Bogusław Horodyński

Urodził się w rodzinnym majątku Zbydniów (województwo podkarpackie) w obwodzie rzeszowskim (Zabór austriacki). Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1821–1824 służył w artylerii konnej wojska polskiego pod wielkim księciem Konstantym, wystąpił jednak wcześnie z wojska i zajął się gospodarką w majątku w Zbydniowie.

Wziął udział w powstaniu listopadowym. Bił się pod Olszynką Grochowską, Dębem Wielkim, pod Ostrołęką, służąc jako porucznik, z początku w artylerii, później w Legii Nadwiślańskiej^[1], a potem pod generałem Ramorino. Po powstaniu wspomagał partyzantkę Józefa Zaliwskiego, przerzucając kilka wypraw do Królestwa Polskiego (dwór Horodyńskich w Zbydniowie stał się, z racji położenia tuż przy granicy z Królestwem Polskim, punktem przerzutowym).

Skazany przez władze austriackie spędził kilka lat w lochach austriackich twierdz w Spielbergu i Kufsteinu. Ułaskawiony, został wysłany na internowanie do Lublany. Na początku lat czterdziestych powrócił do Zbydniowa. W 1846 r. został ponownie, tym razem na krótko, aresztowany pod zarzutem udziału w przygotowaniach powstańczych.

W czasie powstania styczniowego udzielał poparcia oddziałom partyzanckim formującym się w jego okolicy.

Był właścicielem majątków ziemskich Zbydniów i Radomyśl.

Z małżeństwa z Zofią z Wierzbickich (1825–1900), córką Antoniego Wierzbickiego i Teresy z Błażowskich, miał ośmioro dzieci: 1) Julię Stefanię Horodyńską (1848–1870), 2) Bogusława Onufrego Teodora Horodyńskiego (1850–1896) żonatego z Antoniną Podleską, 3) Zbigniewa Leona Dominika Horodyńskiego (1851–1930) żonatego z Marią Innocentą Antonią Dominiką Podleską, 4) Stanisława Bolesława Emiliana Horodyńskiego (1852–1906) żonatego z Marią Frankowską, 5) Teresę Zofię Horodyńską (1855–1917) zamężną za Karolem Józefem Wiszniowskim (1848–1917), 6) Zofię Jadwigę Marię Horodyńską (1857–1879), 7) Onufrego Romana Piotra Horodyńskiego (1860-1924) żonatego z Olimpią Podleską (1865–1957) i 8) Jana Konstantego Witalisa Horodyńskiego (ur. 1860) żonatego z Elwirą Eberhardt.

• Polski Słownik Biograficzny, t. 10.

• [Historia rodziny Horodyńskich]. ko.rzeszow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].