Cate Campbell

Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie zdobyła dwa brązowe medale. Rok później podczas mistrzostw świata w Rzymie w 2009 roku zdobyła brązowy medal na 50 m kraulem powtarzając osiągnięcie indywidualne z igrzysk.

Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 w Londynie zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 100 m stylem dowolnym, razem z Alicią Coutts, Brittany Elmslie oraz Melanie Schlanger.

Podczas mistrzostw świata w Barcelonie w 2013 roku zdobyła złoty medal na dystansie 100 m stylem dowolnym, w finale osiągając czas 52,34^[3]. W konkurencji 50 m kraulem była druga z czasem 24,14^[4]. Brała także udział w sztafetach 4 x 100 m stylem dowolnym i 4 × 100 m stylem zmiennym, w obu zdobywając srebrny medal.

Na mistrzostwach świata w Kazaniu w sztafecie 4 × 100 m stylem dowolnym zdobyła złoto. Na dystansie 100 m stylem dowolnym z czasem 52,82^[5] wywalczyła brązowy medal. W konkurencji 50 m kraulem była czwarta z czasem 24,36^[6].

28 listopada 2015 roku na dystansie 100 m stylem dowolnym podczas mistrzostw Australii na krótkim basenie pobiła rekord świata swojej rodaczki Lisbeth Trickett z czasem 50,91^[7].

W kwietniu podczas mistrzostw Australii w Adelaide na 50 m kraulem uzyskała najlepszy czas w stroju tekstylnym i jednocześnie drugi wynik w historii tej konkurencji (23,84)^[8].

2 lipca 2016 r. poprawiła o 0,01 s rekord świata na dystansie dwukrotnie dłuższym na basenie 50-metrowym, uzyskując czas 52,06^[9]. Poprzedni rekord był ustanowiony w zakazanym od 2010 roku stroju poliuretanowym.

Podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro wraz z Emmą McKeon, Brittany Elmslie i swoją siostrą Bronte zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 100 m stylem dowolnym. Australijki w eliminacjach ustanowiły nowy rekord olimpijski^[10], a w finale rekord świata (3:30,65 min)^[11]. W sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym wywalczyła także srebrny medal^[12]. Na dystansie 50 m stylem dowolnym była piąta z czasem 24,15^[13]. W konkurencji 100 m kraulem w eliminacjach (52,78 s)^[14] i półfinale (52,71 s)^[15] ustanawiała nowy rekord olimpijski. W finale jednak uzyskała czas 53,24 s i uplasowała się ostatecznie na szóstym miejscu. Jej rekord olimpijski z półfinału został pobity przez zwyciężczynie tego wyścigu Simone Manuel i Penny Oleksiak, które poprawiły go o 0,01 s^[16].

26 października podczas mistrzostw Australii na krótkim basenie w Adelaide czasem 50,25 ustanowiła nowy rekord świata w konkurencji 100 m stylem dowolnym, poprawiając poprzedni rekord o 0,33 s^[17].

28 lutego na mistrzostwach Australii w Gold Coast czasem 25,47 s pobiła rekord Oceanii na dystansie 50 m stylem motylkowym^[18]. Na 50 m stylem dowolnym poprawiła własny rekord kontynentu, uzyskawszy czas 23,79 s^[19].

Podczas igrzysk Wspólnoty Narodów w Gold Coast pierwszego dnia zawodów wraz z Shayną Jack, Bronte Campbell i Emmą McKeon ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 100 m stylem dowolnym (3:30,05 min). Na swojej zmianie uzyskała najszybszy międzyczas w historii – 51,00 s^[20]. Dwa dni później zwyciężyła w konkurencji 50 m stylem dowolnym, poprawiając rekordy Australii i Oceanii oraz igrzysk (23,78 s)^[21]. Złoto wywalczyła także na 50 m stylem motylkowym (25,59 s)^[22]. Na dystansie 100 m stylem dowolnym była druga z czasem 52,69 s^[23].

Urodziła się w Malawi, ale w 2001 roku przeprowadziła się do Australii^[2]. Jej młodsza siostra Bronte również jest pływaczką, mistrzynią olimpijską i mistrzynią świata^[24].

W listopadzie 2018 roku poinformowała, że zdiagnozowano u niej czerniaka w I stadium^[25].

• Cate Campbell na stronie results.beijing2008.cn. results.beijing2008.cn. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-22)].
• Rekordy życiowe