Barbara Sobotta
Barbara Janiszewska-Sobotta, de domo Lerczak[1] (ur. 4 grudnia 1936 w Poznaniu, zm. 21 listopada 2000 w Krakowie) – polska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna mistrzyni Europy w lekkoatletyce, trzykrotna olimpijka, brązowa medalistka olimpijska z Rzymu.
Imię i nazwisko przy narodzeniu |
Barbara Lerczak | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1936 | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
21 listopada 2000 | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
Życiorys
edytujByła absolwentką V Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu. Profesjonalnie zaczęła trenować w 1952, w AZS Poznań (specjalizowała się w biegach na 100 i 200 metrów). Jej wyniki już wówczas, w wieku szesnastu lat, kwalifikowały ją na igrzyska olimpijskie, jednak jej trener, Emil Dudziński, uznał, że jest zbyt młoda na start w tak dużej imprezie[2].
Była jedną z czołowych zawodniczek Wunderteamu. Specjalizowała się w biegach krótkich, największe sukcesy odnosiła w biegu na 200 m. Trzykrotnie startowała w igrzyskach olimpijskich. W Melbourne 1956 nie odniosła sukcesów (na 200 m odpadła w półfinale). W Rzymie 1960 zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 m (wraz z Teresą Ciepły, Celiną Jesionowską i Haliną Górecką), a na 200 m była piąta w finale. W Tokio 1964 znów była w finale na 200 m, zajmując 6. miejsce.
Wielkie sukcesy odniosła podczas mistrzostw Europy, gdzie zdobyła w sumie dwa złote i dwa brązowe medale. W Bernie 1954 była czwarta na 200 m, a w sztafecie 4 × 100 m zajęła 5. miejsce. W Sztokholmie 1958 została mistrzynią Europy na 200 m oraz brązową medalistką w sztafecie 4 × 100 m. W Belgradzie 1962 zdobyła brązowy medal na 200 m, a sztafeta z jej udziałem (oraz Teresy Ciepły, Marii Piątkowskiej i Elżbiety Szyrokiej) medal złoty.
Sukcesy
edytujSiedemnaście razy zdobywała mistrzostwo Polski:
- 100 m – 1953, 1954, 1957 i 1958
- 200 m – 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962 i 1963
- sztafeta 4 × 100 m – 1955 i 1963
27 razy poprawiała rekordy Polski. Zajęła 9. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1958.
Życie prywatne
edytujUchodziła za miss biegaczek[3]. Była żoną olimpijczyków Zbigniewa Janiszewskiego i Piotra Sobotty. Matka aktora Łukasza Nowickiego z nieformalnego związku z Janem Nowickim.
Została pochowana na cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 27 kwatera D-2-12)[4].
Odznaczenia
edytujZa osiągnięcia odznaczona została m.in. Złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Sobotta Barbara, B. Janiszewska-Sobotta, z domu Lerczak (1936–2000). W: Ryszard Burek (red.), Dariusz Kalisiewicz: Rocznik 2001. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 104.
- ↑ Monika Kaczyńska, Baśka Lerczak. Uśmiech na 200 metrów, w: Głos Wielkopolski, 4.12.2020, s. 26.
- ↑ a b Barbara Lerczak-Janiszewska-Sobotta – miss biegaczek – Kulturalnik Poznański [online], 15 września 2018 [dostęp 2023-07-30] (pol.).
- ↑ Plan Poznania – Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2022-02-13] .
Bibliografia
edytuj- Konrad Gruda, 4 × 100 dla Polski, Warszawa 1967.
Linki zewnętrzne
edytuj- Polski Komitet Olimpijski: Barbara Sobotta – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)]. (pol.).