Dziura (jaskinia)

Dziura – niewielka jaskinia położona w Tatrach Zachodnich, w Dolinie ku Dziurze. Otwór wejściowy jaskini, o szerokości 3 m i wysokości 2 m^[2], znajduje się u stóp Ściany nad Dziurą, na wysokości 1002 m n.p.m. w grzbiecie Spaleńca (po wschodniej stronie doliny)^[3]. Do wejścia prowadzi niebieski szlak turystyczny. Jaskinia utworzyła się w skałach wapiennych i składa się z jednej dużej sali, na której końcu w stropie znajduje się drugi otwór, położony na wysokości 1018 m (16 m wyżej od głównego)^[4].

Dziura

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina ku Dziurze
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	175[1] m
Głębokość	15,7[1] m
Deniwelacja	40,4 m (−15,7; +24,7)[1]
Wysokość otworów	1002, 1018 m n.p.m.
Ekspozycja otworów	ku W
Data odkrycia	znana od dawna
Ochrona i dostępność	udostępniona do zwiedzania
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.B-14.01
Położenie na mapie Tatr Dziura
Położenie na mapie Karpat Dziura
49°16′19″N 19°56′34″E/49,271906 19,942667
Multimedia w Wikimedia Commons

Dno zasłane jest butwiejącymi liśćmi bukowymi, próchnicą, gliną i gruzem. W jaskini przez całe lato utrzymuje się zimne powietrze, jego temperatura na końcu jaskini waha się od −6 °C w zimie do +4 °C na początku jesieni. We wnętrzu żyją chrząszcze. Jaskinia jest przeznaczona do indywidualnego zwiedzania. Przydatne własne źródło światła.

Dziura znana jest od dawna, była zwiedzana masowo już w pierwszej połowie XIX wieku. Według górali przez jakiś czas ukrywał się w niej ostatni tatrzański zbójnik – Wojtek Mateja^[3]. Ciekawa jest geneza jaskini; według badaczy powstała ona w wyniku działania gorących wód głębokiego krążenia^[5].

Między listopadem 2013 a marcem 2014 r. na zlecenie TPN wykonano ponowne pomiary jaskiń udostępnionych turystom, w tym Dziury. Jej długość zmalała z 180,4 do 175 m, a deniwelacja z 43,4 do 40,4 m^[1].