[go: up one dir, main page]

Mo’adon Kaduregel Beitar Jerozolima (hebr. ‏מועדון כדורגל בית"ר ירושלים‎) – izraelski klub piłkarski z Jerozolimy. Jest jednym z najbardziej utytułowanych klubów piłkarskich w Izraelu (6 tytułów mistrzowskich).

Beitar Jerozolima
‏בית"ר ירושלים‎
Ilustracja
Pełna nazwa

מועדון כדורגל בית"ר ירושלים
Mo’adon Kaduregel Beitar Jerozolima

Przydomek

המנורה (Menora)
האריות מהבירה (Lwy Judy)
הדגל של המדינה (Sztandar kraju)

Barwy

żółto-czarne

Data założenia

1936

Liga

Ligat ha’Al

Państwo

 Izrael

Adres

24 Kanfei Nesharim, Giwat Sza’ul, 95464 Jerozolima

Stadion

Teddy Kollek Stadium

Sponsor techniczny

Umbro

Właściciel

Mosze Chogeg

Prezes

Eli Ochanna

Trener

Barak Jicchaki

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Historia

edytuj

Początki

edytuj

W roku 1936, dwóch mieszkańców Jerozolimy – Dawid Horn oraz Szemuel Kirschstein – postanowiło założyć lokalną drużynę piłki nożnej. Horn był działaczem prawicowego, młodzieżowego ruchu syjonistycznego Betar – „młodzieżówki” syjonistów rewizjonistów (liberalni nacjonaliści). Do dziś fani Beitaru sympatyzują z partiami prawej strony sceny politycznej, m.in. ugrupowaniem Likud. Założyciele klubu postanowili, że głównymi hasłami klubu będą słowa „Hadar” (szacunek dla samego siebie) i „Hod” (Chwała). Kadra Beitaru w początkowej fazie istnienia klubu składała się w całości z członków Betaru włączając w to Chaima Corfu (który w przyszłości został ministrem prawicowego rządu).

„Nowy” Beitar

edytuj

W 2005 roku po przejęciu klubu przez Gaidamaka, Beitar Jerozolima stał się drużyną o największym w Izraelu budżecie. Przed sezonem sprowadzono do Jerozolimy piłkarzy o świetnej marce, nie tylko w Europie ale i na świecie, takich jak Jerome Leroy, Fabrice Fernandes czy David Aganzo. Na stanowisko trenera zatrudniono Luisa Fernándeza – byłego szkoleniowca m.in. Paris Saint-Germain, Athletic Bilbao i RCD Espanyolu. Beitar zakończył rozgrywki sezonu 2005/2006 na 3. miejscu w lidze, kwalifikując się zarazem do Pucharu UEFA.

Przed sezonem 2006/2007 nastąpiły w klubie kolejne zmiany, trenerem został były mistrz świata z roku 1978 – Osvaldo Ardiles, a do Beitaru sprowadzono m.in. Dereka Boatenga i Micha’ela Zandberga.

Po kilku miesiącach oraz niepowodzeniach w lidze i Pucharze UEFA, zwolniono argentyńskiego szkoleniowca, a na jego miejsce przyszedł Josi Mizrachi – legenda jerozolimskiego klubu.

W sezonie 2008/2009 Beitar grał w kwalifikacjach do Ligi Mistrzów UEFA, gdzie w drugiej rundzie spotkał się z Wisłą Kraków[1]. Beitar pierwszy mecz wygrał 2:1[2], natomiast w rewanżu górą była Biała Gwiazda, która wygrała aż 0:5[3]. Nie był to pierwszy mecz Beitaru z polską drużyną. W pierwszej rundzie kwalifikacji do Ligi Mistrzów w sezonie 1993/1994 Beitar trafił na Lecha Poznań. Izraelski klub przegrał w dwumeczu aż 2:7 (2:4 w meczu domowym i 0:3 w meczu wyjazdowym).

Kibicem Beitaru jest m.in. amerykański aktor Adrien Brody.

Osiągnięcia

edytuj
  • Mistrzostwo Izraela (6x): 1986/1987, 1992/1993, 1996/1997, 1997/1998, 2006/2007, 2007/2008
  • Puchar Państwa Izrael (8x): 1975/1976, 1978/1979, 1984/1985, 1985/1986, 1988/1989, 2007/2008, 2008/2009, 2022/23
  • Superpuchar Izraela: 1976, 1986
  • Puchar Lilian: 1985/1986
  • Puchar Toto: 1997/1998
  • Puchar Pokoju (w Rzymie, Włochy): 2000
  • Mini Football Championship: 1988

Europejskie puchary

edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1993/94 Liga Mistrzów Q Mołdawia  Zimbru Kiszyniów 2–0 1–1 3–1
1R Polska  Lech Poznań 2–4 0–3 2–7
1995 Puchar Intertoto Grupa 10 Belgia  Royal Charleroi 0–1 5. miejsce
Turcja  Bursaspor 0–2
Słowacja  FC VSS Košice 3–5
Anglia  Wimbledon 0–0
1996/97 Puchar UEFA 1Q Malta  Floriana FC 3–1 5–1 8–2
2Q Norwegia  FK Bodø/Glimt 1–5 1–2 2–7
1997/98 Liga Mistrzów 1Q Macedonia Północna  Siłeks Kratowo 3–0 0–1 3–1
2Q Portugalia  Sporting CP 0–0 0–3 0–3
Puchar UEFA 1R Belgia  Club Brugge 2–1 0–3 2–4
1998/99 Liga Mistrzów 1Q Wyspy Owcze  B36 Tórshavn 4–1 1–0 5–1
2Q Portugalia  SL Benfica 4–2 0–6 4–8
Puchar UEFA 1R Szkocja  Rangers 1–1 2–4 3–5
2000/01 Puchar UEFA Q Gruzja  WIT Georgia Tbilisi 1–1 3–0 4–1
1R Grecja  PAOK FC 3–3 1–3 4–6
2006/07 Puchar UEFA 2Q Rumunia  Dinamo Bukareszt 1–1 0–1 1–2
2007/08 Liga Mistrzów 2Q Dania  FC Kopenhaga 1–1 0–1 1–2, Dogr.
2008/09 Liga Mistrzów 2Q Polska  Wisła Kraków 2–1 0–5 2–6
2015/16 Liga Europy 1Q Kazachstan  Ordabasy Szymkent 2–1 0–0 2–1
2Q Belgia  Royal Charleroi 1–4 1–5 2–9
2016/17 Liga Europy 1Q Bośnia i Hercegowina  Sloboda Tuzla 1–0 0–0 1–0
2Q Cypr  Omonia Nikozja 1–0 2–3 3–3, w.
3Q Łotwa  FK Jelgava 3–0 1–1 4–1
PO Francja  AS Saint-Étienne 1–2 0–0 1–2
2017/18 Liga Europy 1Q Węgry  Vasas 4–3 3–0 7–3
2Q Bułgaria  Botew Płowdiw 1–1 0–4 1–5
2018/19 Liga Europy 1Q Gruzja  Czichura Saczchere 1–2 0–0 1–2
2020/21 Liga Europy 1Q Albania  Teuta Durrës 0–2 (W)
2023/24 Liga Konferencji Europy 2Q Grecja  PAOK 1–4 0–0 1–4

Przypisy

edytuj
  1. Maciej Kanczak, Chłopcy-prawicowcy [online], igol.pl, 1 lipca 2008 [dostęp 2022-06-08] (pol.).
  2. Bartosz Karcz, Baruchyan katem Wisły, Beitar bliżej awansu [online], gazetakrakowska.pl, 31 lipca 2008 [dostęp 2022-06-08] (pol.).
  3. Dominik Polesiński, Wisła rozbiła Beitar (wynik) [online], sportowefakty.wp.pl, 6 sierpnia 2008 [dostęp 2022-06-08] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj