Carlos Morales (meksykański piłkarz)

Morales pochodzi z miasta La Piedad w stanie Michoacán i jest wychowankiem tamtejszego drugoligowego klubu CF La Piedad. Występował w nim przez rok jako nastolatek i bez większych sukcesów, po czym przeniósł się do pierwszoligowego zespołu Monarcas Morelia. W meksykańskiej Primera División zadebiutował za kadencji szkoleniowca Tomása Boya, 13 września 1998 w przegranym 3:4 spotkaniu z Guadalajarą. Początkowo pełnił rolę rezerwowego, lecz już kilkanaście miesięcy później został jednym z ważniejszych graczy drużyny i premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 3 września 1999 w wygranej 2:1 konfrontacji z Monterrey. W jesiennym sezonie Invierno 2000 wywalczył z prowadzoną przez Luisa Fernando Tenę ekipą Morelii pierwszy i jedyny w historii klubu tytuł mistrza Meksyku, lecz mimo regularnych występów pełnił wówczas przeważnie rolę rezerwowego. W lipcu 2001 został wypożyczony na pół roku do klubu CF Pachuca, z którym w sezonie Invierno 2001 zdobył swoje drugie mistrzostwo Meksyku, będąc jednak wyłącznie alternatywnym graczem w taktyce trenera Alfredo Teny.

W styczniu 2002, po powrocie do Morelii, Morales wywalczył sobie niepodważalne miejsce w linii pomocy swojego zespołu, będąc kluczowym zawodnikiem drużyny odnoszącej sukcesy na arenie krajowej jak i międzynarodowej. W jesiennym sezonie Apertura 2002 zanotował tytuł wicemistrza kraju, a w tym samym roku dotarł także do finału najbardziej prestiżowych rozgrywek północnoamerykańskiego kontynentu – Pucharu Mistrzów CONCACAF. Obydwa te sukcesy powtórzył również kilka miesięcy później – podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2003 ponownie wywalczył wicemistrzostwo kraju, wówczas także drugi raz z rzędu dochodząc do finału północnoamerykańskiej Ligi Mistrzów. W lipcu 2004, po blisko sześciu latach spędzonych w Morelii, przeszedł do klubu Tigres UANL z siedzibą w Monterrey, gdzie jako podstawowy zawodnik w 2005 roku triumfował w rozgrywkach kwalifikacyjnych do Copa Libertadores – InterLidze. Osiągnięcie to zanotował również po raz kolejny w 2006 roku, ponownie wygrywając rozgrywki InterLigi, a ogółem w barwach Tigres występował przez dwa lata.

Latem 2006 Morales został zawodnikiem zespołu Deportivo Toluca, gdzie od razu został podstawowym pomocnikiem drużyny i już w premierowym, jesiennym sezonie Apertura 2006 wywalczył z nią swoje trzecie wicemistrzostwo kraju. Po upływie kilkunastu miesięcy stopniowo zaczął jednak tracić miejsce w wyjściowym składzie, po czym definitywnie został relegowany do pozycji rezerwowego. W sezonie Apertura 2008 zdobył z ekipą prowadzoną przez José Manuela de la Torre trzeci w swojej karierze tytuł mistrza Meksyku, jednak bezpośrednio po tym, nie mogąc wygrać w Toluce rywalizacji o pozycję na bocznej stronie pomocy, udał się na wypożyczenie do niżej notowanego klubu Estudiantes Tecos z miasta Guadalajara. W jego barwach występował przez rok, będąc podstawowym graczem i jednym z najjaśniejszych punktów ekipy, jednak nie odniósł większych sukcesów zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej.

W styczniu 2010 Morales został ściągnięty przez Rubéna Omara Romano – swojego byłego szkoleniowca z Morelii – do prowadzonej przez niego drużyny Santos Laguna z siedzibą w Torreón. Tam, mając niepodważalną pozycję w wyjściowym składzie, w wiosennym sezonie Bicentenario 2010 osiągnął tytuł wicemistrza kraju i sukces ten zanotował również pół roku później, podczas rozgrywek Apertura 2010. W sezonie Apertura 2011 już po raz szósty w swojej karierze wywalczył tytuł wicemistrzowski, jednak bezpośrednio po tym osiągnięciu został relegowany do roli rezerwowego, przegrywając rywalizację o miejsce na lewej pomocy z Christianem Suárezem. W wiosennym sezonie Clausura 2012 wywalczył z zespołem prowadzonym przez Benjamína Galindo swoje czwarte mistrzostwo Meksyku, a w tym samym roku po raz trzeci dotarł także do finału Ligi Mistrzów CONCACAF, jednak pełnił już wówczas rolę alternatywnego zawodnika. Ogółem w barwach Santosu Laguna spędził dwa i pół roku.

Latem 2012 Morales po ośmiu latach powrócił do swojego byłego klubu Monarcas Morelia, w którego barwach mimo zaawansowanego wieku od razu został liderem drużyny i niebawem został na stałe cofnięty z pozycji lewego pomocnika na lewą obronę. W jesiennym sezonie Apertura 2013 zdobył ze swoją ekipą puchar Meksyku – Copa MX, zaś w 2014 roku wywalczył krajowy superpuchar – Supercopa MX. Bezpośrednio po tym sukcesie, wskutek odejścia z drużyny Aldo Leão Ramíreza, decyzją trenera Ángela Comizzo został mianowany nowym kapitanem drużyny, lecz opaskę stracił kilkanaście miesięcy później na rzecz Cristiana Pellerano. W 2015 roku zajął z Morelią drugie miejsce w superpucharze.

W 1999 roku Morales został powołany przez szkoleniowca Jesúsa del Muro do reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Nigerii. Tam pełnił rolę podstawowego zawodnika swojej drużyny, rozgrywając wszystkie możliwe pięć spotkań, z czego cztery w wyjściowym składzie, jednak ani razu nie wpisał się na listę strzelców. Meksykanie, mający wówczas w składzie przyszłych wielokrotnych reprezentantów kraju, jak Rafael Márquez, Gerardo Torrado czy Juan Pablo Rodríguez, z bilansem dwóch zwycięstw i remisu zajęli pierwsze miejsce w grupie, następnie rozgromili w 1/8 finału faworyzowaną Argentynę (4:1), po czym odpadli z młodzieżowego mundialu po ćwierćfinałowej porażce z późniejszym finalistą – Japonią (0:2).

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Morales zadebiutował za kadencji selekcjonera Manuela Lapuente, 13 października 1999 w przegranym 0:1 meczu towarzyskim z Paragwajem. Dwa lata później znalazł się w ogłoszonym przez Javiera Aguirre składzie na turniej Copa América – na kolumbijskich boiskach był jednak głębokim rezerwowym swojej kadry i nie zanotował żadnego występu, zaś meksykańska drużyna dotarła wówczas do finału, przegrywając w nim z Kolumbią (0:1). Przez kolejne kilka lat występował wyłącznie w sparingach, po czym w 2005 roku został powołany przez Ricardo La Volpe do krajowego składu na Złoty Puchar CONCACAF. Tam również pełnił głównie rolę rezerwowego i rozegrał tylko jeden z czterech możliwych meczów, natomiast Meksykanie odpadli wówczas z turnieju w ćwierćfinale. W późniejszym czasie wziął udział w udanych ostatecznie dla jego kadry eliminacjach do Mistrzostw Świata 2006, podczas których trzykrotnie pojawiał się na boiskach. Były to zarazem jego ostatnie mecze w zespole narodowym – swój bilans reprezentacyjny zamknął na ośmiu występach bez zdobytej bramki.

Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki		Liga			Puchar kraju			Międzynarodowe				Ogółem
					Mecze	Gole		Mecze	Gole		Rozgrywki	Mecze	Gole		Mecze	Gole
La Piedad	1997–1998		Ascenso MX		0≤	0≤		—			—				0≤	0≤
Morelia	1998–1999		Liga MX		18	0		—			—				0	0
	1999–2000				32	2		—			—				0	0
	2000–2001				30	6		—			—				0	0
Pachuca	2001–2002				8	0		—			—				0	0
Morelia					16	4		—			CL	9	1		0	0
	2002–2003				49	5		—			—				0	0
	2003–2004				33	7		0	0		—				0	0
UANL	2004–2005				30	2		0	0		CL	8	1		0	0
	2005–2006				31	2		0	0		CL	6	1		0	0
Toluca	2006–2007				33	4		—			CS + CL	9	3		0	0
	2007–2008				26	3		0	0		—				0	0
	2008–2009				13	0		3	0		—				0	0
UAG					17	4		—			—				0	0
	2009–2010				17	3		1	0		—				0	0
Santos Laguna					19	1		—			—				0	0
	2010–2011				36	2		—			LMC	6	0		0	0
	2011–2012				31	2		—			LMC	8	0		0	0
Morelia	2012–2013				32	2		6	0		—				0	0
	2013–2014				29	5		7	3		CL	2	0		0	0
	2014–2015				32	3		1	0		CL	1	0		0	0
	2015–2016				29	3		5	0		—				0	0
	2016–2017				0	0		0	0		—				0	0
Ogółem					561≤	60≤		0	0			0	0		0	0

Legenda:

• CL – Copa Libertadores
• SL – SuperLiga
• LMC – Liga Mistrzów CONCACAF

Reprezentacja	Kraj	Rok		Towarzysko			Eliminacje			Turnieje				Ogółem
				Mecze	Gole		Mecze	Gole		Rozgrywki	Mecze	Gole		Mecze	Gole
Meksyk		1999		1	0		—			—				1	0
		2000		—			—			—				0	0
		2001		—			—			—				0	0
		2002		—			—			—				0	0
		2003		3	0		—			—				3	0
		2004		—			—			—				0	0
		2005		—			3	0		ZP	1	0		4	0
Ogółem				4	0		3	0		ZP	1	0		8	0

Legenda:

• ZP – Złoty Puchar CONCACAF

• Carlos Morales (meksykański piłkarz) w bazie National Football Teams (ang.)
• Carlos Morales, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• C. Morales, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .