Barlinek
Barlinek | |
Herb | |
Flaga | |
Informacje | |
Państwo | Polska |
Powierzchnia | 17,55 km² |
Wysokość | 56 m n.p.m. |
Ludność | 13 119 |
Kod pocztowy | 74-320 |
Strona internetowa |
Barlinek (niem. Berlinchen, dawniej Berlinek) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barlinek. Najludniejsze miasto powiatu myśliborskiego.
Charakterystyka
[edytuj]Położenie
[edytuj]Miasto położone jest nad kanałem Młynówka i jeziorami: Barlineckim, Chmielowym i Uklejno. Na południe i wschód rozciągają się lasy Barlinecko-Gorzowskiego Parku Krajobrazowego. Puszcza Barlinecka (zwana również Gorzowską) sięga tutaj swojej północnej granicy.
Historia
[edytuj]Po raz pierwszy w historii Barlinek pojawia się w akcie lokacyjnym z 25 stycznia 1278 r., sygnowanym przez margrabiów Otto V i Albrechta III. Dokument nakazuje Henrykowi Toyte założenie miasta Nova Berlyn, otoczenie go murami obronnymi i ustanowienie prawodawstwa wzorowanego na prawie magdeburskim.
Zgodnie z Xlll-wiecznymi założeniami w centrum miasta znajduje się rynek, pośrodku którego do XIXw. stał ratusz miejski. Na wschód od rynku wybudowano kościół wzmiankowany po raz pierwszy w kronikach w 1298 roku. Całe miasto zamknięte było na planie elipsy murami, których wysokość sięgała siedmiu metrów. W pierwszej połowie XV w. Barlinek został sprzedany Zakonowi Krzyżackiemu, który przejął wszelkie dobra przynoszące zyski, w tym młyny, których w Barlinku i okolicach było bardzo dużo.
W 1402 w Krakowie zawarto układ w sprawie zakupu miasta z regionem przez Polskę, jednakże ostatecznie zostało sprzedane Krzyżakom, do których należało do 1454. W 1410 najazdy Polaków i Pomorzan. Od 1454 miasto powraca pod rządy Brandenburgii.
Z rzemiosł poważniej rozwinęło się tkactwo, sukiennictwo, lniarstwo, podupadłe w połowie XIX wieku. Na przełomie XVIII i XIX wieku. czynna była tu papiernia. Pomyślna dla rozwoju gospodarczego miasta była druga połowa XIX w. Miasto stało się wówczas znacznym ośrodkiem gospodarczym. Rozwinęły swoją produkcję: garbarnia, fabryka pługów.
W 1898 roku Barlinek uzyskał połączenie kolejowe z Choszcznem i Myśliborzem.
W czasie II wojny światowej miasto zostało zniszczone w 30%. Zdobyte przez oddziały radzieckie (XII Korpus Pancerny Armii Czerwonej) 31 stycznia 1945 r.
W wyniku działań wojennych miasto zostało w dużej mierze zniszczone, szczególnie ucierpiała staromiejska zabudowa rynku.
Dojazd
[edytuj]Samochodem
[edytuj]Miasto nie należy do najlepiej skomunikowanych, na co wpływ ma częściowo bariera w postaci lasów i jezior. Z istniejących szlaków drogowych dostać się tu można DW151, biegnąca z Gorzowa do Choszczna oraz DW 156 łącząca Strzelce Krajeńskie z Lipianami.
Warto zobaczyć
[edytuj]- Kościół Niepokalanego Serca NMP
- Rynek z pomnikiem gęsiarki
- Pozostałości murów miejskich
- Jezioro Barlineckie (plaża, pomost)
- Muzeum Regionalne
Najbliższe okolice
[edytuj]Rekreacja
[edytuj]Oświata
[edytuj]Zakupy
[edytuj]Gastronomia
[edytuj]Noclegi
[edytuj]Bezpieczeństwo
[edytuj]Imprezy
[edytuj]Informacja turystyczna
[edytuj]Centrum Informacji Turystycznej w Barlinku – ul. Paderewskiego 7, tel. 95 746 28 74