Andrzej Kostołowski

Ukończył studia w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu w 1963 roku (inżynier leśnictwa ze specjalnością ochrony przyrody) oraz Historię Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 1967.

Od 1974 roku współorganizował Muzeum im. Adama Mickiewicza w Śmiełowie – Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu, którego był kustoszem do 2006 roku.

Od 2000 do 2010 roku wykładowca na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.

Od 1967 roku pracuje na rzecz rozwoju ruchu konceptualnego w galeriach, na plenerach, w muzeach, prezentując teoretyczne zagadnienia i krytyczne koncepcje.

W 1971 roku tworzy ideę SIECI (NET) — wraz z artystą Jarosławem Kozłowskim. Międzynarodowa, niezależna sieć artystów miała być podstawą bezpośredniej wymiany idei artystycznych. Manifesty z tamtego okresu znajdują się w kolekcjach m.in. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku. W 1979 z artystami Jerzym Beresiem i Zbigniewem Warpechowskim, wziął udział w ANGLO-POLSKIM ART AND PERFORMANCE, podróży artystycznej po Wielkiej Brytanii, w czasie której wygłaszał odczyty.

Od 1980 należy do Grupy Krakowskiej.

Autor kilkuset tekstów o sztuce.

W zbiorach Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych znajdują się jego prace z tworzonego od lat 70. cyklu Diagramy (1970—2012), w którym Andrzej Kostołowski porusza problematykę związaną m.in. z oryginalnością sztuki^[1].

• Ze studiów nad twórczością Andrzeja Wróblewskiego (1937 - 1957). Okres do 1949 roku, "Studia Muzealne", t. 6, 1968, s. 124 - 145
• Tezy o sztuce, Łódź, Galeria Adres, 1972
• Trzy kropki po „i”, Lublin, Galeria BWA, 1982
• Sztuka i jej meta, Kraków, Bunkier Sztuki, 2005, ISBN 83-89448-15-7
• Wykresy i sztuka, Wrocław, ASP im. E. Gepperta, 2016