Armin Zöggeler
Armin Zöggeler (ur. 4 stycznia 1974 w Merano) – włoski saneczkarz, sześciokrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy, dziesięciokrotny zdobywca Pucharu Świata. Jeden z najbardziej utytułowanych zawodników w historii tego sportu[1][2][3].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1974 |
|---|---|
| Klub |
C. S. Carabinieri |
| Wzrost |
181 cm |
| Dorobek medalowy | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Kariera
edytujZ zawodu żołnierz, zaliczał się do ścisłej czołówki światowej w saneczkarstwie na torach lodowych w konkurencji jedynek od połowy lat 90. Pierwszy sukces osiągnął w 1992 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Sapporo zdobył srebrny medal w jedynkach. W tej samej konkurencji zdobył też złote medale na MŚJ w Siguldzie w 1993 roku i rozgrywanych rok później MŚJ w Innsbrucku. W 1994 roku wystąpił też na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie sięgnął po brązowy medal, przegrywając jedynie z Niemcem Georgiem Hacklem i Austriakiem Markusem Prockiem. W 1998 roku, na igrzyskach w Nagano, reprezentant Włoch zajął drugie miejsce, rozdzielając na podium Hackla i jego rodaka, Jensa Müllera. Na dwóch kolejnych edycjach tej imprezy: ZIO w Salt Lake City (2002) i ZIO w Turynie (2006) zdobywał tytuł mistrza olimpijskiego. Najpierw wyprzedził Hackla i Procka), a następnie pokonał Rosjanina Alberta Diemczenkę i Łotysza Mārtiņša Rubenisa. Następnie wystąpił na igrzyskach w Vancouver w 2010 roku, gdzie wywalczył brązowy medal, przegrywając z Niemcami – Felixem Lochem i Davidem Möllerem. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, ponownie zajmując trzecie miejsce, za Lochem i Albertem Diemczenko. Tym samym został pierwszym w historii sportowcem, którzy zdobył medale na sześciu igrzyskach olimpijskich z rzędu[4]. Na tych samych igrzyskach zajął także piąte miejsce w konkurencji drużynowej.
Ma na koncie sześć tytułów mistrza świata w jedynkach, wywalczonych na MŚ w Lillehammer (1995), MŚ w Königssee (1999), MŚ w Calgary (2001), MŚ w Siguldzie (2003), MŚ w Park City (2005) oraz MŚ w Cesanie (2011). Zdobył również pięć medali srebrnych: w drużynie na MŚ w Lillehammer (1995), jedynkach na MŚ w Sankt Moritz (2000), jedynkach i drużynie na MŚ w Innsbrucku (2007) oraz jedynkach na MŚ w Park City (2009) i pięć brązowych: w drużynie na MŚ w Altenbergu (1996), MŚ w Innsbrucku (1997), MŚ w Nagano (2004) i MŚ w Park City (2005) oraz w jedynkach na MŚ w Altenbergu (2012). Zöggeler jest również wielokrotnym medalistą mistrzostw Europy, przy czym zwyciężał w drużynie na ME w Königssee (1994) oraz jedynkach na ME w Oberhofie (2004), ME w Cesanie (2008) i ME w Siguldzie (2014).
Po Puchar Świata sięgał dziesięciokrotnie, w sezonach 1997/1998, 1999/2000, 2000/2001, 2003/2004, 2005/2006, 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 i 2010/2011. Łącznie 103 razy stawał na podium zawodów tego cyklu w rywalizacji jedynek, z czego 57 razy zwyciężał. Są to rekordy tych zawodów (drugie miejsce w klasyfikacji miejsc na podium zajmuje Markus Prock z wynikiem 73 podiów, a w klasyfikacji zwycięstw drugi jest Hackl z wynikiem 33 triumfów).
W 2002 roku został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej[5]. W 2011 roku został wybrany sportowcem roku we Włoszech, był też ośmiokrotnie wybierany sportowcem roku w Tyrolu Południowym[6].
Podczas igrzysk w Soczi Zöggeler był chorążym reprezentacji Włoch[7].
Po sezonie 2013/2014 Włoch zakończył karierę sportową[8].
Osiągnięcia
edytuj| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 1994 | Lillehammer | 3. | nie rozgrywano |
| 1998 | Nagano | 2. | nie rozgrywano |
| 2002 | Salt Lake City | 1. | nie rozgrywano |
| 2006 | Turyn | 1. | nie rozgrywano |
| 2010 | Vancouver | 3. | nie rozgrywano |
| 2014 | Soczi | 3. | 5. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 1994/1995 | 2. |
| 1995/1996 | 2. |
| 1997/1998 | 1. |
| 1998/1999 | 7. |
| 1999/2000 | 1. |
| 2000/2001 | 1. |
| 2001/2002 | 2. |
| 2002/2003 | 3. |
| 2003/2004 | 1. |
| 2004/2005 | 5. |
| 2005/2006 | 1. |
| 2006/2007 | 1. |
| 2007/2008 | 1. |
| 2008/2009 | 1. |
| 2009/2010 | 1. |
| 2010/2011 | 1. |
| 2011/2012 | 4. |
| 2012/2013 | 4. |
| 2013/2014 | 2. |
Zbiorcze zestawienie podium w zawodach Pucharu Świata
edytuj| Lokata | Jedynki | Sztafeta mieszana | Razem |
|---|---|---|---|
| 1. miejsce | 57 | 2 | 59 |
| 2. miejsce | 26 | 7 | 33 |
| 3. miejsce | 20 | 7 | 27 |
| Razem | 103 | 16 | 119 |
Przypisy
edytuj- ↑ Przegląd Sportowy: Kanibal lodu mówi pas
- ↑ Armin Zöggeler’s biography now on sale. ffsg.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)]. (ang.).
- ↑ Armin Zöggeler is hungry for more records (ang.)
- ↑ Soczi 2014. Armin Zoeggeler rekordzistą zimowych igrzysk
- ↑ Commendatore Ordine al merito della Repubblica Italiana Sig. Armin Zöggeler (wł.)
- ↑ arminzoeggeler.it: The Athlete. arminzoeggeler.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)]. (wł.).
- ↑ Italy | Olympics at Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-12)]. (ang.).
- ↑ Armin Zoeggeler kończy karierę. [dostęp 2016-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona oficjalna (niem. • wł. • ang.)
- Profil na stronie FIL (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ang.).