Artemiusz (Kiszczanka)
Artemiusz, białorus. Арцемій – Arciemij; ros. Артемий – Artiemij, imię świeckie: biał. Аляксандр Анатольевіч Кішчанка – Alaksandr Anatoljewicz Kiszczanka; ros. Александр Анатольевич Кищенко – Aleksandr Anatoljewicz Kiszczenko (ur. 25 kwietnia 1952 w Mińsku, zm. 22 kwietnia 2023[1]) – biskup Egzarchatu Białoruskiego.
Alaksandr Kiszczanka Аляксандр Кішчанка | |
Arcybiskup grodzieński i wołkowyski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 kwietnia 1952 |
Data śmierci | |
Miejsce pochówku | ?↗ |
Arcybiskup grodzieński i wołkowyski | |
Okres sprawowania |
2012–2021 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
3 stycznia 1996 |
Diakonat |
21 lutego 1982 |
Prezbiterat |
24 marca 1984 |
Chirotonia biskupia |
4 lutego 1996 |
Data konsekracji |
4 lutego 1996 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Maksym (Krocha), Konstantyn (Chomicz), Dymitr (Drazdou), Stefan (Korzun), Arystarch (Stankiewicz), Gleb (Sawin), Konstantyn (Gorianow), Piotr (Karpusiuk) | ||||||||||||
|
Życiorys
edytujPo ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia w instytucie mechanizacji i elektryfikacji gospodarstwa wiejskiego w Mińsku, gdzie ukończył trzy lata nauki. Następnie odbywał zasadniczą służbę wojskową, po której wstąpił do Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego jako posłusznik. W tym samym roku rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Leningradzie. W 1979 rozpoczął wyższe studia teologiczne w Leningradzkiej Akademii Duchownej, które przerwał po trzecim roku.
Od 1979 do 1982 przebywał w Ołońcu, gdzie wykonywał różne prace w miejscowej cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej. 21 lutego 1982 został wyświęcony na diakona, zachowując celibat. Od października tego samego roku służył w cerkwi św. Aleksandra Newskiego w Mińsku. 24 marca 1984 przyjął święcenia kapłańskie.
3 stycznia 1996 złożył wieczyste śluby zakonne w monasterze w Żyrowiczach, zaś pięć dni później otrzymał godność archimandryty. 4 lutego tego samego roku w soborze Świętego Ducha w Mińsku miała miejsce jego chirotonia na biskupa grodzieńskiego i wołkowyskiego. Równolegle z pełnioną funkcją w hierarchii kościelnej biskup Artemiusz wykładał podstawy prawosławia na Europejskim Uniwersytecie Humanistycznym w Mińsku.
W 2012 został podniesiony do godności arcybiskupiej[2].
21 lutego 2013 obronił na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej doktorat; swoją rozprawę poświęcił historii diecezji grodzieńskiej PAKP w okresie międzywojennym[3].
Podczas protestów na Białorusi, które wybuchły po wyborach prezydenckich w 2020 r., jako jedyny z biskupów Egzarchatu Białoruskiego surowo skrytykował stosowanie przemocy wobec demonstrantów i rozpędzanie protestów[4][5].
9 czerwca 2021 r. Święty Synod przeniósł go w stan spoczynku (oficjalnie ze względów zdrowotnych); na miejsce pobytu hierarchy wyznaczono Mińsk[6]. Sam duchowny w 2021 r. publicznie stwierdził, że przyczyną jego usunięcia z urzędu, wbrew jego woli, była jego postawa wobec protestów na Białorusi[7]. Natomiast na posiedzeniu Świętego Synodu w dniach 23–24 września 2021 r. zmieniono miejsce pobytu arcybiskupa na Grodno[8].
Zmarł 22 kwietnia 2023[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Отошел ко Господу архиепископ Артемий (Кищенко) [online], Патриархия.ru [dostęp 2023-04-22] (ros.).
- ↑ Архиепископы Казанский Анастасий и Белгородский Иоанн, епископы Иваново-Вознесенский Иосиф и Ставропольский Кирилл возведены в сан митрополита
- ↑ J. Charkiewicz, Arcybiskup Artemiusz doktorem teologii, „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego” nr 4 (281), kwiecień 2013.
- ↑ Поддержавшего протесты белорусского священника освободили от должности [online], lenta.ru [dostęp 2021-06-09] .
- ↑ Белорусская церковь решила избавиться от неугодного властям гродненского архиепископа Артемия / Вера и общество / Независимая газета [online], www.ng.ru [dostęp 2021-06-09] .
- ↑ ЖУРНАЛ Священного Синода от 9 июня 2021 года. patriarchia.ru, 9 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-09]. (ros.).
- ↑ Бывший архиепископ Гродненский Артемий: Как хочется умереть так, чтобы не было стыдно, что я священник! [online], Наша Ніва [dostęp 2023-04-22] (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 23–24 сентября 2021 года. patriarchia.ru, 24 września 2021. [dostęp 2021-09-24]. (ros.).