Alicja Szweykowska

Alicja Szweykowska urodziła się 12 stycznia 1926 roku w Inowrocławiu. Była żoną Jerzego Szweykowskiego, z którym miała dwoje dzieci: Marię Szweykowską-Muradin oraz Zofię Szweykowską-Kulińską. Zmarła 8 listopada 2002 r. k. Wieruszowa. Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym nr 1 Miłostowo w Poznaniu^[2].

Studia przyrodnicze rozpoczęła na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim w 1944 r.^[2], a ukończyła w 1948 na Uniwersytecie Poznańskim (dziś Uniwersytet im. Adama Mickiewicza) uzyskując tytuł magistra filozofii. W trakcie studiów rozpoczęła pracę w Katedrze Botaniki Ogólnej, a w latach 1961–1978 pełniła funkcję jej kierownika. Szweykowska poza kierowaniem Katedrą pełniła funkcję prodziekana ds. studenckich w latach 1962–1966. W 1969 uzyskała tytuł profesora nauk przyrodniczych. W latach 1969–1981 pełniła funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowych w Instytucie Biologii. W latach 1978–1988 kierowała Zakładem Fizjologii Roślin.

Przedmiotem badań Szweykowskiej były mechanizmy działania regulatorów wzrostu i morfogenezy roślin, szczególnie interesowała się rolą cytokinin.

Wypromowała 72 magistrantów i 12 doktorantów, była recenzentem 22 rozpraw doktorskich oraz 20 rozpraw habilitacyjnych^[3]. Opublikowała wiele prac naukowych oraz książek. Była autorką m.in. Fizjologii roślin oraz dwutomowej Botaniki, którą napisała wraz z mężem Jerzym Szweykowskim. Poza pisaniem publikacji była członkiem redakcji czasopisma Acta Physiologiae Plantarum^[3].

Alicja Szweykowska była m.in. członkiem Komitetu Botaniki oraz Komitetu Fizjologii, Genetyki i Hodowli Roślin Polskiej Akademii Nauk.

W 1995 roku została wyróżniona Medalem im. Władysława Szafera^[4]. Medal przyznawany jest autorom prac z zakresu botaniki, odznaczających się wybitną wartością naukową.

• Prof. dr Alicja Szweykowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-10-30] .