Wincenty Pol

Wincenty Pol (1807–1872) – polski poeta i geograf.

• A kto rycerzem, ten już po zakonie
  Znać to powinien, czego bronić trzeba:
  Więc naprzód stawać ma w wiary obronie,
  I Maryi Panny, tej Królowej Nieba,
  Potem w obronie granicy – i basta!
  Bo reszta z tego już człeku wyrasta.
  • Źródło: Mohort, cz. I, w: Dzieła Wincentego Pola wierszem i prozą, t. III, wyd. F.H. Richter, Lwów 1875, s. 23.

• A z powrotem puść się wodą,
  Na Dunajcu przez Pieniny,
  • Źródło: Pieśń o ziemi naszej
  • Zobacz też: Dunajec

• Beskidzie graniczny! Beskidzie zielony!
  Od Boga pomiędzy narody rzucony!
  • Źródło: Do zielonego Beskidu
  • Zobacz też: Beskidy

• Biada temu, kto pychą swoją wszystko mierzy.
  • Zobacz też: pycha

• Gadu, gadu, stary dziadu!
  Pleć, pleciuga, byle długo;
  Bajże, baju, po zwyczaju
  O tym, naszym polskim kraju!
  • Źródło: Pieśń o ziemi naszej
  • Zobacz też: Polska

• Gdy chcesz wiedzieć, co to chowa
  Nasza przeszłość w swoim łanie,
  Jako stara sława płonie:
  To jedź, bracie, do Krakowa.
  
  Jeśli poznać chcesz zabawy,
  Serce niewiast, świat ochoczy,
  Gładkie słówka, piękne oczy:
  To jedź, bracie, do Warszawy.
  
  Jeśli myśl ci przyjdzie mylna
  Zwątpić w przyszłość i w swobodę,
  Wówczas, bracie, jedź do Wilna
  Poznać z hartem dusze młode.
  • Źródło: Pieśń o ziemi naszej
  • Zobacz też: Kraków, Warszawa, Wilno

• Jak potopu świata fale
  Zamrożone w swoim biegu,
  Stoją nagie Tatry w śniegu,
  By graniczny słup zuchwale!
  Biodra Tatrów las osłania,
  Ponad nimi stoi chmura,
  A po halach wiatr przegania
  Uronione orle pióra.
  • Źródło: Pieśń o ziemi naszej
  • Zobacz też: Tatry

• Na południu w jasne chmury
  Wystrzeliły sine góry!
  Za górami, za lasami
  Poszedł Beskid granicami!
  • Źródło: Pieśń o ziemi naszej

• Niechaj Polska zna
  Jakich synów ma.
  • Źródło: pieśń powstańcza W krwawym polu, Lwów 1863

• Piękna nasza Polska cała,
  Piękna, żyzna i niemała,
  Wiele krain, wiele ludów,
  Wiele stolic, wiele cudów,
  Lecz najmilsze i najzdrowsze
  Przecież, człeku, jest Mazowsze.
  • Źródło: Piękna nasza Polska cała
  • Zobacz też: Mazowsze

• Ponad Dnieprem, między jary,
  Zasiadł dumnie Kijów stary;
  Tam złocone monastery,
  A w nich czerńce staro-wiery;
  A gościńcem do Kijowa
  Płyną maże z miodem, z zbożem;
  A po Dnieprze, niby morzem,
  Z puszcz poleskich spławy drzewa.
  • Źródło: Pieśń o ziemi naszej
  • Zobacz też: Kijów, Dniepr

• W góry! w góry, miły bracie!
  Tam swoboda czeka na cię.
  • Źródło: Pieśń o ziemi naszej
  • Zobacz też: góry

• (…) potem Pol zabrał głos i wskazywał nam i opowiadał, gdzie leżą i jak wyglądają wszystkie ziemie Rzeczypospolitej Polskiej. (…) pokazywał, gdzie leży Kraków (…), Kruszwica, Gopło i katedra Gnieźnieńska, gdzie Warmija, jego ziemia rodzinna, gdzie się rozlega piaszczyste Mazowsze i jak Pomorze uderzają fale morza bursztynowego, gdzie Litwa drzemie w lasach odwiecznych, gdzie Pińsk się topi w moczarach i kędy Kudak strzegł swego czasu kresów naszej Ojczyzny. Były to pierwsze nuty do „Pieśni o ziemi naszej”, z którą Pol już się nosił od roku.
  • Autor: Zygmunt Kaczkowski
  • Opis: opis wycieczki na Łopiennik w 1833.

• Tyś znalazł słowa zaklęć, co z błękitu
  Zniknione mary na świat przywołały –
  A więc stać będziesz kolumną granitu:
  Pomnikiem polskiej i pieśni, i chwały.
  • Autor: Adam Asnyk, Na grobie Wincentego Pola

Zobacz w Wikiźródłach inne utwory Wincentego Pola