Burnley F.C.
Burnley Football Club (wym. [ˈbɜrnli]) – angielski klub piłkarski z Burnley w hrabstwie Lancashire. Mistrz Anglii z 1921 i 1960 roku. Od sezonu 2024/2025 występuje w Championship.
Pełna nazwa |
Burnley Football Club |
---|---|
Przydomek |
The Clarets |
Barwy |
|
Data założenia |
1882 |
Liga | |
Państwo | |
Kraj | |
Siedziba | |
Stadion | |
Sponsor techniczny | |
Prezes |
Barry Kilby |
Trener | |
Asystent trenera |
Henrik Jensen |
Strona internetowa |
Głównym rywalem Burnley jest Blackburn Rovers[1]. Mecze pomiędzy tymi drużynami nazywane są derbami wschodniego Lancashire (ang. East Lancashire Derby).
Historia
edytujPoczątkowo był to klub rugby. W 1882 roku przeszedł na piłkę nożną oraz zmienił nazwę z Burnley Rovers na Burnley Football Club. Wkrótce po tym skorzystał z zaproszenia miejscowej drużyny krykieta i rozpoczął grę na Turf Moor. Na stadionie tym Burnley występuje do dziś. W 1888 roku Burnley było jednym z założycieli Football League. W sezonie 1897/1898 klub wygrał rozgrywki Second Division[2].
W 1914 roku zespół pokonał 1:0 Liverpool w finale Pucharu Anglii i zdobył to trofeum. Po zakończeniu I wojny światowej, w sezonie 1920/1921 Burnley zanotowało serię 30 meczów bez porażki[3] i zostało mistrzem Anglii. Rok wcześniej klub zajął drugie miejsce w tabeli[2].
W roku 1947 Burnley ponownie dotarło do finału Pucharu Anglii, w którym przegrało z Charltonem Athletic. W sezonie 1959/1960 Burnley zostało po raz drugi mistrzem kraju, zaś dwa lata później dotarli do finału krajowego pucharu, przegranego z Tottenhamem Hotspur. W latach 60. klub dwukrotnie startował w Pucharze Miast Targowych[2].
W sezonie 1975/1976 Burnley spadło do drugiej ligi, Second Division, zaś cztery lata później występowali już o klasę rozgrywkową niżej. Pod koniec lat 80. zespół przez siedem sezonów występował na czwartym szczeblu rozgrywkowym. Od sezonu 1992/1993 grali na zmianę w drugiej i trzeciej lidze. W sezonie 2008/2009 klub doszedł do finału Pucharu Ligi oraz zajął szóste miejsce w Championship, ostatnie dające grę w barażach. Klub dotarł do finałów play-offów, w których pokonał Sheffield United i awansował do Premier League[2]. 25 kwietnia po przegranej u siebie 0:4 z Liverpoolem Burnley spadło z najwyższej klasy rozgrywkowej w Anglii[4].
W sezonie 2022/2023 Burnley zajęło pierwsze miejsce w Championship z dorobkiem 101 punktów i ponownie awansowało do Premier League[5].
Sukcesy
edytuj- Mistrzostwo Anglii: 1921, 1960
- Puchar Anglii: 1914
- Tarcza Wspólnoty: 1973
Obecny skład
edytuj- Stan na 31 sierpnia 2021[6]
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Nick Pope |
2 | OB | Matthew Lowton |
3 | OB | Charlie Taylor |
4 | PO | Jack Cork |
5 | OB | James Tarkowski |
6 | OB | Ben Mee (kapitan) |
7 | PO | Jóhann Berg Guðmundsson |
8 | PO | Josh Brownhill |
9 | NA | Chris Wood |
10 | NA | Ashley Barnes |
11 | PO | Dwight McNeil |
13 | BR | Wayne Hennessey |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
14 | OB | Connor Roberts |
16 | PO | Dale Stephens |
17 | NA | Aaron Lennon |
18 | PO | Ashley Westwood |
19 | NA | Jay Rodriguez |
22 | OB | Nathan Collins |
23 | OB | Erik Pieters |
25 | BR | Will Norris |
26 | OB | Phillip Bardsley |
27 | NA | Matěj Vydra |
28 | OB | Kevin Long |
NA | Maxwel Cornet |
Piłkarze na wypożyczeniu
edytujNr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
BR | Lukas Jensen (w Carlisle United do 30 czerwca 2022) |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
BR | Bailey Peacock-Farrell (w Sheffield Wednesday do 30 czerwca 2022) |
Trenerzy
edytujKadencja | Trener |
---|---|
1893-1896 | Arthur Sutcliffe |
1896-1899 | Harry Bradshaw |
1899-1903 | Ernest Magnall |
1903-1910 | Spen Whittaker |
1910-1911 | R. Wadge |
1911-1925 | John Haworth |
1925-1932 | Albert Pickles |
1932-1935 | Tom Bromilow |
1935-1939 | Alf Boland |
1945-1948 | Cliff Britton |
1948-1954 | Frank Hill |
1954-1957 | Alan Brown |
1957-1958 | Billy Dougall |
1958-1970 | Harry Potts |
1970-1976 | Jimmy Adamson |
1976-1977 | Joe Brown |
1977-1979 | Harry Potts |
1979-1983 | Brian Miller |
1983-1984 | John Bond |
1984-1985 | John Benson |
1985 | Martin Buchan |
1985-1986 | Tommy Cavanagh |
1986-1989 | Brian Miller |
1989-1991 | Frank Casper |
1991-1996 | Jimmy Mullen |
1996-1997 | Adrian Heath |
1997–1998 | Chris Waddle |
1998–2004 | Stan Ternent |
2004–2007 | Steve Cotterill |
2007–2010 | Owen Coyle |
2010 | Brian Laws |
2011 | Stewart Gray |
2011–2012 | Eddie Howe |
2012–2022 | Sean Dyche |
2022–2024 | Vincent Kompany |
2024- | Scott Parker |
Europejskie puchary
edytuj
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1960/61 | Puchar Europy | 1R | Stade Reims | 2–0 | 3–2 | 5–2 |
1/4 | Hamburger SV | 3–1 | 1–4 | 4–5 | ||
1966/67 | Puchar Miast Targowych | 1R | VfB Stuttgart | 2–0 | 1–1 | 3–1 |
2R | Lausanne Sports | 5–0 | 1–3 | 6–3 | ||
3R | SSC Napoli | 3–0 | 0–0 | 3–0 | ||
1/4 | Eintracht Frankfurt | 1–1 | 1–2 | 2–3 | ||
2018/19 | Liga Europy | 2Q | Aberdeen | 3–1 | 1–1 | 4–2, Dogr. |
3Q | İstanbul Başakşehir | 1–0 | 0–0 | 1–0, Dogr. | ||
PO | Olympiakos SFP | 1–1 | 1–3 | 2–4 |
Przypisy
edytuj- ↑ The Blackburn-Burnley rivalry bodes well for the Premier League. Guardian, 27 maja 2009. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).
- ↑ a b c d Przedstawiamy beniaminka Premier League: Burnley FC. Tylko Piłka, 2009-06-08. [dostęp 2009-12-26].
- ↑ Rekord ten został poprawiony w sezonie 2003/2004 przez Arsenal.
- ↑ Nabil Hassan: Burnley 0 – 4 Liverpool. BBC Sport, 2010-04-25. [dostęp 2010-04-25]. (ang.).
- ↑ Telewizja Polska S.A , To już pewne! Znamy pierwszego beniaminka Premier League [online], sport.tvp.pl, 8 kwietnia 2023 [dostęp 2023-05-29] (pol.).
- ↑ [1] (ang.) [Dostęp: 8 stycznia 2021].
Bibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona klubu (ang.)
–