Estadio Universitario

Estadio Universitario de Nuevo León – stadion piłkarski w meksykańskim mieście San Nicolás de los Garza, w zespole miejskim Monterrey, w stanie Nuevo León. Obiekt może pomieścić 41 515 widzów, a swoje mecze rozgrywa na nim drużyna Tigres UANL. Często określany poprzez przydomek „Volcán” („Wulkan”), jest miejscem powstania meksykańskiej fali.

Estadio Universitario

Estadio Universitario de Nuevo León
Przydomek: El Volcán
Państwo	Meksyk
Miejscowość	San Nicolás de los Garza, Nuevo León
Adres	Interior Puerta No. 13, Col. Ciudad Unversitaria
Data otwarcia	1967
Klub	Tigres UANL
Inauguracja	30 maja 1967 Monterrey 1–1 Atlético Madryt
Pojemność stadionu	41 515
Wymiary boiska	105 × 68 m
Nawierzchnia boiska	trawiasta
Położenie na mapie Meksyku Estadio Universitario
25°43′22,10″N 100°18′43,40″W/25,722806 -100,312056
Multimedia w Wikimedia Commons

Pomysłodawcą i zleceniodawcą budowy stadionu był patronat uczelni Universidad Autónoma de Nuevo León (UANL), którego przewodniczącym był w owym czasie biznesmen Manuel L. Barragán. Nadzór nad pracami objęli inżynierowie Juventino Gutiérrez i Gerardo Torres, natomiast całkowity koszt robót wyniósł 23 miliony meksykańskich pesos. Pojemność obiektu miała pierwotnie wynosić 90 000 miejsc, lecz z powodu problemów finansowych zdecydowano się znacznie ją zredukować. Budowę zakończono w 1967 roku; stadion został otwarty 30 maja przez Eduardo Livasa Villarreala, ówczesnego gubernatora stanu Nuevo León. Wówczas także nastąpiła inauguracja obiektu, podczas której w meczu towarzyskim lokalny zespół CF Monterrey zmierzył się z Atlético Madryt – spotkanie to zakończyło się ostatecznie wynikiem 1–1, zaś pierwszego gola na nowym obiekcie zdobył w 59. minucie spotkania gracz gospodarzy Mariano Ubiracy^[1].

Przed turniejem eliminacyjnym do Mistrzostw Świata 1978, którego współgospodarzem został właśnie Universitario, stadion przeszedł renowację – wzniesiono wówczas lożę prasową, a także zmodyfikowano liczbę miejsc do 46 999. Kolejne prace miały miejsce kilka lat później, gdy ogłoszono, że obiekt będzie jedną z aren Mistrzostw Świata 1986. Wtedy pojemność powiększono do 52 000 widzów, jednak zaraz po mundialu zredukowano ją do obecnej liczby 42 000 ze względu na poprawienie komfortu i bezpieczeństwa widzów. Na Universitario odbyło się siedem spotkań tamtych mistrzostw świata; pięć w fazie grupowej (Polska 0–0 Maroko, Portugalia 1–0 Anglia, Maroko 0–0 Anglia, Polska 1–0 Portugalia i Polska 0–3 Anglia), jeden w 1/8 finału (Maroko 0–1 RFN) oraz jeden w ćwierćfinale (Meksyk 0–0 RFN). Stadion był także jednym z gospodarzy Mistrzostw Świata U-17 2011, podczas których rozegrano na nim osiem meczów. Universitario, oprócz spotkań piłkarskich, gości również koncerty muzyczne – występowali na nim wykonawcy tacy jak Queen, Rod Stewart, Guns N’ Roses, The Rolling Stones, Iron Maiden, Coldplay, Shakira, Aerosmith, Metallica i Kiss^[2].

Stadion jest położony w samym środku kampusu uniwersytetu UANL. Jest uznawany za jeden z najważniejszych i najbezpieczniejszych obiektów piłkarskich w kraju. Posiada m.in. 840 miejsc VIP, mogącą pomieścić 120 dziennikarzy lożę prasową, rozbudowany system telewizji przemysłowej, a także parking z 3 600 miejscami postojowymi. Na arenie znajduje się największy (po znajdującym się na Estadio Olímpico Universitario) telebim w Ameryce Łacińskiej, o wymiarach 12,48 × 8,60 m. Właśnie na tym stadionie powstała tzw. meksykańska fala – taki rodzaj dopingu został po raz pierwszy zastosowany 18 września 1984 w meczu towarzyskim pomiędzy Meksykiem i Argentyną (1–1)^[3].