[go: up one dir, main page]

Arthur Conan Doyle

szkocki pisarz, lekarz, wolnomularz, spirytysta, czołowy przedstawiciel nurtu powieści detektywistycznych, w których głównym bohaterem jest Sherlock Holmes
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 17 paź 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.

Arthur Ignatius Conan Doyle (ur. 22 maja 1859 w Edynburgu, zm. 7 lipca 1930 w Crowborough) – szkocki pisarz, lekarz, wolnomularz, spirytysta, czołowy przedstawiciel nurtu powieści detektywistycznych, twórca postaci Sherlocka Holmesa.

Arthur Conan Doyle
Ilustracja
Imię i nazwisko

Arthur Ignatius Conan Doyle

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1859
Edynburg

Data i miejsce śmierci

7 lipca 1930
Crowborough

Narodowość

szkocka

Język

angielski

Alma Mater

Uniwersytet Edynburski

Dziedzina sztuki

powieść kryminalna, fantastyka

Ważne dzieła
Faksymile
Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Order Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania)
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Doyle pochodził ze spauperyzowanej arystokratycznej rodziny. Jego ojciec, alkoholik i narkoman, znęcał się nad dziećmi i żoną. Matka Arthura dorabiała jako praczka, by wyżywić rodzinę.

Ukończył studia medyczne w Edynburgu i do 1890 prowadził praktykę lekarską. Później zajął się wyłącznie pisarstwem. Oprócz utworów kryminalnych pisał również powieści historyczne, fantastyczno-naukowe, sensacyjne i książki niebeletrystyczne. Oprócz pisarstwa, zajmował się spirytyzmem (patrz niżej) oraz badaniem historii starożytnych Greków.

Do jego najważniejszych dzieł należą: Pies Baskerville’ów, Studium w szkarłacie oraz wielokrotnie ekranizowana powieść Zaginiony świat, w której wykreował postać ekscentrycznego naukowca George’a Challengera. Na jego dorobek składają się także próby poetyckie oraz kilka opowieści grozy i strachu, utrzymanych w stylistyce XIX-wiecznych romansów gotyckich, prozy Edgara Allana Poego czy Ambrose Bierce'a.

Fascynacja spirytyzmem

edytuj

Zajmował się spirytyzmem, którego był gorącym entuzjastą przez większość życia. To z tego powodu utracił przyjaźń z Harrym Houdinim, który zajmował się demaskowaniem spirytystów. Doyle sądził, że sam Houdini jest potężnym medium spirytystycznym, uważając wiele jego sztuczek za przejawy działania sił paranormalnych, a jego demaskatorska działalność jest po prostu pozbywaniem się konkurencji (zobacz tekst: Na skraju nieznanego Doyle’a, opublikowany po śmierci Houdiniego, w 1931). Sprawa ta uczyniła z tych dwóch niegdysiejszych przyjaciół publicznych wrogów.

Do zainteresowania spirytyzmem Doyle’a skłoniła osobista tragedia. Podczas I wojny światowej stracił syna, brata, szwagra i siostrzeńca. Zrozpaczony, zaczął chodzić z żoną na seanse spirytystyczne w nadziei, że będzie mógł porozmawiać ze zmarłym synem.

Conan Doyle miał duży wkład w rozwój literatury spirytystycznej – jest m.in. autorem dwutomowego dzieła The History of Spiritualism (1926) i autorem przekładu na język angielski francuskiego dzieła Léona Denis Le mystère de Jeanne d'Arc (tytuł ang. The Mystery of Joan d'Arc).

Postać Conana Doyle’a w kulturze masowej

edytuj

Arthur Conan Doyle jest bohaterem literackim i filmowym. Jako bohater literacki występuje w powieściach Lista siedmiorga, Spisek sześciu Marka Frosta, Arthur i George Juliana Barnesa oraz w serii Kroniki Imaginarium Geographica Jamesa Owena. Postać Doyle’a występuje także w miniserialu Sherlock Holmes: Mroczne początki, w mandze i anime Kuroshitsuji oraz w serialu Detektyw Murdoch (odcinki To proste, mój drogi Murdochu, Brzuchomówca i Studium Sherlocka).

Jego nazwiskiem nazwano szczyt w Belize.

Publikacje

edytuj

Książki o Sherlocku Holmesie

edytuj

Powieści

edytuj

Zbiory opowiadań

edytuj

Opowieści o profesorze Challengerze

edytuj

Powieści

edytuj
  • Zaginiony świat (The Lost World, 1912, wyd. pol. 1919)
  • Trujące pasmo (The Poison Belt, 1913)
  • Kraina mgieł (The Land of Mist, 1926)[1]

Opowiadania

edytuj
  • Eksperyment profesora Challengera (When the World Screamed, 1928)
  • Groźna maszyna (The Disintegration Machine, 1929)

Powieści i zbiory opowiadań historycznych

edytuj

Przygody brygadiera Gerarda

edytuj
  • Fortele brygadiera Gerarda (The Exploits of Brigadier Gerard, 1896)[2] – zbiór opowiadań
  • Spiskowcy (Uncle Bernac, dosł. Wuj Bernac, 1897) – powieść
  • Przygody Gerarda (The Adventures of Gerard, 1903)[2] – zbiór opowiadań
  • Micah Clarke (1888)
  • Biała Kompania (The White Company, 1890)
  • Groźny cień (The Great Shadow, 1892)
  • Tragedia Koroska (The Tragedy of the Korosko, 1898)
  • Wielka wojna burska (The Great Boer War, 1900)
  • Opowieści przy ogniu (Round the Fire Stories, 1908) - zbiór opowieści grozy i kryminalnych
  • Duet z przygodnie stosowanym chórem (A Duet: With Occasional Chorus, 1914)
  • Głębina Maracot (The Maracot Deep, 1928)

Bohaterowie wykreowani przez Arthura Conana Doyle’a

edytuj

Bohaterowie książek o Sherlocku Holmesie

edytuj

Inni bohaterowie

edytuj
  • Prof. George Edward Challenger – ekscentryczny naukowiec o autorytarnych skłonnościach i popędliwym charakterze, głęboko przekonany o swojej wielkiej wartości i nieomylności; bohater serii 3 powieści (m.in. Zaginionego świata) i 2 opowiadań.
  • Brygadier (Etienne) Gerard – oficer huzarów w armii francuskiej, służący podczas wojen napoleońskich, bohater serii 17 opowiadań historycznych i 2 zbiorów nowel; najbardziej rzucającą się w oczy cechą Gerarda jest jego wielka próżność – jest on całkowicie przekonany, że jest najdzielniejszym żołnierzem, najlepszym szermierzem i najbardziej sprawnym jeźdźcem w armii oraz najbardziej szarmanckim kochankiem we Francji – co nie do końca jest pozbawione podstaw, ponieważ nie raz okazuje swą odwagę, brawurę i męstwo

Przypisy

edytuj
  1. Polski anonimowy przekład wydany w 1927 nosi tytuł Tajemnicze krainy. Głównym tematem tej powieści jest spirytualizm.
  2. a b Polski anonimowy przekład stanowiący wybór części opowiadań pochodzących z tych dwóch zbiorów nosi tytuł Przygody brygadjera Gerarda i został wydany w 1910.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj