[go: up one dir, main page]

Bitwa pod Ładyżynem

Bitwa pod Ładyżynem miała miejsce 18 lipca 1672 podczas wojny polsko-tureckiej 1672-1676.

Bitwa pod Ładyżynem
Wojna polsko-turecka (1672–1676)
Ilustracja
Józef Brandt, Tabor kozacki
Czas

18 lipca 1672

Miejsce

Ładyżyn, przeprawa przez Boh

Terytorium

Ukraina

Przyczyna

próba uratowania pułku Chanienki

Wynik

pyrrusowe zwycięstwo polsko-kozackie

Strony konfliktu
I Rzeczpospolita,
Kozacy zaporoscy
Chanat krymski
Imperium osmańskie
Dowódcy
Michał Chanenko
Karoł Łużecki
Piotr Doroszenko
Siły
6,5 tys. 30 tys.
Straty
2100 zabitych, ok. 1200 rannych ok. 1000 zabitych
brak współrzędnych

Gdy 30-tys. armia złożona z Tatarów i wiernych hetmanowi kozackiemu z ramienia Turcji Doroszence Kozaków obległa cofający się od Berszady pułk hetmana kozackiego Michała Chanenki, ten postanowił uratować swych żołnierzy z opresji.

Mając przy sobie jedynie 4 tys. żołnierzy, poprosił o pomoc kasztelana podlaskiego Stanisława Łużeckiego mającego ok. 2,5 tys. jazdy i dragonii. Po połączeniu się 18 lipca ruszono w szyku taborowym na Czetwertynówkę. Wojsko ustawione było w tradycyjnym szyku, czyli piechota (tu Kozacy Chanienki) sformowała tabor i szła w centrum, na skrzydłach natomiast była jazda polska. Dragoni w małych taborkach szli z tyłu. Po przybyciu na miejsce udało się odrzucić armię Doroszenki za Boh. Zachęcona powodzeniem jazda polska ruszyła za przeciwnikiem, który za rzeką przeszedł do kontrataku i zadał jeździe polskiej duże straty. Gdy tabor kozacki wycofał się spod Ładyżyna, Doroszenko przeprawił swe siły za rzekę i rozbił kilka taborków z dragonią. Reszta dragonii i jazdy wycofała się do Ładyżyna.

Zwycięstwo odniosły wojska polsko-kozackie Chanienki i Łużeckiego, którym udało się wyswobodzić okrążony pułk. Było to jednak pyrrusowe zwycięstwo, gdyż wojska polskie wskutek nieostrożności poniosły niepotrzebnie duże straty, szczególnie wśród oficerów.

Literatura

edytuj
  • Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I

Zobacz też

edytuj