Centrozaur

Centrosaurus: gr. κεντρον kentron „ostry koniec, kolec”^[1]; σαυρος sauros „jaszczurka”^[2].

Centrozaur miał około 5–6 m długości i ważył około 3,5 t. Posiadał krótkie, krępe kończyny. Na środku czaszki charakterystyczny dla niego pojedynczy róg. Dodatkowo czaszka była zwieńczona mniejszymi rogami ponad oczodołami oraz wzdłuż jej zewnętrznej krawędzi.

Centrozaur żył pod koniec kredy przed około 83 - 70 milionami lat, na obszarze Ameryki Północnej. Jego szczątki znaleziono w USA i Kanadzie.

Centrozaur, jak inne ceratopsy, żywił się dostępnymi w tamtych czasach roślinami, takimi jak paprocie i rośliny szypułkowe. Centrozaur prowadził stadny tryb życia. Mógł żyć w grupach, liczących nawet setki osobników.

Pierwsze szczątki centrozaura zostały opisane w 1904 przez Lawrence'a Lambe'a. W roku 2010, w znanej od lat 90. XX wieku brekcji kostnej występującej koło kanadyjskiej miejscowości Hilda, w prowincji Alberta, kanadyjscy paleontolodzy odnaleźli^[3] tysiące fragmentów kości Centrosaurus apertus.

• C. apertus (Lambe, 1904)
• C. recurvicornis (Cope 1890)
• C. recurvicornis (Olshevsky 1978)
• C. brinkmani (Ryan & Russell, 2005)
• C. cutleri (Brown 1917)
• C. cutleri (Russell 1930)
• C. dawsoni (Brown 1914)
• C. flexus (Brown 1914)
• C. longirostris (Sternberg 1940)
• C. nasicornis (Brown 1917)
• C. nasicornis (Lull 1933)

•  
  Rekonstrukcja wyglądu
•  
  Czaszka centrozaura w muzeum Wiktorii w Melbourne
•  
  Odcisk skóry centozaura

• The Horned Dinosaurs (Peter Dodson - Princeton University Press 1996)
• Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062  (ang.).

• Archeowieści: Gigantyczne cmentarzysko dinozaurów [dostęp 2011-09-20]
• zaurolandia.pl