université Charles-de-Gaulle Lille 3, Lille
- Université Jean Moulin Lyon 3, Lyon
- Université de Lorraine, Nancy
- Uniwersytet Paryski IV (Université Paris-IV, Université Paris Sorbonne), Paryż
- INALCO, Paryż
- Université Toulouse 2 – Toulouse-Le Mirail, Tuluza
- Litwa
- Uniwersytet Wileński i Litewski Uniwersytet Nauk Edukacyjnych, możliwe że tylko jedna pozostanie
- Rosja
- Petersburski Uniwersytet Państwowy (Филологический факультет Санкт-Петербургского государственного университета), Sankt Petersburg
- Moskwa: Rosyjska Akademia Nauk (Институт славяноведения РАН), Moskiewski Uniwersytet Państwowy (Факультет иностранных языков и регионоведения МГУ)
- Bałtycki Uniwersytet Federalny im. Immanuela Kanta w Królewcu
- Słowenia
- Szwecja
- Ukraina
- Włochy
- La Sapienza (Uniwersytet Rzymski), Rzym
- Uniwersytet Boloński, Wydział Języków i Literatury Obcej[9][10]
- Uniwersytet w Bari, Wydział Literatury i Filozofii[11]
- Uniwersytet w Rzymie „Tor Vergata”
- Uniwersytet w Mediolanie
- Uniwersytet w Neapolu „L’Orientale”
- Uniwersytet w Udine
- Uniwersytet w Wenecji „Ca’ Foscari”
- Uniwersytet w Pizie
- Uniwersytet w Genui
Poloniści
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ hasło „slavistika”, [w:] Všeobecná encyklopedie v osmi svazcích, t. 7: ř/š, Praha: Diderot, 1999, s. 165, ISBN 978-80-902555-9-3 (cz.).
- ↑ Historia nauki polskiej. Bogdan Suchodolski (red.), Paweł Czartoryski, Paweł Rybicki. T. 1: Średniowiecze. Odrodzenie. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1970, s. 370–372.
- ↑ Jakub Mejer. Bunt w obronie polonistyki. „Wprost”, 2015-04-12. [dostęp 2015-04-07].
- ↑ General Description of REECA Studies Materials in Memorial Library [online], reeca.creeca.wisc.edu [dostęp 2020-09-29] .
- ↑ Slavic [online], German, Nordic, and Slavic+ [dostęp 2020-09-29] .
- ↑ Stowarzyszenie Bristol [online], bristol.us.edu.pl [dostęp 2018-01-09] (pol.).
- ↑ Masarykova, Polská studia [online], Masarykova univerzita [dostęp 2022-11-28] (cz.).
- ↑ Polonistika (Bc.) | Katedra středoevropských studií [online], kses.ff.cuni.cz [dostęp 2022-11-28] .
- ↑ Biuletyn Polonistyczny [online], biuletynpolonistyczny.pl [dostęp 2022-11-28] .
- ↑ LINGUA E LINGUISTICA POLACCA 3 2021/2022 [online], unibo.it [dostęp 2022-11-28] (wł.).
- ↑ Katedra na uniwersytecie w Bari – ostatni przyczółek polonistyki na południu Włoch [online], dzieje.pl [dostęp 2022-11-28] (pol.).