Biegun zimna

Na półkuli południowej biegun zimna znajduje się na stacji polarnej Sojuz (dawniej Wostok), gdzie 21 lipca 1983 odnotowano temperaturę –89,6 °C^[1]. 10 sierpnia 2010 zaobserwowano na Antarktydzie temperaturę –93,2 °C. Dane o tak niskiej temperaturze pochodzą z satelitów Aqua i Landsat 8. Zarejestrowane zostały w punkcie odległym o kilkaset kilometrów od Wostoka, wzdłuż linii między szczytami Dome Argus (Dome A) i Dome Fuji (Dome F). Nowy rekord temperaturowy nie jest uznawany przez Światową Organizację Meteorologiczną, gdyż zarejestrowany został przez urządzenia krążące w kosmosie, a nie przez termometr przygruntowy^[2].

 

Na półkuli północnej biegun zimna znajduje się na Syberii w okolicach wiosek Tomtor, gdzie najniższą temperaturę –72,2 °C odnotowano 14 stycznia 2004, oraz Ojmiakon, gdzie 26 stycznia 1926 odnotowano temperaturę –71,2 °C.

 

Ta sekcja od 2016-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Potocznie mówi się także o biegunie zimna w skali jednego kraju. W Polsce za biegun zimna uważane były okolice Suwałk i Olecka, gdzie średnie temperatury w zimie były najniższe. Obecnie jednak najniższe średnie temperatury w zimie oraz roczne notowane są na powstałej w roku 1995 stacji meteorologicznej Nadleśnictwa Świeradów na Hali Izerskiej.

• rekordy klimatyczne