[go: up one dir, main page]

Charzykowy

wieś w województwie pomorskim

Charzykowy (kaszub. Charzëkòwë, niem. Müskendorf[4][5]) – wieś turystyczno-letniskowa w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Chojnice nad Jeziorem Charzykowskim[6].

Charzykowy
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

chojnicki

Gmina

Chojnice

Wysokość

najwyższe wzniesienie – Góra Wolność 206,1 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

2047 (sołectwo)[2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

89-606[3]

Tablice rejestracyjne

GCH

SIMC

0081346

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Charzykowy”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Charzykowy”
Położenie na mapie powiatu chojnickiego
Mapa konturowa powiatu chojnickiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Charzykowy”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chojnice
Mapa konturowa gminy wiejskiej Chojnice, po lewej znajduje się punkt z opisem „Charzykowy”
Ziemia53°44′01″N 17°30′39″E/53,733611 17,510833[1]
Integralne części wsi Charzykowy[7][8]
SIMC Nazwa Rodzaj
0081352 Zacisze część wsi

W Charzykowach znajduje się siedziba Parku Narodowego „Bory Tucholskie”, Zaborskiego Parku Krajobrazowego[9] oraz najstarszego w Polsce klubu żeglarskiego – Chojnicki Klub Żeglarski (ChKŻ). W jego pobliżu mieści się również Ludowy Klub Sportowy Charzykowy (LKS). Połączenie z centrum Chojnic umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej. W skład sołectwa wchodzą także miejscowości: Łukomie, Pomoc i Wolność.

Położenie wsi względem jeziora

Historia

edytuj

Grody obronne

edytuj

W 1967 w poszukiwananiu dawnych grodzisk wykonano badania sondażowe na Górze Zamkowej w sąsiedztwie jeziora Charzykowskiego[10]. W okresie epoki żelaza w Charzykowach istniało grodzisko skrzynkowe[11]. W pobliżu południowo-zachodnich brzegów jeziora Charzykowskiego znajdowały się 2 grody datowane na VIII-X wiek n.e. Ich celem prawdopodobnie było strzeżenie granicy międzyplemiennej[12].

W składzie państwa krzyżackiego

edytuj

W okresie państwa zakonu krzżackiego Charzykowy znajdowały się w obszarze komturstwa tucholskiego[13]. 3 lipca 1350 roku komtur człuchowski Ludolf von Hake zamienił folwark zakonny na 60 ogrodów po 10 morgów[14]. W 1368 komtur tucholski Henryk von Thaba nadał Mikołajowi Rutcherinowi karczmę[15]. W rejestrze zakonnym z 1420 roku informowano o istnieniu folwarku rybackiego[16].

Okres Królestwa Polskiego i I Rzeczypospolitej

edytuj

W drugiej połowie XVI wieku Charzykowy były wsią królewską znajdującą się w starostwie człuchowskim w województwie pomorskim[17], w tym okresie znajdował się tam także młyn[18]. W roku 1565 Charzykowy były wsią zagrodniczą z jedną karczmą[19].

Około 1630 dzięki przywilejowi Joanny Katarzyny Radziwiłłówny Leszczyńskiej (żona podkanclerzego koronnego Bogusława Leszczyńskiego) powstała w Charzykowach papiernia chojnicka[20]. Lustracja z 1664 roku wykazała spadek liczby zagrodników z 17 (przed potopem szwedzkim) do 5[21], zniszczeniu uległa także karczma[22]. Inwentarze z lat 1676 i 1753 wskazują rybołówstwo jako podstawowe zajęcie mieszkańców. Rybacy łowili w jeziorach Charzykowskim, Cyna, Człuchowskim, Gostyńskim, Jęczniki, Koniszewo, Mąkowa i Sporacz[23]. W miejscowości odnotowano działalność kowala (1624, 1765)[24]. W 1753 Charzykowy były wsią gburską[25], a w 1765 odnotowano istnienie karczmy[26].

XX wiek

edytuj

Przed wybuchem I wojny światowej Charzykowy stały się modną miejscowością letniskową z pensjonatami dla wczasowiczów oraz willami bogatych mieszkańców Chojnic. Dzięki pracy Ottona Weilanda który utworzył w 1922 Chojnicki Klub Żeglarski (uważany za początek polskiego żeglarstwa śródlądowego) w miejscowości rozwinęło się żeglarstwo wodne i lodowe na jeziorze Charzykowskim (wtedy nazywanym Łukomie), odbywały się regaty, mistrzostwa Polski w żeglarstwie w latach 1925-1927 i w 1928 w bojerach[27].

W okresie II Rzeczypospolitej stacjonowała tu placówka Straży Granicznej Inspektoratu Granicznego nr 7 „Chojnice”[28].

W 1921 miejscowość zamieszkiwało 375 mieszkańców w 60 domach[29]. W 1927 Niemcy stanowili 58,9% mieszkańców[30]. W 1926 przy szkole w Charzykowach (określonej w 1935 jako jednoklasowej[31]) powstała filia biblioteki samorządowej[32].

Od grudnia 1940 istniał Obwód Urzędowy Charzykowy (Müskendorf) obejmujący 2661 mieszkańców (327 w Charzykowach) którym zarządzał komisarza Max Kroening. Wiosną 1944 cały teren przywrócono do gminy Chojnice-wieś. Miejscowość pozostała znacznym ośrodkiem sportów wodnych[33]. 22 lutego 1945 (lub 25 lutego[34]) 2 Front Białoruski zajął Charzykowy[35].

Po wojnie odżył Klub Żeglarski Chojnice, jego pierwszym prezesem został w kwietniu 1945 Otton Weiland. Wskutek ówczesnych wymogów politycznych klub rozwiązano w 1950, sprzęt i nieruchomości przejął Kolejowy Klub Sportowy Kolejarz[36]. W latach 50. żeglarstwo uprawiał Ludowy Zespół Sportowy w Charzykowach, w 1958 na jego bazie powstał Ludowy Klub Sportowy[37]. W 1970 powstał Chojnicki Klub Żeglarski w wyniku czego w Charzykowach powstał jeden z najsilniejszych ośrodków żeglarskich w kraju[38].

W II połowie lat 40 Miejska Rada Narodowa w Chojnicach rozpoczęła starania o przyłączenie Charzyków do Chojnic w celu poprawy warunków wypoczynkowych. W lutym 1950 zapadła decyzja o przyłączeniu Charzyków wraz Zaciszem w granice Chojnic jako osiedle[39][40][41]. W 1954 w wyniku reformy administracji terenowej (zastąpienie gmin gromadami) wieś została odłączona od Chojnic. Kolejna nieudana próba połączenia nastąpiła w 1961. Mimo tej sytuacji doszło do szybkiej zmiany charakteru wsi z rolniczo-rybackiej na wczasową[41].

|W latach 1954-1959 wieś była siedzibą gromady Charzykowy. 2 wrześnie 1959 rozwiązano gromady Angowice, Zbeniny i Pawłowo włączając je do gromady charzykowskiej oraz zadecydowano o przeniesieniu siedziby gromady z Charzyków do Chojnic. W 1962 dołączono do gromady Moszczenicę[42]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.[potrzebny przypis]

W 1959 powstała w Chojnicach pierwsza stała linia autobusowa numer 1 która wkrótce został wydłużona do Charzyków. 2 lutego 1964 otworzono siedmioklasową szkołę podstawową, jako trzeci pomnik 1000-lecia. 14 I 1967 nadano szkole imię Aleksandra Zawadzkiego otworzono przy szkole internat. 22 lipca 1967 otwarto wiejski ośrodek zdrowia. W 1979 ustanowiono parafię w Charzykowach[43][44].

W miejscowości działał Zakład Rybacki Charzykowy[45], wcześniej jako Państwowe Gospodarstwo Rybackie Charzykowy[46].

III Rzeczpospolita

edytuj

W 1992 sołectwo Charzykowy posiadało 982 mieszkańców[47]. W trakcie V kadencji władz gminy Chojnice (2006-2010) oddano do użytku promenadę spacerowo-rowerową wraz z przystanią dla jachtów[48]. W miejscowości działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej[48].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15122
  2. AKTUALNOŚCI Z GMINY CHOJNICE 2021/2022 [online], gminachojnice.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 139 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Gemeinde- und Wohnplatzlexikon des Reichsgaus Danzig-Westpreussen, 1944
  5. Meyers Orts- und Verkehrs-lexikon des deutschen Reichs
  6. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 303, ISBN 978-83-7495-133-3.
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. GUS. Rejestr TERYT
  9. Strona Zaborskiego Parku Krajobrazowego
  10. Knopek 2010 ↓, s. 193-194.
  11. Knopek 2010 ↓, s. 20.
  12. Knopek 2013 ↓, s. 32.
  13. Knopek 2013 ↓, s. 82.
  14. Knopek 2010 ↓, s. 40.
  15. Knopek 2010 ↓, s. 47.
  16. Knopek 2010 ↓, s. 56.
  17. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 81.
  18. Knopek 2013 ↓, s. 186.
  19. Knopek 2013 ↓, s. 150,184.
  20. Knopek 2010 ↓, s. 73.
  21. Knopek 2013 ↓, s. 119.
  22. Knopek 2013 ↓, s. 185.
  23. Knopek 2013 ↓, s. 188.
  24. Knopek 2013 ↓, s. 187.
  25. Knopek 2013 ↓, s. 150.
  26. Knopek 2013 ↓, s. 184.
  27. Knopek 2013 ↓, s. 415.
  28. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 19. ISBN 83-87424-77-3.
  29. Knopek 2010 ↓, s. 139.
  30. Knopek 2013 ↓, s. 248.
  31. Knopek 2013 ↓, s. 404.
  32. Knopek 2013 ↓, s. 407.
  33. Knopek 2013 ↓, s. 467-468.
  34. Knopek 2010 ↓, s. 162.
  35. Knopek 2013 ↓, s. 463.
  36. Knopek 2013 ↓, s. 540.
  37. Knopek 2013 ↓, s. 579.
  38. Knopek 2013 ↓, s. 608.
  39. Dz.U. 1950 nr 3 poz. 25
  40. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63
  41. a b Knopek 2013 ↓, s. 606-607.
  42. Knopek 2010 ↓, s. 178,184,187.
  43. Knopek 2013 ↓, s. 588,611.
  44. Knopek 2010 ↓, s. 189,193.
  45. M.P. z 1977 r. nr 19, poz. 107
  46. M.P. z 1974 r. nr 32, poz. 194
  47. Knopek 2013 ↓, s. 634.
  48. a b Knopek 2013 ↓, s. 638.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj