Anna Tatarkiewicz (tłumaczka)
Anna Jakubiszyn-Tatarkiewicz[1] (ur. 21 marca 1921[2] we Lwowie, zm. 11 sierpnia 2019[3] w Warszawie) – polska tłumaczka literatury francuskojęzycznej[4].
Data i miejsce urodzenia |
21 marca 1921 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 sierpnia 2019 |
Zawód, zajęcie |
tłumaczka literatury francuskojęzycznej |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodziła się w 1921[4] jako córka Mikołaja[5]. Studiowała na Uniwersytecie Lwowskim[6]. Pracowała jako salowa w szpitalu[6]. Wiosną 1944 została zmobilizowana do szeregów Armii Polskiej formowanej w ZSRR i skierowana do pracy w prasie wojskowej[4][6].
Od 1946 pracowała jako dziennikarka w pismach Polska Zbrojna i Żołnierz Wolności i jednocześnie studiowała romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1951 zwolniona z pracy dziennikarskiej za niedostatek dyspozycyjności. W latach 1951–1962 przebywała w Lublinie, gdzie współpracowała z lubelską Kameną. Od 1952 była członkinią Związku Literatów Polskich (do chwili jego rozwiązania po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1961 otrzymała nagrodę miasta Lublina za całokształt działalności literackiej, publicystycznej i społecznej.
Od 1962 mieszkała w Warszawie pracując zawodowo jako tłumaczka z języka francuskiego oraz członkini zespołu redakcyjnego Forum[4][6]. Przełożyła około trzydzieści książek – głównie z dziedziny beletrystyki i eseistyki. Zajęła się tłumaczeniem takich autorów jak: Gaston Bachelard[7][8] Barthes[9], Jean de La Bruyere (Charaktery)[10], Le Clézio (Protokół[11]), Dumas (wybór Pamiętników)[12], Ricoeur, Eliade[13], André Malraux (Głowa z obsydianu)[14], (Przemijanie a literatura)[15], Saint-Beuve (wybór pism krytycznych), pani de Sevigne (listy)[2], Madame de Staël (wybór pism krytycznych[1]), Chrétien de Troyes[16] (Parceval z Walii) oraz wybór francuskiej noweli renesansowej.
Publikowała również liczne artykuły w pismach społeczno-kulturalnych, współpracowała z Polityką[17], Tygodnikiem Kulturalnym, Kulturą (warszawską), Tygodnikiem Powszechnym, Filmem, Kinem i czasopismem Więź. Pisała felietony do tygodnika Przegląd, które podpisywała imieniem i nazwiskiem oraz określeniem utopistka[18]. Współpracowała z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci[19]. Nigdy nie należała do żadnej partii politycznej.
Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 marca 2000 została odznaczona Krzyżem Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy redakcyjnej w tygodniku „Forum”[5].
Publikacje autorskie
edytuj- Anna Tatarkiewicz: W labiryncie. Szkice literackie, Warszawa 1974[20].
- Anna Tatarkiewicz: Gra w inteligencję, Białystok 1994, ISBN 83-85183-78-7[21].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Wybór pism krytycznych. Przełożyła i opracowała Anna Jakubiszyn-Tatarkiewicz. [With a portrait.]. OCLC. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ a b Anna Tatarkiewicz. nukat. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Anna Tatarkiewicz [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2019-08-22] (pol.).
- ↑ a b c d Chamofobia w kraju chamów – rozmowa z Anną Tatarkiewicz. Tygodnik Przegląd. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ a b M.P. z 2000 r. nr 14, poz. 301.
- ↑ a b c d Prawda, tylko prawda, cała prawda. Więź. [dostęp 2016-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-02)].
- ↑ Wyobraźnia poetycka : wybór pism Gaston Bachelard. Lubimy czytać.pl. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Wyobraźnia poetycka: wybór pism / Gaston Bachelard ; wyboru dokonał Henryk Chudak; przeł. Henryk Chudak, Anna Tatarkiewicz ; przedm. Jana Błońskiego. Prosto do informacji. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Charaktery czyli Obyczaje naszych czasów / Jean de La Bruyère ; poprzedzone szkicami: Roland Barthes La Bruyère: od mitu do literatury, Charles-Augustin Sainte-Beuve "Charaktery" La Bruyère'a; przeł. Anna Tatarkiewicz. Anna Tatarkiewicz. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Anna Tatarkiewicz. ciniba.edu.pl. [dostęp 2016-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-02)].
- ↑ Tatarkiewicz: wspominam debiut Le Clézio jako błyskotliwy. wp.pl. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Pamiętniki / Aleksander Dumas (ojciec) ; wybór i tł. Anny Tatarkiewicz. nukat.edu.pl. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Sacrum, mit, historia : wybór esejów / Mircea Eliade ; wyboru dokonał i wstępem opatrzył Marcin Czerwiński; przeł. [z fr. Anna Tatarkiewicz]. rajska.info. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Głowa z obsydianu. WOJEWÓDZKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W KRAKOWIE. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Przemijanie a literatura. WBP w Krakowie. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ O królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu czyli opowieść o Graalu / Chrétien de Troyes; przeł. Anna Tatarkiewicz. Katalog. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Anna Tatarkiewicz. Polityka.pl. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Anna Tatarkiewicz (utopistka). Przegląd. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ 50 lat Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Warszawie. Przyjaciel Dziecka. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ W labiryncie : szkice literackie / Anna Tatarkiewicz. W labiryncie. [dostęp 2016-09-28].
- ↑ Tatarkiewicz Anna: Gra w inteligencję / Anna Tatarkiewicz. Tatarkiewicz Anna. [dostęp 2016-09-28].