[go: up one dir, main page]

Cyprysik nutkajski

gatunek rośliny

Cyprysik nutkajski (Cupressus nootkatensis) – gatunek wiecznie zielonego drzewa iglastego z rodziny cyprysowatych. Występuje naturalnie w Ameryce Północnej wzdłuż wybrzeży Oceanu Spokojnego. W Europie sadzony w parkach jako drzewo ozdobne od 1850.

Cyprysik nutkajski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

cyprysowce

Rodzina

cyprysowate

Rodzaj

cyprys

Gatunek

Cyprysik nutkajski

Nazwa systematyczna
Cupressus nootkatensis D. Don
1824[3]
Synonimy
  • Chamaecyparis nootkatensis (D. Don) Spach 1841
  • Callitropsis nootkatensis Ørsted 1864
  • Xanthocyparis nootkatensis (D. Don) Farjon et Harder 2002[3]
Zasięg
Mapa zasięgu

Systematyka i zmienność

edytuj

Gatunek odkryty przez Archibalda Menziesa w 1793[4], opisany i sklasyfikowany po raz pierwszy przez Davida Dona w 1824 jako Cupressus nootkatensis. W roku 1841 został przeniesiony do rodzaju cyprysik jako Chamaecyparis nootkatensis przez Édouarda Spacha[3]. W 2000 roku gatunek na podstawie analiz genetycznych został przywrócony zgodnie z pierwotną diagnozą do rodzaju cyprys (Cupressus)[5]. Gdy na przełomie tysiącleci odkryto w Wietnamie nowy gatunek – Cupressus vietnamensis – ustalono jego bliskie pokrewieństwo z C. nootkatensis i zaliczono oba taksony do nowego rodzaju – Xanthocyparis (cyprysik nutkajski jako X. nootkatensis)[6]. W 2004 roku grupa taksonomów zwróciła uwagę na pierwszeństwo nazwy Callitropsis dla rodzaju obejmującego cyprysika nutkajskiego i takson z Wietnamu. Cyprysik nutkajski został bowiem już w 1864 r. wyodrębniony do osobnego, monotypowego wówczas rodzaju jako Callitropsis nootkatensis przez Andersa Oersteda (rodzaje Xanthocyparis i Callitropsis uznane zostały za synonimy)[7]. Dalsze analizy molekularne DNA potwierdziły przynależność cyprysika nutkajskiego do rodzaju cyprys (Cupressus), przy czym z powodu odrębności wydzielony został w monotypową sekcję[8] podnoszoną także do rangi podgatunku Callitropsis[3]. W takim ujęciu gatunek opisywany jest pod swą pierwotną nazwą jako Cupressus nootkatensis D. Don 1824[3].

Krzyżuje się z innymi gatunkami z rodzaju cyprys (Cupressus) tworząc mieszańce klasyfikowane do mieszańcowego cyprysowiec (Cupressocyparis)[4]. Popularnym w uprawie mieszańcem jest krzyżówka z cyprysem wielkoszyszkowymcyprysowiec Leylanda.

Morfologia

edytuj
Cyprysik nutkajski
 
Cyprysik nutkajski 'Pendula' – odmiana o malowniczej koronie
 
Gałęzie tego cyprysika wyrastają pod kątem prostym do pnia i swobodnie zwisają
 
Szyszki cyprysika nutkajskiego jesienią przybierają barwę w różnych odcieniach brązu
 
Szyszki mają kształt kulisty, składają się 4 łusek
Pokrój
Drzewo dorastające do wysokości 25 metrów. Korona jest wąskostożkowata z płaskimi pędami bocznymi, zwykle przewisającymi[4].
Pień
Prosty, brązowoszary. Kora włóknista, brązowoszara, łuszcząca się wąskimi, długimi pasami. W koronie ma odcień wiśniowy. Gałęzie liczne, na końcach zgięte ku dołowi. Pędy cienkie, okryte drobnymi łuskami.
Liście
Łuski naprzeciwległe, podobnej wielkości, ciemno- lub szarawozielone, matowe, od dołu z niewyraźnym białym nalotem wzdłuż styków łusek. Boczne łuski z końcami tępymi i zwykle odstającymi, środkowe łuski wypukłe z krawędzią pośrodku i słabo widocznym gruczołkiem[4].
Szyszki
Kuliste, o średnicy 1 cm z 4–6 łuskami. Na tarczkach łusek znajduje się wyrostek. Szyszki dojrzewają na wiosnę następnego roku po rozwinięciu się, co jest charakterystyczne dla rodzaju cyprys (Cupressus)[4].

Biologia

edytuj

Gatunek długowieczny, osiąga do 650 lat[4], wolnorosnący.

Zastosowanie

edytuj

Roślina ozdobna – gatunek sadzony jako drzewo parkowe. Znanych jest wiele odmian uprawnych[4].

Uprawa

edytuj

Dobrze rośnie na glebach gliniastych, gliniasto-piaszczystych i madach o dostatecznej wilgotności. Mrozoodporny, światłolubny.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  3. a b c d e Cupressus nootkatensis. [w:] The Gymnosperm Database [on-line]. [dostęp 2012-11-27]. (ang.).
  4. a b c d e f g Włodzimierz Seneta: Drzewa i krzewy iglaste. Część I. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 159-162. ISBN 83-01-05225-2.
  5. Gadek, P. A., Alpers, D. L., Heslewood, M. M., & Quinn, C. J.. Relationships within Cupressaceae sensu lato: a combined morphological and molecular approach. „American Journal of Botany”. 87, 7, s. 1044-1057, 2000. (ang.). 
  6. Farjon, A., Hiep, N. T., Harder, D. K., Loc, P. K., & Averyanov, L.. A new genus and species in the Cupressaceae (Coniferales) from northern Vietnam, Xanthocyparis vietnamensis. „Novon”. 12, s. 179–189, 2002. (ang.). 
  7. Little, D. P., Schwarzbach, A. E., Adams, R. P. & Hsieh, Chang-Fu. The circumscription and phylogenetic relationships of Callitropsis and the newly described genus Xanthocyparis (Cupressaceae). „American Journal of Botany”. 91, 11, s. 1872-1881, 2004. DOI: 10.3732/ajb.91.11.1872. (ang.). 
  8. Mao, K., Hao, G., Liu, J., Adams, R. P. & Milne, R. I.. Diversification and biogeography of Juniperus (Cupressaceae): variable diversification rates and multiple intercontinental dispersals. „New Phytol.”. 188 (1), s. 254-272, 2010. PMID: 20561210. (ang.). 

Bibliografia

edytuj
  • Gregor Aas, Andreas Riedmiller: Drzewa. Warszawa: Muza S.A., 1995, s. 72, seria: Encyklopedia kieszonkowa. ISBN 83-7079-490-4.
  • Tadeusz Szymanowski: Drzewa ozdobne. Warszawa: Arkady, 1957.