Bob Lutz
Bob Lutz, właśc. Robert Lutz (ur. 29 sierpnia 1947 w Lancaster) – amerykański tenisista, zwycięzca 5 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1947 |
Wzrost |
180 cm |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
1965 |
Zakończenie kariery |
1984 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
9 |
Najwyżej w rankingu |
15 (12 kwietnia 1976) |
Australian Open |
SF (1971) |
Roland Garros |
4R (1971) |
Wimbledon |
QF (1969) |
US Open |
4R (1967, 1971, 1972, 1978, 1982) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
42 |
Najwyżej w rankingu |
6 (30 sierpnia 1977) |
Australian Open |
W (1970) |
Roland Garros |
F (1974) |
Wimbledon |
F (1974, 1980, 1981) |
US Open |
W (1968, 1974, 1978, 1980) |
Kariera tenisowa
edytujBob Lutz jest zwycięzcą 5 turniejów zaliczanych do Wielkiego Szlema oraz 5 razy uczestniczył w finałach tych imprez w konkurencji gry podwójnej. Wyniki te osiągnął wspólnie ze Stanem Smithem, z którym tworzył jedną z lepszych par w dyscyplinie[1].
W latach 1968–1970, 1975, 1977–1979, 1981 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, zdobywając z zespołem narodowym pięciokrotnie to trofeum (lata 1968–1970, 1978–1979). Zagrał w 1 zwycięskim meczu singlowym oraz w 16 pojedynkach deblowych, z których w 14 triumfował.
Po wprowadzeniu komputerowego rankingu najwyżej Lutz najwyżej był na 15. miejscu (12 kwietnia 1976), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (30 sierpnia 1977). Między 1967 a 1977 ośmiokrotnie klasyfikowany był w czołowej dziesiątce najlepszych tenisistów amerykańskich[1].
W lipcu 2009 został nominowany do wpisania do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[2].
Finały w turniejach wielkoszlemowych
edytujGra podwójna (5–5)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1968 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Stan Smith | Arthur Ashe Andrés Gimeno |
11:9, 6:1, 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 1970 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Stan Smith | John Alexander Phil Dent |
6:3, 8:6, 6:3 |
Finalista | 1. | 1974 | French Open, Paryż | Ceglana | Stan Smith | Dick Crealy Onny Parun |
3:6, 2:6, 6:3, 7:5, 1:6 |
Finalista | 2. | 1974 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Stan Smith | John Newcombe Tony Roche |
6:8, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 1974 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Stan Smith | Patricio Cornejo Jaime Fillol |
6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 1978 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Stan Smith | Marty Riessen Sherwood Stewart |
1:6, 7:5, 6:3 |
Finalista | 3. | 1979 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Stan Smith | Peter Fleming John McEnroe |
2:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 1980 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Stan Smith | Peter McNamara Paul McNamee |
6:7, 3:6, 7:6, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 1980 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Stan Smith | Peter Fleming John McEnroe |
7:6, 3:6, 6:1, 3:6, 6:3 |
Finalista | 5. | 1981 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Stan Smith | Peter Fleming John McEnroe |
4:6, 4:6, 4:6 |
Przypisy
edytuj- ↑ a b US Pro Tennis [online], lutzylutz.usptapro.com [dostęp 2017-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-12] .
- ↑ Mark Garcia , San Clemente’s Lutz to be inducted into tennis hall of fame – Orange County Register [online], 17 lipca 2009 [dostęp 2017-05-10] .
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-05-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-05-10] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-05-10] (ang.).