[go: up one dir, main page]

Aldona Gustas

niemiecka pisarka i malarka litewskiego pochodzenia

Aldona Maria Gustas (ur. 2 marca 1932 w Karceviškiai(inne języki), zm. 8 grudnia 2022 w Berlinie[1]) – urodzona na Litwie niemiecka pisarka, poetka, malarka i grafik. Pomysłodawczyni utworzenia grupy malarzy-poetów Berliner Malerpoeten(inne języki), do której należał Günter Grass. Odznaczona Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec i Orderem „Za Zasługi dla Litwy”.

Aldona Maria Gustas
Ilustracja
Aldona Gustas, 2012
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1932
Karceviškiai(inne języki)

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 2022
Berlin

Narodowość

litewska

Dziedzina sztuki

literatura, malarstwo

Życiorys

edytuj

Aldona Gustas urodziła się w niewielkiej litewskiej miejscowości Karceviškiai w rejonie szyłokarczemskim. Wczesne dzieciństwo spędziła na Litwie, przez pewien czas mieszkała w Wilnie[2][3]. W czasie II wojny światowej jej ojciec został wywieziony na Syberię. W 1941 roku Aldona z matką uciekły do Niemiec. Początkowo mieszkała w Rostocku, a od 1945 roku w Berlinie Zachodnim[4]. W 1952 roku poznała prawie dwadzieścia lat starszego pisarza Georga Holmstena(inne języki) (1913-2010), którego została żoną[5]. W 1957 roku rozpoczęła twórczość pisarską, w 1970 roku zaczęła tworzyć jako malarz i grafik[3].

Pod koniec lat 50. i w latach 60. XX w. Gustas była częścią sceny artystycznej i literackiej Berlina Zachodniego i Kreuzbergu. Przyjaźniła się z artystycznymi osobistościami, takimi jak Günter Grass, Günter Bruno Fuchs(inne języki) i Robert Wolfgang Schnell(inne języki). Pragnienie połączenia tych kontaktów z jej własnymi zainteresowaniami literackimi i malarskimi doprowadziło ją do założenia w 1972 roku grupy Berliner Malerpoeten, która zrzeszała 14 artystów łączących twórczość literacką z uzdolnieniami plastycznymi[2][4][6][7]. Gustas była organizatorką i kuratorką ich wystaw, zajmowała się wydawaniem antologii zrzeszonych artystów[8]. Dzięki jej wysiłkom berlińscy malarze-poeci stali się znani również na arenie międzynarodowej. Do grupy tej należał także Roger Loewig, Oskar Pastior i Karl Oppermann(inne języki)[9].

Jako poetka Gustas zadebiutowała w 1962 roku kolekcją poezji Nachtstraßen[2]. Swoje tomy wierszy często ilustrowała własnymi rysunkami i grafikami. W jej twórczości centralne miejsce zajmuje kobieca tożsamość, erotyzm i zmysłowość. Nawiązuje w nich także do litewskich korzeni, mitologii, baśni ludowych i krajobrazu dzieciństwa[8]. Wiersze poetki zostały przetłumaczone m.in. na język litewski, włoski, hiszpański, francuski, rosyjski, polski i angielski[7][10]. W 2017 roku wydała tom Zeit zeitigt w nakładzie jedynie 250 egzemplarzy i każdy z nich podpisała własnoręcznie[3].

Była członkiem Varnhagen Gesellschaft, międzynarodowej organizacji zajmującej się promocją sztuki, kultury, literatury, a także pojednaniem żydowsko-chrześcijańskim i niemiecko-polskim[11][12].

Nagrody i wyróżnienia

edytuj

Dzieła

edytuj
  • Nachtstraßen, 1962
  • Grasdeuter, 1962
  • Asyl im Geschlecht, 1990
  • Berliner Malerpoeten (z wprowadzeniem Karla Krolowa(inne języki)), 1974
  • Frankierter Morgenhimmel, 1975
  • Erotische Gedichte von Frauen, 1985
  • Erotische Gedichte von Männern, 1987
  • Körpernaturen. Zeichnungen und Gedichte, 1991
  • Querschnitt. Gesammelte Gedichte 1962 – 1992, 1992
  • Symbiosefrauen. Zeichnungen und Prosa, 1993
  • Sonnenzyklus, 1997
  • Jetzt. Gedichte und Zeichnungen, 1997
  • aber mein Herz ist ein Herkules, 1998
  • Sphinxfrauen. Texte und Zeichnungen, 1999
  • Asyl im Gedicht, 2001
  • Nachtversunken, 2004
  • Mitlesebuch 77. Ausgewählte Gedichte und Grafiken, 2005
  • Berliner Tagebuch Gedichte, 2006
  • Untoter, 2011
  • Zeit zeitigt, 2017

Przypisy

edytuj
  1. Aldona Gustas. vle.lt. [dostęp 2022-12-10]. (lit.).
  2. a b c Aldona Gustas Asyl im Gedicht. Freie Universität Berlin. [dostęp 2019-07-05]. (niem.).
  3. a b c d e f Aldona Gustas. The Browse Gallery. [dostęp 2019-07-06]. (ang.).
  4. a b Waltraud Schwab: „Ich war ein Lolitatyp” Aldona Gustas. Taz.d. [dostęp 2019-07-06]. (niem.).
  5. Waltraud Schwab: Ich liebe ihn mehr. Taz.d. [dostęp 2019-07-06]. (niem.).
  6. Duscha Rosen: Aldona Gustas Berliner Malerpoeten. Goethe-Institut. [dostęp 2019-07-06]. (niem.).
  7. a b Köster 1995 ↓, s. 301.
  8. a b Willeke 1981 ↓.
  9. a b c d Aldona Gustas. Literarisches Colloquium Berlin. [dostęp 2019-07-06]. (niem.).
  10. Aldona Gustas zum Anfang. Atelim.com. [dostęp 2019-07-06]. (niem.).
  11. Schirmherrin Varnhagen Gesellschaft. Die Varnhagen Gesellschaft. [dostęp 2019-07-06]. (niem.).
  12. Almanach der Varnhagen Gesellschaft. H-Soz-Kult. [dostęp 2019-07-06]. (niem.).

Bibliografia

edytuj