[go: up one dir, main page]

Fernando Meligeni

tenisista brazylijski

Fernando Ariel Meligeni (ur. 12 kwietnia 1971 w Buenos Aires) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).

Fernando Meligeni
Ilustracja
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1971
Buenos Aires

Wzrost

180 cm

Gra

leworęczna, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1990

Zakończenie kariery

2003

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

25 (11 października 1999)

Australian Open

2R (1997)

Roland Garros

SF (1999)

Wimbledon

2R (2001)

US Open

3R (1997)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7

Najwyżej w rankingu

34 (3 listopada 1997)

Australian Open

2R (2003)

Roland Garros

QF (1998)

US Open

1R (1997, 1998)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Igrzyska panamerykańskie
złoto Santo Domingo 2003 gra pojedyncza

Kariera tenisowa

edytuj

Występując jeszcze w gronie juniorów Meligeni wygrał w 1989 roku nieoficjalne mistrzostwa świata, Orange Bowl, a sezon zakończył na 3. pozycji w klasyfikacji singlowej juniorów.

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1990–2003.

W grze pojedynczej Brazylijczyk wygrał 3 turnieje rangi ATP World Tour oraz awansował do 3 finałów. W 1999 roku zanotował najlepszy rezultat w historii swoich startów wielkoszlemowych. Doszedł do półfinału Rolanda Garrosa, pokonując m.in. Patricka Raftera, Félixa Mantillę i Àlexa Corretję. Przegrał w czterech setach z Andrijem Medwediewem.

W grze podwójnej Meligeni zwyciężył w 7 imprezach z cyklu ATP World Tour.

W latach 1993–2002 reprezentował Brazylię w Pucharze Davisa, przyczyniając się do awansu do grupy światowej (najwyższej klasy rozgrywkowej) w 1996 roku oraz do osiągnięcia półfinału w 2000 roku.

W 1996 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atlancie, gdzie zajął 4. miejsce. Pokonał m.in. Alberta Costę i Marka Philippoussisa, w półfinale przegrał z Sergim Bruguerą, a w meczu o brązowy medal uległ Leanderowi Paesowi.

W 2003 roku Meligeni zdobył złoty medal w grze pojedynczej na igrzyskach panamerykańskich, po pokonaniu w finale Marcelo Ríosa.

W rankingu singlowym Meligeni najwyżej był na 25. miejscu (11 października 1999), a w klasyfikacji deblowej na 34. pozycji (3 listopada 1997).

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (3–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 5 marca 1995 Meksyk Ceglana Austria  Thomas Muster 6:7(4), 5:7
Zwycięzca 1. 16 lipca 1995 Båstad Ceglana Norwegia  Christian Ruud 6:4, 6:4
Zwycięzca 2. 12 maja 1996 Pinehurst Ceglana Szwecja  Mats Wilander 6:4, 6:2
Zwycięzca 3. 3 maja 1998 Praga Ceglana Czechy  Ctislav Doseděl 6:1, 6:4
Finalista 2. 16 września 2001 Costa do Sauípe Twarda Czechy  Jan Vacek 6:2, 6:7(2), 3:6
Finalista 3. 3 marca 2002 Acapulco Ceglana Hiszpania  Carlos Moyá 6:7(4), 6:7(4)

Gra podwójna (7–0)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 10 listopada 1996 Santiago Ceglana Brazylia  Gustavo Kuerten Rumunia  Dinu Pescariu
Hiszpania  Albert Portas
6:2, 6:4
Zwycięzca 2. 13 kwietnia 1997 Estoril Ceglana Brazylia  Gustavo Kuerten Włochy  Andrea Gaudenzi
Włochy  Filippo Messori
6:2, 6:2
Zwycięzca 3. 15 czerwca 1997 Bolonia Ceglana Brazylia  Gustavo Kuerten Stany Zjednoczone  Dave Randall
Stany Zjednoczone  Jack Waite
6:2, 7:5
Zwycięzca 4. 20 lipca 1997 Stuttgart Ceglana Brazylia  Gustavo Kuerten Stany Zjednoczone  Donald Johnson
Stany Zjednoczone  Francisco Montana
6:4, 6:4
Zwycięzca 5. 2 listopada 1997 Bogota Ceglana Argentyna  Luis Lobo Maroko  Karim al-Alami
Wenezuela  Maurice Ruah
6:1, 6:3
Zwycięzca 6. 12 lipca 1998 Gstaad Ceglana Brazylia  Gustavo Kuerten Argentyna  Daniel Orsanic
Czechy  Cyril Suk
6:4, 7:5
Zwycięzca 7. 28 marca 1999 Casablanca Ceglana Brazylia  Jaime Oncins Włochy  Massimo Ardinghi
Włochy  Vincenzo Santopadre
6:2, 6:3

Bibliografia

edytuj