Andriej Kobiakow

Urodził się w 1960 roku w Moskwie, w Rosyjskiej FSRR, ZSRR^[1]. Jego ojciec pochodził spod Tuły i był pilotem myśliwców, matka pochodziła z miasta Puszkin (obecnie część Petersburga). W wieku trzech lat przeprowadził się wraz z rodziną na Białoruś, gdzie mieszkał do 16 roku życia. Skończył szkołę w Mińsku^[2]. W 1983 roku, po 5,5 roku studiów, ukończył Moskiewski Instytut Lotniczy im. S. Ordżonikidze, w 1991 roku – Białoruski Państwowy Instytut Gospodarki Narodowej im. Kujbyszewa. W latach 1989–1991 był słuchaczem Mińskiego Instytutu Politologii i Zarządzania Społecznego Komunistycznej Partii Białorusi (KPB). Posiada wykształcenie inżyniera mechanika, ekonomisty, politologa, wykładowcy dyscyplin społeczno-politycznych^[1].

W latach 1985–1988 pracował jako starszy mistrz, zastępca kierownika wydziału, zastępca kierownika produkcji montażowej Zakładu „Diaprojektor” w Rohaczowie. W latach 1988–1989 był instruktorem działu organizacyjnego Rohaczewskiego Komitetu Miejskiego KPB. W latach 1991–1992 pełnił funkcję kierownika działu planowo-ekonomicznego Zakładu „Diaprojektor”, a w latach 1992–1995 – zastępcy dyrektora ds. ekonomiki tego przedsiębiorstwa^[1].

W latach 1995–1996 pracował jako zastępca kierownika Służby Kontroli Prezydenta Republiki Białorusi. W latach 1996–1998 był zastępcą przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi. Od czerwca 1998 roku pełnił funkcję prezesa Białoruskiego Państwowego Koncernu Produkcji i Sprzedaży Towarów Przemysłu Lekkiego. Od 2 grudnia 1998 do 2000 roku był Przewodniczącym Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi^[1]. 6 października 2000 roku wyznaczono go na przedstawiciela państwa w spółce „Biełpromstrojbank”. Od 2000 roku pełnił funkcję zastępcy premiera Republiki Białorusi. W styczniu 2001 roku otrzymał zadanie stworzenia komisji zajmującej się kontrolą operacyjną nad przychodami budżetu państwa w 2001 roku. Zgodnie z Konstytucją 21 września 2001 roku Rada Ministrów złożyła dymisję, ale już 24 września Andriej Kobiakow został ponownie wyznaczony przez prezydenta na stanowisko zastępcy premiera. Od 3 lipca 2002 do 24 grudnia 2003 roku był ministrem gospodarki. Od grudnia 2003 ponownie pełnił funkcję zastępcy premiera. 20 lutego 2004 roku ponownie został przedstawicielem państwa w „Biełpromstrojbanku”^[3]. 27 grudnia 2010 roku, zgodnie z Konstytucją, wraz z całym rządem złożył dymisję ze stanowiska zastępcy premiera^[4]. 28 grudnia 2010 roku został mianowany zastępcą kierownika Administracji Prezydenta Białorusi^[5]. 8 listopada 2011 roku został zwolniony z tego stanowiska i mianowany Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Ambasadorem Republiki Białorusi w Federacji Rosyjskiej, a jednocześnie Stałym Przedstawicielem Republiki Białorusi przy Eurazjatyckiej Wspólnocie Gospodarczej^[6]. 27 grudnia 2014 roku został premierem Białorusi^[7]. Został zdymisjonowany z tej funkcji przez prezydenta Białorusi 18 sierpnia 2018 roku.

Andriej Kobiakow, pomimo że jest urzędnikiem Republiki Białorusi i reprezentuje ją poza jej granicami, deklaruje, że za swoją ojczyznę uważa Rosję^[2].

• Order Honoru (2006)^[8].

Andriej Kobiakow jest żonaty z kobietą pochodzącą z Moskwy, ma córkę i syna^[3][2].

• Rząd Andreja Kabiakouwa

• Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.