Bawolce
Bawolce[17] (Alcelaphini) – plemię ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
| Alcelaphini | |||||
| Brooke, 1876 | |||||
 Przedstawiciel rodzaju – bawolec krowi (Alcelaphus buselaphus) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Infragromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Infrarząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Plemię |
bawolce | ||||
| Typ nomenklatoryczny | |||||
|
Alcelaphus de Blainville, 1816 | |||||
| |||||
| Rodzaje | |||||
| |||||
Zasięg występowania
edytujCharakterystyka
edytujBawolce pojawiły się w Afryce ok. 5-4,5 mln lat temu. Charakteryzują się długimi kończynami, wydłużoną głową oraz obecnością u przedstawicieli obydwu płci lirowatych rogów i dobrze rozwiniętych gruczołów przedoczodołowych.
Podział systematyczny
edytujDo plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[20][18][17]:
- Alcelaphus de Blainville, 1816 – bawolec – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Alcelaphus buselaphus (Pallas, 1766) – bawolec krowi
- Beatragus Heller, 1912 – hirola – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Beatragus hunteri P.L. Sclater, 1889 – hirola okularowa
- Damaliscus P.L. Sclater & O. Thomas, 1894 – sasebi
- Connochaetes Lichtenstein, 1812 – gnu
Opisano również kilka rodzajów wymarłych:
- Awashia Vrba, 1997[21] – jedynym przedstawicielem był Awashia suwai Vrba, 1997
- Damalacra Gentry, 1980[22]
- Damalborea Gentry, 2010[23]
- Damalops Pilgrim, 1939[24] – jedynym przedstawicielem był Damalops palaeindicus (Falconer, 1859)
- Maremmia Hürzeler, 1983[25]
- Megalotragus Van Hoepen, 1932[26]
- Numidocapra Arambourg, 1949[27]
- Parmularius Hopwood, 1934[28]
- Rusingoryx Pickford & H. Thomas, 1984[29] – jedynym przedstawicielem był Rusingoryx atopocranion Pickford & H. Thomas, 1984
Uwagi
edytuj- ↑ Typ nomenklatoryczny: Damalis C.H. Smith, 1827 (= Alcelaphus de Blainville, 1816).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Connochaetes Lichtenstein, 1812.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Damalis J.E. Gray, 1846 (= Damaliscus P.L. Sclater & O. Thomas, 1894.).
- ↑ Pisownia oryginalne, takson zdefiniowany jako podrodzina w obrębie Bovidae.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Bubalis Frisch, 1775 (= Alcelaphus de Blainville, 1816).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Damaliscus P.L. Sclater & O. Thomas, 1894.
Przypisy
edytuj- ↑ J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. Cz. 16. London: Richard Taylor, 1828, s. 64. (ang.).
- ↑ Gray 1872 ↓, s. 42.
- ↑ Gray 1872 ↓, s. 43.
- ↑ V. Brooke: The distribution of the families and genera of Mammalia. W: A.R. Wallace: The geographical distribution of animals: with a study of the relations of living and extinct faunas as elucidating the past changes of the earth's surface. Cz. 2. New York: Harper and Brothers, Publishers, 1876, s. 224. (ang.).
- ↑ A.T. Rochebrune. Faune de la Sénégambie. Mammifères. „Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux”. Quatrième série. 7, s. 179, 1883. (fr.).
- ↑ P.L. Sclater & O. Thomas: The book of antelopes. Cz. 1. London: R.H. Porter, 1894, s. 2. (ang.).
- ↑ É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 904. (łac.).
- ↑ É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Cz. 3: Quinquennale supplementum anno 1904. Berolini: Friedländer, 1904, s. 713. (łac.).
- ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 67.
- ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 85.
- ↑ R. Lydekker & G. Blaine: Catalogue of the Ungulate Mammals in the British Museum (Natural History). Cz. 2: Artiodactyla, Family Bovidæ, Subfamilies Bubalinæ to Reduncinæ (Hartebeests, Gnus, Duikers, Dik-Diks, Klipspringers, Reedbucks, Waterbucks, Etc.). London: Printed by order of the Trustees, 1914, s. 2. (ang.).
- ↑ Pilgrim 1939 ↓, s. 63.
- ↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 160, 1945. (ang.).
- ↑ И.И. Соколов. Опыт естественной классификации полорогих (Bovidae). „Труды Зоологического института РАН”. 14, s. 46, 200, 1953. (ros.).
- ↑ Vrba 1997 ↓, s. 134.
- ↑ Vrba 1997 ↓, s. 165.
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 177. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352–356. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Alcelaphinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
- ↑ Vrba 1997 ↓, s. 172.
- ↑ A.W. Gentry. Fossil Bovidae (Mammalia) from Langebaanweg, South Africa. „Annals of the South African Museum”. 79, s. 264, 1980. (ang.).
- ↑ A.W. Gentry: Bovidae. W: L. Werdelin & W.J. Sanders (redaktorzy): Cenozoic Mammals of Africa. Berkeley: University of California Press, 2010, s. 787. ISBN 978-0-520-25721-4. (ang.).
- ↑ Pilgrim 1939 ↓, s. 67.
- ↑ J. Hürzeler. Un alcélaphiné aberrant (Bovidé, Mammalia) des „lignites de Grosseto” en Toscane. „Comptes Rendus de l’Académie des Sciences de Paris”. Série II. 296, s. 243, 1983. (fr.).
- ↑ E.C.N. van Hoepen. Voorlopige beskrywing van Vrystaatse soogdiere. „Paleontologiese Navorsing van die Nasionale Museum, Bloemfontein”. 2 (5), s. 63, 1932. (ang.).
- ↑ C. Arambourg. Numidocapra crassicornis, nov. gen., nov. sp., un ovicaprine nouveau du villafranchien constantinois. „Compte Rendu Sommaire des Séances de la Société Géologique de France”. 13, s. 290, 1949. (fr.).
- ↑ A.T. Hopwood. New fossil mammals from Olduvai, Tanganyika Territory. „The Annals and Magazine of Natural History”. Tenth series. 14 (83), s. 550, 1934. DOI: 10.1080/00222933408654928. (ang.).
- ↑ M. Pickford & H. Thomas. An aberrant new bovid (Mammalia) in subrecent deposits from Rusinga Island, Kenya. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. B. 87, s. 443, 1984. (ang.).
Bibliografia
edytuj- J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnaeus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 1–100. (ang.).
- T. Knottnerus-Meyer. Über das Tränenbein der Huftiere. Vergleichend-anatomischer Beitrag zur Systematik der rezenten Ungulata. „Archiv für Naturgeschichte”. 73 (1), s. 1–152, 1907. (niem.).
- G.E. Pilgrim. The fossil Bovidae of India. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. 26, s. 1–356, 1939. (ang.).
- E.S. Vrba. New fossils of Alcelaphini and Caprinae (Bovidae: Mammalia) from Awash, Ethiopia, and phylogenetic analysis of Alcelaphini. „Palaeontologia africana”. 34, s. 127–198, 1997. (ang.).