[go: up one dir, main page]

Chefren (z gr.; egip. Cha-ef-re – „Niechaj Re objawia się w chwale”), u Herodota Chephren, u Diodora Chabryes – władca starożytnego Egiptu z IV dynastii, z okresu Starego Państwa.

Chefren
Ilustracja
Posąg Chefrena z Muzeum Egipskiego w Kairze
władca starożytnego Egiptu
Dane biograficzne
Dynastia

IV dynastia

Ojciec

Cheops

Matka

Henutsen (?)

Żona

Meresanch III,
Chamerernebti I,
Hedżhekenu,
Per(senti)

Dzieci

Chamerernebti II,
Hemetre,
Rechetre,
Szepsesetkau,
Menkaure,
Nikare,
Anchemre,
Niuserre,
Sechemkare

Lata panowania

edytuj
  • 2572-2546 p.n.e. (Kwiatkowski)
  • 2570-2530 p.n.e. (Schneider)
  • 2520-2494 p.n.e. (Tiradritti, De Luca)

Według Kanonu Turyńskiego panował 10 lat, Maneton przyznaje mu 66 lat rządów, a Herodot i Diodor Sycylijski piszą o panowaniu ponad 50-letnim, przy czym nazywają go bratem i następcą Cheopsa. Liczby te są zwykle poprawiane na 26 lat (Helck, von Beckerath).

Rodzina

edytuj
 
Zarys genealogii IV i V dynastii

Syn Cheopsa i prawdopodobnie królowej Henutsen. Jego żonami były:

Niektóre dzieci:

Działalność

edytuj

Objął władzę po krótkim panowaniu starszego, przyrodniego brata Dżedefre. Wraz z nim powróciła do władzy starsza gałąź dynastii. Jego panowanie często określane jest jako okres szczytu potęgi IV dynastii i Starego Państwa, chociaż nie mamy o nim większych informacji. Do jego osiągnięć należało zdobycie Nubii i rozwinięcie kontaktów z Eblą i Byblos[1].

Zachowały się pamiątki po kapłanach kultu grobowego Chefrena do Pierwszego Okresu Przejściowego, a potem z czasów panowania XXVI dynastii. Z czasów IV i V dynastii zachowały się nazwy 51 domen gospodarczych na rzecz kultu pośmiertnego Chefrena. Jako syn Cheopsa Chefren pojawia się na Papirusie Westcar.

 
Piramida Chefrena oraz Wielki Sfinks z głową tego faraona

Kompleks grobowy

edytuj

Swój kompleks grobowy wybudował na południowy zachód od kompleksu grobowego swego ojca, na płaskowyżu w Gizie. Jego piramida, której nazwa brzmi Chefren-jest-Wielki, jest drugą co do wielkości piramidą zbudowaną w Egipcie i jedyną, na której w górnej części zachowała się spora część wapiennego oblicowania.

W skład kompleksu grobowego wchodzi oprócz piramidy świątynia górna, dromos i świątynia dolna, tzw. Świątynia Sfinksa, i sam Wielki Sfinks, który powstał z polecenia Chefrena. Został wyrzeźbiony i wybudowany z ogromnego bloku skalnego, pozostałego po budowie kompleksu grobowego Cheopsa. Sfinks przedstawia leżącego lwa z głową Chefrena w nemes jako wcielenie Atuma. Ma to następującą wymowę: Chefren jest Żywym obrazem Atuma, co zapisuje się przy pomocy hieroglifu przedstawiającego właśnie sfinksa.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy, 2005, Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od „rewolucji” neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, Oficyna Wydawnicza Fogra, s. 256, ISBN 83-85719-83-0.

Bibliografia

edytuj
  • Nicolas Grimal, Dzieje starożytnego Egiptu, Adam Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, s. 82–83, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518.
  • Bogusław Kwiatkowski, Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, s. 134–139, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044.
  • Schneider Th. „Leksykon faraonów”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 101–103, ISBN 83-01-13479-8.
  • Tiradritti F., De Luca A. „Skarby egipskie”, Muza SA, Warszawa, s. 24, ISBN 83-7200-635-0.