Włodzimierz Wesołowski

Ten artykuł od 2012-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Włodzimierz Józef Wesołowski (ur. 25 listopada 1929 w Borysławicach, zm. 21 listopada 2020 w Warszawie^[1]) – polski socjolog.

Syn Eugeniusza i Zofii Olszewskiej. Pochowany na Cmentarzu w Wilanowie^[2].

Maturę uzyskał w III Państwowym Liceum im. Żeromskiego w Łodzi. Pierwszy stopień studiów w latach 1949–1952 ukończył w Uniwersytecie Łódzkim uczęszczając na wykłady i seminaria profesorów Józefa Chałasińskiego i Jana Szczepańskiego. Drugi stopień, magisterium, ukończył w latach 1952–1954 w Uniwersytecie Warszawskim studiując pod kierunkiem prof. Juliana Hochfelda. W tymże samym Uniwersytecie zdobył stopień doktora w 1962, a stopień doktora habilitowanego w 1964. W latach 1954–1964 pracował na stanowiskach asystenta i adiunkta w Katedrze Socjologii Polityki UW. W 1964 jako docent habilitowany objął Katedrę Socjologii Ogólnej w Uniwersytecie Łódzkim. W tym Uniwersytecie wraz z asystentami przeprowadził badanie struktury społeczno-zawodowej Łodzi. W 1968 wrócił do Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie objął kierownictwo Katedry Socjologii Ogólnej. W 1972 wziął urlop do pracy naukowej w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, gdzie prowadził badania nad zróżnicowaniem społeczno-zawodowym, warstwowym i klasowym społeczeństwa polskiego. Kontynuował te badania, wraz z zespołem przez całe lata siedemdziesiąte. W latach 1974–1980 kontynuując prace dydaktyczne i badawcze równocześnie pełnił funkcje zastępcy dyrektora ds. badawczych nowo utworzonego Instytutu Podstawowych Problemów Marksizmu i Leninizmu przy KC PZPR. W latach 70. był członkiem Rady Redakcyjnej organu teoretycznego i politycznego KC PZPR Nowe Drogi^[3].

W 1980 skoncentrował swoją działalność na pracy badawczej i dydaktycznej w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego wystąpił z PZPR^[4]. Zrealizował serię badań nad parlamentarzystami polskimi w oparciu o granty KBN. Prowadzi seminaria doktoranckie z socjologii polityki w międzynarodowej Szkole Nauk Społecznych (Graduated School for Social Research) przy IFiS PAN. Po przejściu na emeryturę w roku 1999 nadal prowadzi badania nad elitą polityczną i ekonomiczną w IFiS PAN, a zajęcia dydaktyczne koncentruje w Collegium Civitas, gdzie jest zatrudniony na etacie. W latach 2005–2009 uczestniczył w międzynarodowym programie badawczym na temat elit parlamentarnych i gospodarczych w ramach Szóstego Ramowego Programu Badawczego Unii Europejskiej (Projekt INTUNE).

Wśród wypromowanych przez niego doktorów znaleźli się, m.in.: Grażyna Gęsicka (1985), Bohdan Szklarski (1996) oraz Aneta Gawkowska (2001).

• Studia z socjologii klas i warstw społecznych Warszawa KiW 1962
• Klasy, warstwy i władza Warszawa PWN 1964 (przetłumaczona m.in. na język angielski, czeski, portugalski, rosyjski)
• Zróżnicowanie społeczne (red.) Wrocław-Warszawa Ossolineum 1970
• Teoria, badania, praktyka; z problematyki struktury klasowej KiW Warszawa 1978
• Social structure and change; Finland and Poland Comparative Perspective PWN-Polish Scientific Publishers Warszawa 1980
• Ruchliwość a teoria struktury społecznej (wspólnie z B. Machem) PWN Warszawa 1982 (przetłumaczona na język angielski i włoski)
• Systemowe funkcje ruchliwości społecznej w Polsce (wspólnie z B. Machem) IFiS PAN Warszawa 1986
• Typologie podziałów społecznych i identyfikacje jednostek IFiS PAN Warszawa 1989
• Partie: nieustanne kłopoty Wydawnictwo IFiS PAN Warszawa 2001
• Świat elity politycznej (red. wspólnie z I. Pańków) IFiS PAN Warszawa 1995
• Polityka i Sejm.Formowanie się elity politycznej (red. wspólnie z B.Post) Wyd.Sejmowe Warszawa 1998
• Postcommunist Elites and Democracy in Eastern Europe (red. wspólnie z J. Higley i J. Pakulski) MacMillan Press LTD Londyn 1998
• Obciążeni polityką (red.) Wydawnictwo IFiS PAN Warszawa 2004
• Koncepcje polityki (red.) Instytut Studiów Politycznych PAN, Collegium Civitas i Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2010

• 1958–59 – stypendysta Fundacji Forda, Columbia University, New York oraz University of California, Berkeley, California (USA)
• 1965 (III–VI) – stypendysta Ecole Pratique des Hautes Etudes, Paryż, Francja
• 1971–72 – wykładowca (Visiting Professor). Wydział Nauk Społecznych, University of East Anglia, Norwich, Anglia
• 1976 (II–V) – wykładowca (Visiting Professor), Wydział Socjologii, Uniwersytet Sztokholmski, Szwecja
• 1978 (III–VI) – wykładowca (Visiting Professor), Wydział Socjologii, Konstantz Universität, Niemcy
• 1981–82 oraz 1990–91 – zaproszony badacz (Visiting Scientist), Laboratory of Socio-enviromental Studies, National Institute of Mental Health, Bethesda, Maryland, USA
• 1992 – zaproszony członek College’u (Visiting Fellow), Stypendysta Funduszu Fowler Hamilton, Christ Church, University of Oxford

• Zagraniczny Członek Honorowy American Academy of Arts and Sciences (od 1988)
• Doktor Honoris Causa Uniwersytetu Helsińskiego (1989)
• Członek Akademii Europejskiej (od 1993 r.)

• Członek Rady Redakcyjnej Polish Sociological Review Warszawa, Kwartalnik Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.
• Member of the Editorial Board Perspectives on European Politics and Society, Routledge/Taylor & Francis