Ara marakana

Gatunek ten zamieszkuje Brazylię i Paragwaj: wyspę Marajó oraz dalej na jej wschód do granicy z Maranhão, okolice São Luís oraz od południowych części stanów Pará, Maranhão, Piauí, Ceará i Paraíba na południe po wschodni Paragwaj, Mato Grosso i São Paulo. Dawniej ary marakany zamieszkiwały również teren dalej na południe do północnego Rio Grande do Sul oraz północno-wschodniej Argentyny^[6].

Zamieszkuje lasy deszczowe i namorzynowe, sawannę. Preferuje obszary w pobliżu wody^[7].

Ara marakana osiąga około 43 cm długości^[7], z czego około połowę stanowi jej ogon^[8]. Waży około 265 g. W upierzeniu dominuje zielony. Czoło jest czerwone. Podobnie dolna część brzucha oraz pleców. Wierzch głowy i dolna część policzków są niebieskozielone. Okolice oczu po dziób pozbawione są piór i widoczna jest blada skóra. Ogon u podstawy czerwonobrązowy, a niżej niebieski. Dziób jest czarny, a oczy pomarańczowe. Brak widocznego dymorfizmu płciowego. Młode są podobne do dorosłych. Mają one bledsze czoło, krótszy ogon, a na krawędziach czerwonej plamy na brzuchu i plecach widoczny żółty kolor^[7].

Żywią się głównie nasionami, owocami i orzechami^[9]. Szczegóły dzikiej diety gatunku są słabo poznane. Ary marakany zostały zaobserwowane na zbieraniu nasion introdukowanej melii pospolitej (Melia azedarach) w północno-wschodniej Brazylii^[7].

Sezon lęgowy w Brazylii przypada na grudzień, a w Argentynie na luty^[7]. Ptaki te gniazdują w dziuplach drzew, gdzie samica składa 2–4 białe jaja, które następnie wysiaduje przez około 25 dni. Pisklętami opiekują się oboje rodzice^[8]. Młode opuszczają gniazdo w wieku 8 tygodni, lecz przez 2 tygodnie pozostają jeszcze pod opieką rodziców^[7].

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje arę marakanę za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened)^[3]. Liczebność populacji żyjącej na wolności szacuje się na 1500–7000 dorosłych osobników, a jej trend jest malejący^[6]. Do głównych zagrożeń dla tego gatunku należy utrata siedlisk wskutek wylesiania oraz chwytanie ptaków do niewoli, na niektórych obszarach jest prześladowany jako szkodnik upraw^[3]. Gatunek ten jest ujęty w I załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)^[10].

• Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).