[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Caliban

Caliban – niemiecka grupa muzyczna wykonująca metalcore.

Caliban
Ilustracja
Rok założenia

1997

Pochodzenie

Niemcy Hattingen, Essen

Gatunek

metalcore[1], heavy metal[2], punk metal[2]

Wydawnictwo

Lifeforce Records, Roadrunner Records, Century Media Records

Powiązania

Heaven Shall Burn, Callejon

Skład
Andreas Dörner
Marc Görtz
Denis Schmidt
Patrick Grün
Iain Duncan
Byli członkowie
Andreas Nikolaou
Claus Wilgenbusch
Engin Güres
Robert Krämer
Thomas Sielemann
Boris Pracht
Marco Schaller
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia

edytuj
 
Caliban - Rock am Ring 2018

Zespół został założony w Hattingen w 1997[3] pod nazwą Never Again. Nazwa „Caliban” wywodzi się od imienia zdeformowanego syna (pol. Kaliban) czarownicy Sykoraks z dramatu Williama Szekspira pt. Burza[4]. W późniejszym czasie członkowie grupy zostali utożsamieni z miastem Essen[5].

Po sześciu miesiącach istnienia grupa nagrała dwa utwory na demo, którego jednak nie wydano. Utwory te zostały wysłane do kilku wytwórni płytowych, a Lifeforce Records jako pierwsza zaproponowała zespołowi kontrakt. Pierwszy minialbum, zatytułowany Caliban wydano latem 1998. Celem promocji Caliban występował na wielu koncertach w Europie oraz jako support dla takich zespołów jak Morning Again, Earth Crisis czy Cro-Mags. Po europejskiej trasie, w 1999 Caliban wszedł do studia, aby nagrać pierwszy album, zatytułowany A Small Boy and a Grey Heaven. Zespół był opisywany jako mieszanka stylów grup Slayer, Poison the Well i Hatebreed.

Podczas koncertu w 1998 w Leisnig członkowie Caliban poznali się z muzykami innej niemieckiej grupy Heaven Shall Burn i od tego czasu zaprzyjaźnieni kontynuują znajomość, stanowiąc głównych przedstawicieli nurtu metalcore w swoim kraju[6][7]. W 2000 obie formacje wydały wspólnie pierwszą część split-CD, zatytułowany The Split Program I.

W kwietniu 2001 ukazał się album Vent, wydany przez Imperium Records oraz nakładem Howling-Bull Records w Japonii. Krótko po tym wystąpiła na imprezie Beast-Feast 2001 w Yokohama Arena w Japonii, dzieląc scenę z takimi zespołami jak Slayer, Pantera, Machine Head, Biohazard i Morbid Angel. Japońska trasa nastąpiła po amerykańskiej trasie z Bloodjinn, która została przerwana ze względu na wydarzenia z 11 września 2001 (wówczas nazwa grupy na jej wydawnictwach bywała mylnie kojarzona z określeniem taliban[3]).

W sierpniu 2002 Caliban nagrał trzecią płytę, nazwaną Shadow Hearts. Ten album był bardziej melodyjny i harmonijny niż poprzednie. W 2003 grupa koncertowała wraz z Biohazard[3]. W 2004 grupa podpisała umowę z Roadrunner Records i od tego czasu działalność w zespole stała się główną pracą ich dla ich członków[7]. Wydany w tym roku czwarty album został zatytułowany The Opposite from Within, a jego producentem został Anders Fridén, lider grupy In Flames. Grupa promowała album na trasie koncertowej wraz z zespołem Machine Head[8].

W lipcu 2005 grupa wydała drugą część split-CD z zespołem Heaven Shall Burn, zatytułowaną The Split Program II. Potem zespół wydał piąty album, zatytułowany The Undying Darkness (ponownie wyprodukowany przez Andersa Fridéna), po czym 24 lutego 2006 wyruszył w trasę pod nazwą „Darkness over Europe” wraz z zespołami Neaera, Purified in Blood i The Agony Scene[9]. W 2007 Caliban nagrał album The Awakening wraz z producentem Bennym Richterem, zaś w 2009 premierę miał kolejny krążek grupy zatytułowany Say Hello to Tragedy.

6 maja 2011 nastąpiła premiera minialbumu EP z coverami pt. Coverfield. Na wydawnictwie znalazła się m.in. interpretacja utworu „Sonne” grupy Rammstein[10]. Kolejny album grupy, zatytułowany I Am Nemesis, ukazał się 6 lutego 2012. Gościnnie udzielili się na nim Marcus Bischoff (wokalista Heaven Shall Burn) oraz Mitch Lucker (wokalista Suicide Silence). Caliban promował ten album na europejskiej trasie koncertowej pod nazwą Get Infested Tour[11].

20 grudnia 2012 w Zeche-Bochum grupa zagrała jubileuszowy koncert dla uczczenia 15-lecia istnienia zespołu. Jako towarzysząca wystąpiła zaprzyjaźniona formacja Heaven Shall Burn, która także obchodziła 15-lecie istnienia, zaś na jej analogicznym jubileuszu dzień później wystąpił gościnnie Caliban[12][13].

Premiera dziewiątego albumu grupy pt. Ghost Empire została zaplanowana na 27 stycznia 2014[14][15], dziesiątego pt. Gravity na termin 25 marca 2016[16], jedenastego pt. Elements na 6 kwietnia 2018[17]. 14 maja 2021 miało premierę wydawnictwo pt. Zeitgeister, na którym opublikowane nowe interpretacje dawnych piosenek grupy, z tekstami w całości w języku niemieckim[18][19]. 22 kwietnia 2022 premierę miał kolejny album długogrający, zatytułowany Dystopia[20]. Na początku października 2022 ze składu grupy po 18 latach odszedł basista Marco Schaller, motywując swoją decyzję sprawami prywatnymi[21].

W lipcu 2024 ogłoszono, że nowym basistą został Iain Duncan, któremu jednocześnie powierzono wykonywanie melodyjnych wokali[22].

Styl

edytuj

Od początku swojej działalności grupa próbowała łączyć style hardcore i metalu, w konsekwencji będąc klasyfikowaną do działu nurtu określonego jako metalcore[23][24]. Muzycznie styl Caliban jest określany jako intensywny, brutalny, agresywny, melodyjny niekiedy z zawartością elektroniki (keyboard, sampling)[25]. Za kompozycje muzycznie odpowiada gitarzysta zespołu Marc Görtz, a ponadto wielokrotny producent albumów Caliban, Benny Richter[25][26][27]. Cechą charakterystyczną struktury wokalnej piosenek Caliban są agresywny krzyk Andreasa Dörnera oraz melodyjny śpiew refrenów, wykonywany przez gitarzystę Denisa Schmidta[23][25][28]. Taki styl został wyraźnie zapoczątkowany na płycie The Opposite from Within, skupiającej utwory o takim charakterze[7]. Na wcześniejszej płycie (Dark Shadows) śpiew melodyjny wykonał wokalista grupy Callejon, Christoph „Kotsche” ­Koterzina[7]. Na albumie Elements wokalista Andreas Dörner przejął partie śpiewu melodyjnego[29].

Słowa utworów tworzy głównie wokalista, Andreas Dörner[25]. W lirykach zawiera głównie odniesienie do własnych doświadczeń i emocji[3]. W swoim zamierzeniu autor nie ma zamiaru poprzez swoje teksty pouczać wskazując palcem problemy, lecz dawać impuls do zastanowienia[6]. W warstwie tekstowej utwory obejmują kwestie: tragedie życiowe jak zawody miłosne, śpiączka, sprawa Josefa Fritzla (Say Hello to Tragedy)[23][30], kontrowersyjne i często pominięte sprawy świata, które nie są w porządku i wymagają zmiany, np: rasizm, chciwość przedsiębiorstw, skorumpowani politycy (I Am Nemesis)[11][31][32], porażki, otchłanie, lęki, cierpienie, zniszczenie (Ghost Empire)[25], ból, miłość, wściekłość, nadzieja[33], odnalezienie siebie, ciemna strona człowieka, strata, sfera uczuć, negatywne doświadczenia w związkach (Gravity)[8][28]. Teksty utworów na płytach Caliban są wykonywane w języku angielskim, jednak od czasu wykonania coveru formacji Rammstein swego rodzaju tradycją jest, że jeden utwór jest śpiewany w ojczystym języku niemieckim (połowicznie "Dein R3.ich" - I Am Nemesis[29][34], później w całości: "Nebel" - Ghost Empire, "Mein schwarzes Herz" - Gravity[8][25][28], "Ich blute für Dich" - Elements[29]). Wszystkie nowe interpretacje utworów z albumu pt. Zeitgeister (2021) zostały zaśpiewane w języku niemieckim[18].

Caliban bywał utożsamiany przez odbiorców jako zespół wyznający zasady straight edge oraz złożony w całości przez wegan, jednak zaprzeczyli temu sami jego członkowie[3]. Tym niemniej kilku z nich zostało wegetarianami (np. Schmidt, Schaller, Dörner[35][36]), Görtz jako jedyny został straight edge[36], a niektórzy odrzucali stosowanie narkotyków[3]. Członkowie grupy działają na rzecz ochrony zwierząt, np. wspierają organizację Vier Pfoten (pol. Cztery Łapy) prowadząc podczas swoich koncertów zbiórki pieniężne na jej rzecz[24].

Za oprawę graficzną marki wydawnictw oraz odzieży zespołu odpowiada Bastian „Basti” Sobtzick z grupy Callejon[23].

Członkowie zespołu

edytuj
Skład zespołu
Byli członkowie
  • Andreas Nikolaou – gitara rytmiczna (1997)
  • Claus Wilgenbusch – gitara rytmiczna (1997-1999)
  • Engin Güres – gitara basowa (1997-2001)
  • Robert Krämer – perkusja (1997-2003)
  • Thomas Sielemann – gitara rytmiczna (2000)
  • Boris Pracht – gitara basowa (2002-2005)
  • Marco Schaller – gitara basowa (2005-2022)

Dyskografia

edytuj

Albumy długogrające

edytuj
Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[37] 		AUT
[38] 		CHE
[39]
1999 A Small Boy and a Grey Heaven
  • Data: 14 grudnia 1999
  • Wydawca: Lifeforce Records
 – – –
2001 Vent
  • Data: 27 stycznia 2001
  • Wydawca: Lifeforce Records
 – – –
2003 Shadow Hearts
  • Data: 31 stycznia 2003
  • Wydawca: Lifeforce Records
 – – –
2004 The Opposite from Within
  • Data: 20 września 2004
  • Wydawca: Roadrunner Records
 – – –
2006 The Undying Darkness
  • Data: 27 lutego 2006
  • Wydawca: Roadrunner Records
 73 – –
2007 The Awakening
  • Data: 25 maja 2007
  • Wydawca: Roadrunner Records
 36 74 –
2009 Say Hello to Tragedy
  • Data: 24 sierpnia 2009
  • Wydawca: Century Media Records
 36 64 87
2012 I Am Nemesis
  • Data: 6 lutego 2012
  • Wydawca: Century Media Records
 21 47 61
2014 Ghost Empire
  • Data: 24 stycznia 2014
  • Wydawca: Century Media Records
 7 32 51
2016 Gravity
  • Data: 25 marca 2016
  • Wydawca: Century Media Records
 15 26 27
2018 Elements
  • Data: 6 kwietnia 2018
  • Wydawca: Century Media Records
 6 26 38
2022 Dystopia
  • Data: 22 kwietnia 2022
  • Wydawca: Century Media Records
 6
„—” pozycja nie była notowana.

Minialbumy (EP)

edytuj
Rok Tytuł
1998 Caliban
  • Data: 10 marca 1998
  • Wydawca: Lifeforce Records
2011 Coverfield
  • Data: 6 maja 2011
  • Wydawca: Century Media Records

Albumy splity

edytuj
Rok Tytuł
2000 The Split Program I (wraz z grupą Heaven Shall Burn)
  • Data: 12 grudnia 2000
  • Wydawca: Lifeforce Records
2005 The Split Program II (wraz z grupą Heaven Shall Burn)
  • Data: 27 lipca 2005
  • Wydawca: Lifeforce Records

Album z coverami

edytuj
Rok Tytuł
2021 Zeitgeister
  • Data: 14 maja 2021
  • Wydawca: Century Media Records

Single

edytuj
Rok Tytuł
2003 „Shadow Hearts”
2004 „The Beloved And The Hatred”
2006 „It's Our Burden To Bleed”
„Nothing Is Forever”
2007 „Life Is Too Short”
„I Will Never Let You Down”
2009 „Caliban's Revenge / 24 Years”

Teledyski

edytuj
Rok Tytuł Reżyseria Album Źródła
2003 „Forsaken Horizon” — Shadow Hearts [40]
2004 „The Beloved and the Hatred” Mathias Vielsacker The Opposite from Within [41]
2006 „It's Our Burden To Bleed” — The Undying Darkness [42]
2007 „Nothing Is Forever” — [43]
„I Will Never Let You Down” — The Awakening [44]
2009 „24 Years” — Say Hello to Tragedy [45]
2009 „Caliban's Revenge" Sebastian Wiegmann [46]
2010 „No One Is Safe” [47]
2011 „Walk Like The Dead” The Jack Stupid - DAB9 [48]
2012 „Memorial” — I Am Nemesis [49]
2013 „We Are The Many” — [50]
„This Oath” Julian Topehlen [51]
2014 „Devil's Night” Lars Reinert Ghost Empire [52]
2016 „Paralyzed” Moritz Maibaum Gravity [53]
2017 „BrOKen” Mirko Witzki [54]
2018 „Intoxicated” Michael Winkler Elements [55]
„Before Later Becomes Never” [56]
„Ich blute für Dich” Sebastian Biesler, Mirko Witzki [57]
2021 „Intoleranz” Michael Winkler Zeitgeister [58][59]
„nICHts” [60][61]
2022 „Ascent Of The Blessed” Daniel Priess Dystopia [62]
„Dystopia” Mirko Witzki
[63]

[64]

[65]
„VirUS”
„Alien”
„Darkness I Became” Sebastian Pielnik [66]
„The Shadow” Tom Brückner [67]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Caliban review. www.metalstorm.net. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  2. ↑ a b Eduardo Rivadavia: Caliban Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f David: Interview. Caliban. metal.de, 2003-03-10. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  4. ↑ Caliban. www.fourteeng.net. [dostęp 2011-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-28)]. (ang.).
  5. ↑ Toby The Ogre: Caliban – Interview Gravity Release Show. metal-heads.de, 2016-03-28. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  6. ↑ a b Kai Butterweck: "Die hatten Schaum vor dem Mund". laut.de, 2013-12-16. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  7. ↑ a b c d Vincent Grundke: Caliban: Ganz oder gar nicht. metal-hammer.de, 2018-03-17. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  8. ↑ a b c Steve Monaghan: Interview: Marc Görtz – Caliban. therockpit.net, 2016-02-25. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  9. ↑ Shilrak: Caliban – Andy Dörner. metalnews.de, 2006-03-13. [dostęp 2019-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (niem.).
  10. ↑ CALIBAN Recording Album Of Covers - Feb. 7, 2011. blabbermouth.net. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  11. ↑ a b Natalie Perez: Caliban’s Andy Dörner Happy Go Lucky Interview. nataliezworld.com, 2012-02-15. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  12. ↑ CALIBAN And HEAVEN SHALL BURN: Play Exclusive Anniversary Shows In Bochum Und Saalfeld. metalshockfinland.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang.).
  13. ↑ CALIBAN + HEAVEN SHALL BURN – 15 YEARS ANNIVERSARY SHOW. calibanmetal.com. [dostęp 2013-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  14. ↑ Caliban: check out the cover for „Ghost Empire”. centurymedia.com, 7 listopada 2013. [dostęp 2014-01-06]. (ang.).
  15. ↑ Caliban To Release 'Ghost Empire' In January. blabbermouth.net, 2013-10-04. [dostęp 2019-02-08]. (ang.).
  16. ↑ Caliban To Release 'Gravity' Album In March. blabbermouth.net, 2016-01-07. [dostęp 2016-01-08]. (ang.).
  17. ↑ Caliban To Release 'Elements' Album In April. blabbermouth.net, 2018-02-09. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  18. ↑ a b Alexandra Michels: Caliban – "Zeitgeister" – Album erscheint im Mai. 2021-02-11. [dostęp 2021-05-26]. (niem.).
  19. ↑ Release details. centurymedia.com. [dostęp 2021-05-25]. (ang.).
  20. ↑ Caliban New Album ‘Dystopia’ Out April 22nd. metalplanetmusic.com, 2022-04-06. [dostęp 2023-02-14]. (ang.).
  21. ↑ Breaking news. vk.com, 2022-10-02. [dostęp 2024-10-27]. (ang.).
  22. ↑ Hesher Keenan: Caliban’s New Single Has the Most Relatable Title Ever as They Introduce a New Member. metalsucks.net, 2024-07-11. [dostęp 2024-10-27]. (ang.).
  23. ↑ a b c d Philipp Stroh: Andy Dörner (Caliban). cdstarts.de, 2009-07-31. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  24. ↑ a b Fabian Schneider: Caliban. Interview mit Andreas Dörner zu "Gravity". metal.de, 2016-03-26. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  25. ↑ a b c d e f Lurk: Interview Andreas Doerner (by mailer). auxportesdumetal.com, 2014-01-04. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  26. ↑ Kai: Caliban – Interview mit Sänger Andy zu 'The Undying Darkness'. burnyourears.de, 2006-03-08. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  27. ↑ Anthony: An Interview with Caliban – the Gatekeepers of Metalcore. metalblast.net, 2014-01-29. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  28. ↑ a b c Sonata: Caliban – Gravity (interview). stormbringer.at, 2016-03-25. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  29. ↑ a b c Katja Rohloff: Caliban – Die Familie, die wir uns ausgesucht haben. hellfire-magazin.de, 2018-04-11. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  30. ↑ Chad Bowar: Caliban Interview. A Conversation With Vocalist Andy Dorner. heavymetal.about.com, 2009-08-31. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  31. ↑ Caliban: New Audio Interview With Andreas Dörner. blabbermouth.net, 2012-02-09. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  32. ↑ Eugene Straver: Interview with Caliban. metal-experience.com, 2012-02-18. [dostęp 2019-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-13)]. (ang.).
  33. ↑ Marcel: Caliban im Interview – „Wir haben auf jeden Fall Überraschungen für unsere Fans parat”. impericon-mag.com, 2016-03-10. [dostęp 2019-02-10].
  34. ↑ Sebastian Palmer: Interviews. Caliban (Andy Dörner). terrorverlag.com, 2014-05-09. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  35. ↑ Interview: Caliban haben die Kneipe in Neukamperfehn satt! #meinblock. igittbaby.de, 2015-05-21. [dostęp 2019-02-10].
  36. ↑ a b Dennis Otto: Interview: Caliban. metalinside.de, 2007-06-22. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  37. ↑ Caliban/Longplay-Chartverfolgung. www.musicline.de. [dostęp 2011-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)]. (niem.).
  38. ↑ Caliban Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  39. ↑ Caliban Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  40. ↑ Caliban – Forsaken Horizon. www.youtube.com. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  41. ↑ Caliban – The Beloved and the Hatred. www.mtv.com. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  42. ↑ Caliban - It's Our Burden To Bleed. www.viva-tv.pl. [dostęp 2011-10-31]. (pol.).
  43. ↑ Caliban – Nothing is Forever. www.myvideo.de. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  44. ↑ Caliban – I Will Never Let You Down. www.viva-tv.pl. [dostęp 2011-10-31]. (pol.).
  45. ↑ Caliban – 24 Years (official video). www.youtube.com. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  46. ↑ Caliban – Caliban's Revenge (official video). www.youtube.com. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  47. ↑ Caliban - No One Is Safe par Caliban. vids.myspace.com. [dostęp 2011-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-08)]. (ang.).
  48. ↑ ‪Caliban – Walk Like The Dead (official video). www.youtube.com. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  49. ↑ Caliban – Memorial (official video). www.youtube.com. [dostęp 2012-01-07]. (ang.).
  50. ↑ Caliban – We Are The Many (official video). www.youtube.com. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  51. ↑ Caliban – This Oath (official video). www.youtube.com. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  52. ↑ Caliban – Devil's Night (official video). www.youtube.com. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  53. ↑ Caliban – Paralyzed (official video). youtube.com, 2016-02-26. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  54. ↑ Caliban – brOKen (official video). youtube.com, 2017-04-17. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  55. ↑ Caliban – Intoxicated (official video). youtube.com, 2018-02-09. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  56. ↑ Caliban – Before Later Becomes Never feat. CJ McMahon (official video). youtube.com, 2018-04-20. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  57. ↑ Caliban – Ich Blute Für Dich (official video). youtube.com, 2018-03-23. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  58. ↑ Caliban - Intoleranz (official video). youtube.com, 2021-03-19. [dostęp 2021-05-26]. (ang.).
  59. ↑ CarinaDarkArt: Caliban Release Intoleranz Song And Video Taken From Zeitgeister/. darkartconspiracy.com, 2021-03-20. [dostęp 2021-05-26]. (ang.).
  60. ↑ Caliban - nICHts (official video). youtube.com, 2021-04-16. [dostęp 2021-05-26]. (ang.).
  61. ↑ Caliban Debut New Song + Video “nICHts”. metalsucks.net, 2021-04-16. [dostęp 2021-05-26]. (ang.).
  62. ↑ Caliban – Ascent Of The Blessed (official video). youtube.com, 2022-01-20. [dostęp 2023-02-14]. (ang.).
  63. ↑ Caliban – Dystopia feat. Christoph Wieczorek of Annisokay (official video). youtube.com, 2022-02-18. [dostęp 2023-02-14]. (ang.).
  64. ↑ Caliban – VirUS feat. Marcus Bischoff of Heaven Shall Burn (official video). youtube.com, 2022-03-25. [dostęp 2023-02-14]. (ang.).
  65. ↑ Caliban – Alien (official video). youtube.com, 2022-04-22. [dostęp 2023-02-14]. (ang.).
  66. ↑ Caliban – Darkness I Became (official video). youtube.com, 2022-06-13. [dostęp 2023-02-14]. (ang.).
  67. ↑ Caliban – The Shadow (official video). youtube.com, 2022-11-22. [dostęp 2023-02-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Caliban&oldid=75064000”