Zieliniec (województwo wielkopolskie)
Wygląd
Na mapach: 52°15′33″N 17°38′42″E/52,259167 17,645000
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2009) |
472 |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
62-304[2] |
Tablice rejestracyjne |
PWR |
SIMC |
0585791 |
Położenie na mapie gminy Kołaczkowo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu wrzesińskiego | |
52°15′33″N 17°38′42″E/52,259167 17,645000[1] |
Zieliniec – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Kołaczkowo[3][4].
W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa poznańskiego.
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0585800 | Huby | część wsi |
0585816 | Janowo | przysiółek |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Historia wsi sięga 1288 roku, jak zapisano w kronikach rycerz Dzierżykraj Westkowicz z Kopraszyc zapisał swoim dzieciom majątek, wśród dóbr wymieniono m.in. Zieliniec. Wieś wielokrotnie zmieniała właścicieli. W 1695 potwierdzono istnienie kościoła i szkoły parafialnej. Od XV do 1 połowy XIX w. wieś była zwana Zieleniec. Z tej wsi wywodzi się ród Zieleńskich herbu Jelita. W latach 1898–1976 w Zielińcu znajdowała się stacja Wrzesińskiej Kolei Wąskotorowej[5]
Właściciela Zieleńca od XV do XX wieku:
- W 1489 r. szlachetny Mikołaj Zielenski, dziedzic w Zielencu, na połowie wsi Zieleniec p. pyzdr. należnej z działu z bratem Mikołajem juniorem zw. Vestal zapisał 300 zł. tytułem wiana żonie szlachetnej Katarzynie córce Mikołaja Rogowskiego[6]
- ród Zieleńskich ma tę wieś w całości aż do ok. 1588 r. w którym to znaczne części sprzedali Maciejowi de Pigłowski s. Krzysztofa (ma je do ok. 1608r.)[7]
- w 1596 r. Dorota Mielzinska wdowa po Tomaszu Zielenskim odkupiła części tej wsi i innych od niejakiego Jana Laskowskiego, które wcześniej kupił je od braci Stanisława i Jakuba Zielenskich synów Macieja[8],
- w 1643 r. bracia Ludwik i Stefan Zielenscy synowie Ludwika ostatecznie pozbywają się tej wsi i innych części wsi Tarnowo, Spławie i Nowa Wieś na rzecz Stanisława Grabskiego s. Macieja[9],
- w 1645 r. od Grabskiego wieś Zieleniec i inne kupił Jan Nowowiejski s. Rafała i wraz z żoną Teofila Objezierska są jej właścicielami[10],
- w 1658 r. dziedzicem wsi jest Maciej Nowowiejski s. Jana (powyższego)[11],
- od ok. 1684 dziedzicem wsi jest Teodor Malczewski s. Macieja[12],
- od ok. 1688 do 1699 r. dziedzicem połowy tej wsi jest Dobrogost Suliński s. Piotra-Kazimierza,
- od ok. 1688 do 1692 r. dziedzicem połowy tej wsi jest Andrzej Osiecki ze Stawca łowczy inowrocławski[13],
- od 1692 r. dziedzicem połowy tej wsi jest Władysław Bronikowski s. Jana starosty soleckiego który kupił ją od Andrzeja Osieckiego za 20 000 zł[14],
- w 1669 r. Władysław Bronikowski podstoli wschowski (powyższy) s. Jana wykupił od Dobrogosta de Suliński pozostałe części tej wsi[15],
- w 1724 r. Andrzej Bronikowski s. Władysława podstolego wschowskiego sprzedał wieś Zieleniec Stanisławowi de Żychliński podkomorzycowi kaliskiemu za 52 000 zł[16],
- w 1729 r. Jan Strzyski s. Franciszka i Katarzyny Czekanowskiej kupił tę wieś od Stanisława Żychlińskiego za sumę 50 000 zł[17],
- w 1737 r. Zieleniec został kupiony przez Józefa Tomickiego s. Piotra od Jana Strzyski s. Franciszka za 65 000 zł.[18] Wieś ta należała przez 80 lat do Tomickich, do około 1817 r. a ostatnim z tego rodu właścicielem był Józef Tomicki syn Józefa[19].
- od około 1862 r. wieś ta należała do Alfonsa Pilaski z Wronczyna[20],
- w 1881 r. zapewne jego syn Juliusz Pilaski sprzedał ją niejakiemu Schulz właścicielowi Kołaczkowa. W tym roku prawdopodobnie po raz pierwszy zapisano tę wieś jako Zieliniec a nie jak do tej pory Zieleniec. Wieś liczyła sobie przy sprzedaży 2541 mórg[21],
- w latach 20. XX wieku wieś należała do rodziny Wilkoszewskich[22]
Obiekty zabytkowe i historyczne
[edytuj | edytuj kod]- Drewniany kościół parafialny pw. św. Mikołaja z XVIII wieku, orientowany, o konstrukcji zrębowej, oszalowany, kryty gontem. Obiekt zbudowano na podwalinach świątyni z przełomu XIII i XIV wieku. Ołtarz pochodzi z XVII w., a wyposażenie z XVI-XIX w. Świątynię remontowano w latach 1836 i 1985[23] (Parafia św. Mikołaja w Zielińcu)
- Eklektyczny pałac Wilkoszewskich z pocz. XX wieku.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Zieleniec
- Jan Tomicki - generał
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161184
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1621 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b Obwieszczenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 4 sierpnia 2015 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Baza kolejowa Kolej.one.pl
- ↑ Teki Dworzaczka ↓, s. Regestr Grodzkie ziemskie\Poznań\Ziemskie,XVw.\poz #7672.
- ↑ Teki Dworzaczka ↓, s. Pyzdry_cz.1\poz #1151.
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\P_RZ16.X#14529 (Nr. 1401)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\P_RZ17_1.X#10386 (Nr. 1421)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\P_RZ17_1.X#6279 (Nr 1422)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\PYZDRY_1.X#5316 (Nr. 152)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\PYZDRY_1.X#6327 (Nr. 155)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\P_IN1718.X#13878 (Nr. 1124 VIII)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\P_IN1718.X#14134 (Nr. 1123 IV)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\P_IN1718.X#14666 (Nr. 1137 X)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\P_IN1718.X#15049 (Nr. 1197 VI)
- ↑ TEKI Dworzaczka - KSIEGI\P_IN1718.X#10894 (Nr. 1219)
- ↑ Teki Dworzaczka KSIEGI\P_IN1718.X#15427 (Nr. 1247)
- ↑ METRYKI Giewartowo – 1819r, Józef Tomicki stryj generała
- ↑ Metryki 1866r. Wronczyn - duplikaty
- ↑ Gazeta Dziennik Poznański z 25 VI 1881r.
- ↑ Historia wsi w Gminie Kołaczkowo
- ↑ Parafie Archidiecezji Gnieźnieńskiej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Teki Dworzaczka: Regesty z wielkopolskich ksiąg grodzkich i ziemskich, ksiąg metrykalnych, gazet XVIII-XIX w.. Teki Dworzaczka - Biblioteka Kórnicka PAN. [dostęp 2014-06-27].