[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Zabłocie (powiat kłodzki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabłocie
wieś
Ilustracja
Kapliczka w Zabłociu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Bystrzyca Kłodzka

Wysokość

350-360[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

168[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-500[4]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0851726

Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka
Mapa konturowa gminy Bystrzyca Kłodzka, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Ziemia50°19′13″N 16°39′16″E/50,320278 16,654444[1]
Dom jednorodzinny w Zabłociu

Zabłocie (niem. Krotenpfuhl) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka[5].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Zabłocie to niewielka wieś leżąca na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej, na wysokości około 350–360 m n.p.m.[2] Miejscowość graniczy od południa z Bystrzycą Kłodzką[2].

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zabłocie było przez wieki związane z Bystrzycą Kłodzką, dla której było wsią służebną, a przez pewien czas przedmieściem[6]. W XIV wieku istniało tu wolne sędziostwo[2]. W 1840 roku w miejscowości było 38 budynków, w tym: gorzelnia, gospoda, młyn wodny i jedna z pierwszych na ziemi kłodzkiej elektrownia wodna[2]. Po 1945 roku Zabłocie zachowało rolniczy charakter[2].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

W Zabłociu zachowało się po kilka starych domów mieszkalnych i gospodarczych z XIX wieku, krzyży przydrożnych i kapliczek domkowych z XIX wieku[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 154821
  2. a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 508, 509. ISBN 83-85773-06-1.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1579 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 2464, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-10-19]. 
  6. a b Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 467. ISBN 978-83-89188-95-3. OCLC 751422625.